Μαριάννα Τσακίρη
Την Πέμπτη 27 Νοέμβρη, ημέρα γενικής απεργίας, χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα συγκεντρώθηκαν και διαδήλωσαν ενάντια στην κρίση, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τους χαμηλούς μισθούς, την ανεργία, τις κοινωνικές παροχές που συρρικνώνονται, την επιθετικότητα των εργοδοτών.
Στις συγκεντρώσεις εκτός από σωματεία εργαζομένων συμμετείχαν και ακτιβιστές από διάφορα κινήματα, μιας και η πολιτική που επιβάλλει όλα τα παραπάνω είναι άμεσα συνδεδεμένη και με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την καταστροφή του περιβάλλοντος, κοκ.
Στην πόλη της Θεσσαλονίκης, όπως ήταν φυσικό ακούστηκαν και συνθήματα για τα δάση, τη γη και το νερό – ενάντια στην εξόρυξη χρυσού που γίνεται στις Σκουριές. Σημαιάκια «SOS Χαλκιδική» υπήρχαν σχεδόν σε κάθε μπλοκ δείχνοντας ξεκάθαρα πως η μάχη για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης πάει μαζί με την μάχη ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος.
Συγκέντρωση στις Σκουριές… υπέρ των εργοδοτών!
Μόνο που το Εργατικό Κέντρο Ν. Χαλκιδικής φαίνεται να διαφωνεί.
Έτσι λοιπόν την Πέμπτη, ξεχνώντας για άλλη μια φορά ποιους θα έπρεπε να εκπροσωπεί, κάλεσε όλους τους εργαζόμενους να συγκεντρωθούν στις Σκουριές μαζί με τα σωματεία των μεταλλωρύχων.
Λίγες μέρες πριν, λειτουργώντας σαν ιδιωτική εταιρεία σεκιούριτι της «Ελληνικός Χρυσός», η Ελληνική Αστυνομία έπνιγε στα χημικά παιδιά, νέους και γέρους, επειδή προσπαθούσαν να προφυλάξουν τον τόπο τους. Το Εργατικό Κέντρο Χαλκιδικής ήταν απόν, όπως κάθε φορά…
Και, στη συνέχεια, προχώρησε σε «απεργιακή συγκέντρωση» στις Σκουριές, χωρίς καμία διεκδίκηση απέναντι στην εταιρία, με αποκλειστικό σκοπό να ταυτίσει το εργατικό κίνημα με τους «επενδυτές»!
Πρόκειται για το ίδιο Εργατικό Κέντρο που το 2013 είχε προσφύγει στο ΣΤΕ μαζί με την εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» κατά της διακοπής των έργων που είχε ζητήσει η πολεοδομία του Δήμου Αριστοτέλη χαρακτηρίζοντας μάλιστα την τελευταία αναρμόδια.
Η ηγεσία του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής, προφανώς για να εξασφαλίσει τις ψήφους των μεταλλωρύχων στις συνδικαλιστικές εκλογές, στρέφεται ενάντια στο γενικό συμφέρον της περιοχής. Στρέφεται έτσι ενάντια στην κοινωνία!
Οι διεκδικήσεις της εργατικής τάξης πάντα συσπείρωναν τις τοπικές κοινωνίες μαζί τους, γιατί ο κόσμος έβλεπε ότι αν οι εργαζόμενοι πετύχαιναν νίκες ΕΝΑΝΤΙΑ στους εργοδότες τους, τότε κέρδιζε όλη η κοινωνία. Γι’ αυτό και στις μεγάλες απεργίες των μεταλλωρύχων το ’77 στο Μαντέμ Λάκκο και στην Ολυμπιάδα οι κάτοικοι έδιναν αγώνα μαζί με τους εργάτες ενάντια στην αστυνομία και την εργοδοσία.
Σήμερα όμως οι ηγεσίες και τα σωματεία των μεταλλωρύχων στηρίζουν την Eldorado Gold, καλούνε συγκεντρώσεις υπέρ της εταιρίας (μαζί με τον Άδωνι Γεωργιάδη και την… ΟΑΚΚΕ[1]) συναντιούνται με τους νεοναζί δολοφόνους της Χρυσής Αυγής[2] και επιτίθενται μαζί με την αστυνομία ενάντια στους αγωνιζόμενους κατοίκους!
Και τι θα γίνει με τις θέσεις εργασίας;
Η εταιρία λοιπόν έχει βρει (για την ακρίβεια έχει εξαγοράσει) τους συμμάχους της.
