Ανταπόκριση από το Rattvisepartiet Socialisterna (τμήμα της CWI στη Σουηδία)
Μετάφραση – επιμέλεια Μαρία Καπαράκη
Οι ταραχές που ξέσπασαν τη νύχτα της Δευτέρας 20 Μάη στο Χούσμπι, ένα εργατικό προάστιο της Στοκχόλμης, βρέθηκαν στο επίκεντρο της προσοχής, διεθνώς, τις προηγούμενες μέρες. Οι εμπρησμοί αυτοκινήτων, η καταστροφή καταστημάτων και οι επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα δεν έχουν τέλος, και έχουν εξαπλωθεί σε ακόμα περισσότερα προάστια της πόλης. Αφορμή ήταν η βίαιη αστυνομική εισβολή των δυνάμεων καταστολής στην περιοχή, που συνοδεύτηκε από τη δολοφονία ενός 69χρονου άντρα.
Τα πραγματικά αίτια της εξέγερσης
Οι περιοχές αυτές, που χτίστηκαν τη δεκαετία του 1970 και στεγάζουν βασικά εργαζόμενους χαμηλών εισοδημάτων και πολλούς μετανάστες, βρίσκονται εδώ και καιρό στο στόχαστρο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών: ανεργία, περικοπές στα επιδόματα ανεργίας και τις κοινωνικές υπηρεσίες, ιδιωτικοποιήσεις σχολείων, κ.ά.
Στο Χούσμπι το δημόσιο Κέντρο Υγείας έχει κλείσει, και έχει αντικατασταθεί από ένα μικρότερο, ιδιωτικό. Τα σχολεία και τα κέντρα νεολαίας έχουν κλείσει επίσης. Από τους νέους ηλικίας 20-25 ετών που μένουν στην περιοχή, το 38% δεν έχει ούτε δουλειά, ούτε σπουδάζει!
Τα περιστατικά βίας και παρενόχλησης από την αστυνομία στην περιοχή είναι καθημερινό φαινόμενο.
Μια πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ έδειξε ότι η Σουηδία έχει έναν από τους ταχύτερους ρυθμούς αύξησης της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών, έχοντας πέσει στη 14η θέση στη λίστα με τις πιο «δίκαιες» χώρες μεταξύ των 34 του ΟΟΣΑ. Τα σουηδικά σχολεία, που θεωρούνταν κορυφαία, είναι πια στο ίδιο επίπεδο με αυτά που είναι “κοντά στο μέσο όρο” ή “κάτω του μέσου όρου”.
Για όλα φταίνε οι μετανάστες… και οι νέοι!
Τα καθεστωτικά μίντια και οι πολιτικοί αρνούνται να καταλάβουν τι πραγματικά συμβαίνει. Από την πρώτη στιγμή έσπευσαν να καταδικάσουν τις ταραχές. Ο πρωθυπουργός Φρέντρικ Ράινφελντ δήλωσε ότι οι κάτοικοι του Χούσμπι θα πρέπει να μάθουν «ποιοι είναι οι κανόνες» στη Σουηδία, υπονοώντας ότι οι μετανάστες ευθύνονται για τα περιστατικά βίας. Ο δε Συντηρητικός δήμαρχος της περιοχής δήλωσε ότι οι κάτοικοι του Χούσμπι «πρέπει να είναι ευγνώμονες», ενώ αποκάλεσε τους νέους της περιοχής τραμπούκους.
