Του Νίκου Μαλίνογλου, μέλος του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων στο Σισμανόγλειο
Με απόφαση της γενικής συνέλευσης (ΓΣ) οι εργαζόμενοι στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο σταματήσαμε την επίσχεση εργασίας που κάναμε για 15 ημέρες με την απαίτηση της καταβολής των δεδουλευμένων 3 μηνών (Φεβρουαρίου, Μαρτίου και Απριλίου 2010).
Οι εργαζόμενοι έχουν πληρωθεί για τα χρωστούμενα του Φεβρουαρίου ενώ υπάρχει η δέσμευση της διοίκησης του νοσοκομείου ότι στις αρχές του Ιουλίου θα πληρωθούν ο Μάρτιος και ο Απρίλιος.
Σε περίπτωση που αυτό δεν συμβεί η ΓΣ μας αποφάσισε ότι στις αρχές Ιουλίου θα ξεκινήσουμε εκ νέου κινητοποποιήσεις.
Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι
Η μη καταβολή των δεδουλευμένων δεν ήταν παρά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ήταν η αφορμή για να ξεσηκωθούν οι εργαζόμενοι διαμαρτυρόμενοι όχι μόνο για τα χρωστούμενα που τους καθυστερούσαν αλλά και για όλα αυτά που αποφάσισαν «γι’ αυτούς χωρίς αυτούς»: μειώσεις μισθών, επίθεση στο ασφαλιστικό και τις συντάξεις, ανεργία, φτώχεια… την ίδια ώρα που το μόνο που βλέπουν είναι το μαύρο χρήμα, ο πλουτισμός και η ατιμωρησία.
Με την επίσχεση εργασίας οι εργαζόμενοι δηλώνανε: «φτάνει πια, δεν πάει άλλο».
Η επιτυχία θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη – εμπόδιο η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ
Η νίκη μας θα μπορούσε να είναι καθαρή και μεγάλη αν συνεχίζαμε την επίσχεση μέχρι το τέλος του μήνα, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα μας καταβάλλονταν τα δεδουλευμένα και των τριών μηνών που μας οφείλουν.
Αν αυτό δεν συνέβη είναι γιατί η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, η οποία ελέγχει απόλυτα (5 στους 5 ) το προεδρείο του ΔΣ (9-μελές) έκανε ότι ήταν δυνατό για να σταματήσει από τις πρώτες ημέρες κιόλας τον αγώνα μας.
Η πρώτη γενική συνέλευση ψήφισε ομόφωνα υπέρ της επίσχεσης εργασίας (με την μαχητική υποστήριξη της παράταξης Ν. Πορεία) τη στιγμή που η πρόταση του προεδρείου ήταν κάποιες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στην πύλη του νοσοκομείου.
Από τη δεύτερη γενική συνέλευση (λίγες μόνο μέρες μετά την πρώτη) δύο από τα πέντε μέλη του προεδρείου (η Γεν. Γραμματέας και ο Ταμίας) ψήφισαν υπέρ του σταματήματος της επίσχεσης, με την Γ.Γ. να δίνει μάχη και να προσπαθεί να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους ότι αν συνεχίσουμε την επίσχεση υπάρχει κίνδυνος είτε να μας κρατήσουν τα λεφτά της επίσχεσης, είτε να έρθει ο Εισαγγελέας και να μας βάλει φυλακή!! Το άλλο μισό προεδρείο δεν πρότεινε τίποτα για την συνέχιση ή όχι της επίσχεσης λέγοντας ότι πρέπει να αποφασίσουν μόνοι τους οι εργαζόμενοι – αποδείχνοντας έτσι τις πραγματικές τους διαθέσεις. Η μαζική Γ.Σ τους διέψευσε αποφασίζοντας με συντριπτική πλειοψηφία συνέχιση της επίσχεσης.
Στην επόμενη ΓΣ το προεδρείο της ΠΑΣΚΕ, σύσσωμο πια, έβαλε το ζήτημα του σταματήματος της επίσχεσης με το πρόσχημα ότι υπόγραψαν τις υπερωρίες μας για τον Φεβρουάριο και άρα δεν χρειάζεται να συνεχίσουμε. Και πάλι δεν κατάφεραν να πείσουν κι έχασαν την πλειοψηφία της Γ.Σ. Βέβαια δεν το έβαλαν κάτω, συνέχισαν μετά τη ΓΣ να τρομοκρατούν τους εργαζόμενους και να τους πιέζουν να άρουν την επίσχεση…
Αυτά όλα ήταν που κούρασαν τους εργαζόμενους και δημιούργησαν ένα αρνητικό κλίμα για συνέχιση του αγώνα.
Αναγνωρίζοντας αυτό το κλίμα η Νέα Πορεία δεν επέμενε σε συνέχεια της επίσχεσης, ασκώντας όμως σκληρή κριτική στην ΠΑΣΚΕ, και καταγγέλλοντας την για υπόσκαψη του αγώνα των εργαζομένων.