Από την πλευρά του κινήματος όμως δεν θα πρέπει να αναπαράγεται η διαμάχη «εργαζόμενοι εναντίον κατοίκων», όπως πολύ συνειδητά προσπαθούν να καλλιεργήσουν τα παπαγαλάκια της εταιρίας, προκειμένου να «μπετονάρουν» το δικό τους μέτωπο. Ούτε μπορεί η απάντηση να είναι «καλύτερα άνεργος» γιατί δεν μπορεί να πείσει αυτούς που ζητούν απελπισμένα μια θέση εργασίας…
Αυτό που είναι απαραίτητο είναι ένα συνολικό σχέδιο-πρόταση για την οικονομία της περιοχής που να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και που ενδεικτικά θα μπορούσε να περιλαμβάνει:
- Έμφαση σε παραγωγικές δραστηριότητες ήπιας μορφής που δεν τραυματίζουν το περιβάλλον της περιοχής (οικοτουρισμός, ανάπτυξη του λαϊκού τουρισμού, βιολογική γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, μελισσοκομία, κτλ)
- Να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες αποκατάστασης των παλιών μεταλλείων και προσπάθεια για επαναφορά του φυσικού περιβάλλοντος – με κονδύλια των εκάστοτε «επενδυτών» που έβγαλαν κέρδη από αυτές τις δραστηριότητες.
- Το πρόβλημα της ανεργίας στη Χαλκιδική δεν είναι φυσικά τοπικό. Για να υπάρξει λύση χρειάζεται ένα μαζικό πρόγραμμα επενδύσεων με βάση της ανάγκες της κοινωνίας: βελτίωση υποδομών, επενδύσεις σε σχολεία, νοσοκομεία, δομές πολιτισμού, επενδύσεις σε παραγωγικές δραστηριότητες που μαραζώνουν ή που έχουν εγκαταλειφθεί και που έχει ανάγκη η κοινωνία.
«Πού θα βρούμε τα λεφτά»;
Το ερώτημα που θέτει πολύς κόσμος είναι «που θα βρεθούνε τα λεφτά» για να γίνουν αυτές οι επενδύσεις.
Τα λεφτά μπορούν να βρεθούν από αυτούς που κερδοσκοπούν τόσα χρόνια σε βάρος μας (τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, και γενικά το μεγάλο κεφάλαιο). Από την αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου που όπως φάνηκε από τις τελευταίες αποκαλύψεις για εταιρίες-ταχυδρομικές θυρίδες και για τα Luxleaks, φοροδιαφέυγουν συστηματικά. Από την αξιοποίηση του πλούτου που παράγει ο τόπος μας, με το να κοινωνικοποιήσουμε τα μονοπώλια και το μεγάλο κεφάλαιο κάτω από κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και διαχείριση. Με το να σταματήσουμε την αποπληρωμή του χρέους στους τοκογλύφους δανειστές – ένα χρέος για τη δημιουργία του οποίου εμείς δεν φέρουμε την παραμικρή ευθύνη!
Δεν περιμένουμε αυτά να γίνουν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των παρατρεχάμενων. Μπορούν να γίνουν μόνο από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία να είναι έτοιμη και αποφασισμένη να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα και το κατεστημένο. Γι’ αυτό χρειάζεται η συνεργασία της Αριστεράς, που να έχει στόχο την ανατροπή των κυβερνώντων και του συστήματος και την εφαρμογή σοσιαλιστικών μέτρων όπως τα πιο πάνω για την ανόρθωση της κατεστραμμένης οικονομίας μας.
Νέα σελίδα
Ο αγώνας στην Χαλκιδική ήδη μετράει αρκετά χρόνια αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο. Ο Δήμος άλλαξε χέρια και η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι η βασική προοπτική το επόμενο διάστημα. Αυτό δημιουργεί νέες δυνατότητες και πολύ πιο ευνοϊκούς συσχετισμούς, αλλά δεν πρέπει να προκαλέσει εφησυχασμό. Αντίθετα πρέπει να εντείνει τις κινητοποιήσεις και την αποφασιστικότητα μας. Η δύναμη του κινήματος αποτελεί τη μόνη εγγύηση για την τελική νίκη. Ο στόχος, ένας και αδιαπραγμάτευτος, είναι: να φύγει η εταιρία και να ζήσουμε ανθρώπινα και αρμονικά με το περιβάλλον.
______________________
[1] http://kokkinometerizi.blogspot.be/2013/03/blog-post_21.html
[2] http://www.antinazizone.gr/2013/03/blog-post_9056.html