Χούσμπι: μια γειτονιά που παλεύει και αντιστέκεται
Μια τοπική οργάνωση νεολαίας με το όνομα Megafonen οργάνωσε από την πρώτη στιγμή μια μικρή συγκέντρωση διαμαρτυρίας, ζητώντας να γίνει ανεξάρτητη έρευνα για τις συνθήκες πυροβολισμού του 69χρονου, αλλά και να υπάρξει δημόσια απολογία από την αστυνομία, τόσο απέναντι στην οικογένεια του θύματος, όσο και στους κατοίκους της περιοχής συνολικά.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που οι κάτοικοι της γειτονιάς βγαίνουν στους δρόμους. Το Χούσμπι έχει μια μακρά παράδοση αγώνων. Τα σχέδια του Τοπικού Συμβουλίου για κατεδάφιση εργατικών πολυκατοικιών, πολυτελείς ανακαινίσεις και 70% αύξηση των ενοικίων, ηττήθηκαν πανηγυρικά μετά από αγώνα των κατοίκων το 2007-08. Επίσης, νίκες σημειώθηκαν ενάντια στα σχέδια ιδιωτικοποίησης αθλητικών εγκαταστάσεων και κολυμβητηρίων στην περιοχή, καθώς και ενάντια στην υιοθέτηση ενός νέου σχεδίου για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας στην περιοχή που θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνος για τους κατοίκους. Άλλες μάχες όμως, όπως αυτή ενάντια στο κλείσιμο του δημόσιου Κέντρου Υγείας, χάθηκαν.
Η δράση της Rattvisepartiet Socialisterna στην περιοχή
Μέλη της οργάνωσης Rattvisepartiet Socialisterna (τμήμα της CWI στη Σουηδία) ζουν στην περιοχή εδώ και χρόνια, και έχουν συμμετάσχει σε όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες που έχουν δώσει οι κάτοικοι του Χούσμπι.
Η Rattvisepartiet Socialisterna πήρε ενεργά μέρος στο κίνημα διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του 69χρονου, οργανώνοντας και τη δικής της ανοιχτή εκδήλωση για το θέμα σε κεντρική πλατεία του προαστίου, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 500 άτομα.
Στην εκδήλωση συζητήθηκαν τα αίτια της εξέγερσης, οι νεοφιλελεύθερες επιθέσεις ενάντια στο βιοτικό επίπεδο στην περιοχή, οι βίαιες επιθέσεις της αστυνομίας, αλλά και το αν οι βίαιες επιθέσεις αποτελούν τελικά τη λύση. Ήταν μια ουσιαστική συζήτηση, η οποία ενθάρρυνε επιπλέον τους κατοίκους της περιοχής να προχωρήσουν σε ακόμη περισσότερες τοπικές συναντήσεις και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Μπορούν οι εμπρησμοί να αποτελέσουν τη λύση;
Οι πρόσφατες ταραχές, που τόσο γλαφυρά αποτυπώνουν την οργή μερίδας των κατοίκων, αποτελούν μια πρώτη αυθόρμητη πράξη διαμαρτυρίας, αλλά δυστυχώς πρόκειται για μια αντίδραση χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα, που μάλιστα καταλήγει τελικά να διχάζει τον τοπικό πληθυσμό. Πολλοί κάτοικοι που είδαν τα αυτοκίνητα ή τα μικρά μαγαζιά τους να καίγονται, τείνουν τώρα να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται περισσότερη αστυνόμευση στην περιοχή, αντί να αναζητήσουν τις πραγματικές ρίζες των προβλημάτων τους και ενωμένοι να διεκδικήσουν λύσεις. Τέτοιες αυθόρμητες πράξεις οργής δεν πρόκειται να πείσουν την κυβέρνηση να κάνει παραχωρήσεις, ή να βοηθήσουν το τοπικό κίνημα να κερδίσει βελτιώσεις στις συνθήκες ζωής της τοπικής κοινωνίας.
Κάτοικος της περιοχής που ήταν κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση του Rattvisepartiet Socialisterna ανέφερε:
«Δεν είναι λύση να καίμε ο ένας τα αμάξια του άλλου. Αυτό που χρειάζεται είναι κοινή πάλη ενάντια στην κυβέρνηση και το τοπικό συμβούλιο. Πάντα υπήρχε ένα αίσθημα αλληλεγγύης στο Χούσμπι, μια αίσθηση υπερηφάνειας για τη γειτονιά μας. Έχουμε συνηθίσει να παλεύουμε ενωμένοι για αυτά που θέλουμε.”