Μαζικός και αποφασιστικός αγώνας
Η επίσχεση εργασίας στο Σισμανόγλειο έδειξε με τον πιο καθαρό τρόπο τις διαθέσεις των εργαζομένων για αγώνα. Ξεκίνησε με ομόφωνη απόφαση μιας πολύ μαζικής γενικής συνέλευσης και αφού είχαν μαζευτεί 470 υπογραφές εργαζομένων υπέρ της επίσχεσης.
Αυτή η μαχητικότητα ήταν ξεκάθαρη σε όλες τις συνελεύσεις που έγιναν καθώς και στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στο προαύλιο του νοσοκομείου όπου σχεδόν καθημερινά συγκεντρωνόμασταν 150 με 200 εργαζόμενοι φωνάζοντας συνθήματα και μοιράζοντας ανακοίνωση στους πολίτες.
Δεν είναι τυχαίο που για πρώτη φορά εκλέχτηκε 20 μελής επιτροπή αγώνα δείχνοντας το πόσο μαζικός και αποφασιστικός για όλους μας ήταν αυτός ο αγώνας. Όπως δεν είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά η ΕΙΝΑΠ Σισμανογλείου όχι μόνο συμπαραστάθηκε από την πρώτη στιγμή, αλλά και αποτέλεσε την επιτροπή αγώνα των γιατρών για την εκτίμηση των επειγόντων περιστατικών στο χειρουργείο.
Παρακαταθήκες…
Μπορεί τελικά κάτω από τις πιέσεις και τις απειλές η επίσχεση εργασίας να σταμάτησε αλλά αυτός ο αγώνας αφήνει σημαντικές παρακαταθήκες. Έτσι λοιπόν οι εργαζόμενοι μπορεί να μην νίκησαν σε όλα τους τα αιτήματα αλλά είναι σίγουρο ότι το γεγονός ότι πληρώθηκαν ήδη τον ένα μήνα με πολύ γρήγορες διαδικασίες αποδεικνύει πόσο πιέζουν το υπουργείο και τη διοίκηση του νοσοκομείου οι μαχητικές κινητοποιήσεις.
Τη στιγμή που όλη η Υγεία βρίσκεται σε αναβρασμό και υπάρχουν κινητοποιήσεις σε μία σειρά νοσοκομεία πανελλαδικά είναι ξεκάθαρο ότι η μόνη διέξοδος για τους εργαζόμενους βρίσκεται στις καλά οργανωμένες μαζικές κινητοποιήσεις τους.
Ταυτόχρονα είναι καθαρό ότι οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι ανίκανες να δώσουν αυτές τις μάχες. Μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων πρέπει να αναδειχθεί ο μαχητικός ανιδιοτελής συνδικαλισμός που θα δώσει προοπτική στους αγώνες που έρχονται.
…αλλά και πολλά συμπεράσματα… ιδίοις όμμασι
Οι εργαζόμενοι βγάζουν συμπεράσματα από κάθε μάχη που δίνουν είτε αυτή είναι νικηφόρα είτε όχι. Ανακαλύπτουν την δύναμη τους, τις αδυναμίες τους, την δύναμη των αντιπάλων τους, τους τρόπους που κάθε φορά εφευρίσκουν οι αντίπαλοι τους για να τους κάμψουν, ανακαλύπτουν τους δικούς τους συμμάχους αλλά και τους συμμάχους των αντιπάλων τους…
Σχεδόν πάντα όλα αυτά που κανείς μαθαίνει στην ώρα της μάχης «ιδίοις όμμασι» δεν μπορεί κανείς να τα διδάξει μέσα από βιβλία.
Αφήνουμε λοιπόν να βγουν τα συμπεράσματα μέσα από τα λόγια εργαζόμενων που ήταν μπροστά σ’ αυτό τον αγώνα και που πολλοί απ’ τους οποίους μέχρι πρόσφατα είχαν ελπίδες στην ηγεσία της ΠΑΣΚΕ.
«Ευτυχώς που έγινε αυτή η κινητοποίηση μας και βγάλαμε τις μάσκες που τόσο καλά έκρυβαν το πραγματικά πρόσωπα των ανθρώπων του προεδρείου».
«Βέβαια δεν φταίνε αυτοί αλλά εμείς που δεν ασχολούμασταν τόσο καιρό και τους αφήναμε να αλωνίζουν, διότι ήμασταν απογοητευμένοι».
«Από εδώ και στο εξής όμως θα δουν τι θα βρουν μπροστά τους, αφού δεν θα απέχουμε».
«Εάν δεν ασχοληθούμε εμείς οι ίδιοι με τα προβλήματα μας δεν πρόκειται να το κάνει αυτό κανείς άλλος….. δεν εμπιστευόμαστε κανέναν άλλο»
