Πυρετώδεις εργασίες έχουν ξεκινήσει οι Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης για την προετοιμασία της μεγάλης συναυλίας ενάντια στην εξόρυξη χρυσού που θα γίνει στην Ιερισσό στις 27 Σεπτέμβρη.
Πέραν της πολύ σημαντικής σύνθεσης του καλλιτεχνικού προγράμματος, η συναυλία αποτελεί και ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός: εκδηλώνει την στήριξη χιλιάδων ανθρώπων στο κίνημα (και ταυτόχρονα βοηθά στην οικονομική ενίσχυση του αγώνα). Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι οι αποφυλακίσεις των 2 πρώτων προφυλακισμένων αγωνιστών έγιναν τις μέρες της προηγούμενης μεγάλης συναυλίας στη Θεσσαλονίκη. Σε εκείνη τη συναυλία, 35.000 άτομα έκαναν σκόνη τα τότε επιχειρήματα της κυβέρνησης για τα «δύο άκρα», ένα εκ των οποίων υποτίθεται ότι ήταν το κίνημα μας. Έκτοτε, ούτε ο Άδωνις δεν τόλμησε να το επαναλάβει.
«Σας εκλέξαμε για να σταματήσουμε την καταστροφή…»
Η συναυλία στις 27/9 θα είναι το πρώτο μεγάλο γεγονός του κινήματος μετά την εκπαραθύρωση του Πάχτα από τη δημαρχεία του Δήμου Αριστοτέλη. Αυτό και μόνο θα έπρεπε κανονικά να έχει δώσει άλλο αέρα στις κινητοποιήσεις, με την έννοια ότι η εταιρία έφαγε ένα γερό χαστούκι. Οι μετριοπαθείς θέσεις όμως του νέου δημάρχου Γ. Μίχου έχουν προβληματίσει πολλούς.
Δεν είναι τυχαίο ότι έξω από την ορκομωσία του νέου δημοτικού συμβουλίου υπήρχε ένα μεγάλο πανό που έγραφε «Σας εκλέξαμε για να σταματήσουμε την καταστροφή του τόπου μας» δίνοντας ένα σαφές μήνυμα ότι κανένας δεν έχει πάρει λευκή επιταγή και ότι το κίνημα έχει απαιτήσεις.
Οι απαιτήσεις αυτές πρέπει να σχηματοποιηθούν τώρα σε συγκεκριμένα αιτήματα προς τον Δήμο: Καμία διευκόλυνση και παρακώλυση όπου είναι δυνατόν των έργων της εταιρίας, αποκάλυψη όλων των νομικών παραβάσεων, χρησιμοποίηση των μέσων που έχει στα χέρια του ο Δήμος για την ενίσχυση του αγώνα. Ο Γ. Μίχος έχει δηλώσει πολλές φορές «είμαστε μια δημοτική αρχή όλων των κατοίκων και όχι μιας πλευράς» – μια αμφιλεγόμενη τοποθέτηση, που μπορεί να ερμηνευτεί με εντελώς διαφορετικούς τρόπους. Ο νέος δήμαρχος όμως πρέπει όμως να συνειδητοποιήσει ότι είναι άμεση ανάγκη να σταματήσει η καταστροφή προκειμένου να υπάρχουν έστω κάποιοι κάτοικοι για να εκπροσωπήσει.
Tα μάτια είναι στραμμένα στο βουνό
Όπως και να έχει τα μάτια όλων είναι στραμμένα στο βουνό. Η εταιρία δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να πείσει για τις εξαγγελίες της ότι «δεν υπάρχουν περιβαλλοντικοί κίνδυνοι».
Μετά τις αποκαλύψεις για τη μόλυνση του νερού στο Νεοχώρι, είχαμε 3 συνεχόμενα ατυχήματα σε ορυχεία στο Μεξικό, τη Βραζιλία και τον ίδιο τον Καναδά (!), τα οποία πρέπει να προβληματίσουν ακόμα και τους εργαζόμενους που είναι σφοδροί πολέμιοι του κινήματος.
Δείχνουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο ότι οι εταιρίες εξόρυξης ενδιαφέρονται μόνο και αποκλειστικά για τα κέρδη τους και όχι για την «ανάπτυξη», ούτε για την «ευημερία», ούτε για την «ασφάλεια των εργαζομένων» τους. Εξάλλου, χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει όπως λέει και ο λαός. Το γεγονός ότι η εταιρία επιδίδεται σε έναν αγώνα δρόμου να χρηματοδοτήσει κάθε πρόθυμο Σύλλογο δείχνει ότι υπάρχει λάκκος στη φάβα (αλλιώς, δεν τρελάθηκαν να μοιράζουν λεφτά δεξιά κι αριστερά).
O εχθρός είναι δύσκολος, οργανωμένος και έμπειρος
Όπως όλοι οι αγώνες περνάνε φάσεις, έτσι και ο αγώνας ενάντια στην εξόρυξη χρυσού δεν έχει μόνο ανοδική πορεία. Το κίνημα πρέπει όμως να αξιοποιεί και τις “πτωτικές” του περιόδους για να συζητάει, να βγάζει συμπεράσματα και να σχεδιάζει τακτικές. Ο εχθρός μας είναι δύσκολος, καλά οργανωμένος και έμπειρος. Αν δεν αναπτύξουμε μια πολύπλευρη δράση που να αξιοποιεί την εμπειρία των αγώνων, και αν δεν οργανωθούμε με δημοκρατικό τρόπο θα είμαστε εύκολος στόχος.
Η δράση της επόμενης περιόδου χρειάζεται:
- Να συνεχίσει την μαζική πίεση με τακτικές εκδηλώσεις αλλά και μεγάλα κινηματικά γεγονότα
- Να παρενοχλεί διαρκώς το έργο της εταιρίας με παρουσία στο βουνό
- Να πιέζει τη νέα δημοτική αρχή να εκπληρώσει τις προσδοκίες των κατοίκων
- Να οργανωθεί δημοκρατικά με λειτουργικές επιτροπές σε όλους τους χώρους, που να συζητάνε σε βάθος και να σχεδιάζουν αυτές την πορεία του αγώνα
- Να οργανώσει μια μεγάλη συγκέντρωση της Αριστεράς στο βουνό. Όπως το κίνημα κατάφερε να κατεβάσει στην ίδια πορεία όλη την Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εξωκοινοβουλευτική αριστερά, κομμάτι του αντιεξουσιαστικού χώρου) στη Θεσσαλονίκη στις 9.11.13, έτσι και τώρα μπορεί να οργανώσει συγκέντρωση πανελλαδικής εμβέλειας. Σε αυτήν να κληθούν στην πύλη του εργοταξίου να πάρουν σαφή θέση οι ηγεσίες της Αριστεράς, και φυσικά ο Α. Τσίπρας να δεσμευτεί δημόσια και καθαρά για την άμεση ακύρωση της σύμβασης, αμέσως μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.