Του Στρατή Σκουλάκη,
φοιτητής στους Ηλεκτρολόγους ΕΜΠ
«Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων καλεί όλους τους Συλλόγους να συζητήσουν για την ανασυγκρότηση και τον εκδημοκρατισμό του κινήματος με αιρετούς και ανακλητούς αντιπροσώπους. Αυτοί θα μεταφέρουν στο συντονιστικό την απόφαση της Γ.Σ τους και θα συγκροτούν σώμα με δυνατότητα ψήφου προκειμένου να διαμορφώνεται η απόφαση του συντονιστικού και κάποια ανάλογα όργανα (π.χ. ομάδα ενημέρωσης, ομάδα τύπου, προεδρείου κλπ). Το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων και οι επιτροπές του είναι ανοιχτά σε όλους τους αγωνιζόμενους φοιτητές και δεν αποκλείεται κανένας Σύλλογος που κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση απόφασης ή συγκρότησης.»
(απόφαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων, Πέμπτη 22/09/2011, πλ. Συντάγματος, syntonistikogsk.blogspot.com)
Πρόκειται για μια πολύ σημαντική απόφαση που μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τον εκδημοκρατισμό – στην ουσία κι όχι στα λόγια – του Φοιτητικού Συντονιστικού και, με αυτό τον τρόπο, να το μετατρέψει σε ένα όργανο που θα ελέγχεται από τους ίδιους τους φοιτητές και θα μπορέσει να τους βοηθήσει στον αγώνα τους ενάντια στην κυβέρνηση.
Για το «Ξ» και τους φοιτητές/τριες που συσπειρώνονται γύρω από το «Παιδεία Μάχης» η απόφαση αυτή αποτελεί μια μεγάλη δικαίωση καθώς προβάλουμε αυτή τη θέση μαχητικά από το 2006.
Να προχωρήσει άμεσα η δημοκρατική συγκρότηση
Η απόφαση στις 22/09 έρχεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για το φοιτητικό κίνημα. Οι φοιτητικές καταλήψεις μειώνονται, οι πορείες γίνονται λιγότερο μαζικές, η κυβέρνηση «σηκώνει κεφάλι». Γι’ αυτό χρειάζεται άμεσα ένα σχέδιο αντιστροφής του κλίματος και νέας ώθησης των καταλήψεων και του φοιτητικού κινήματος.
Για να χαραχθεί αυτό το σχέδιο αλλά κυρίως για να γίνει πράξη έχει μεγάλη σημασία οι ίδιες οι συνελεύσεις να νοιώσουν ότι το Συντονιστικό είναι το δικό τους όργανο, ότι οι αποφάσεις του είναι οι δικές τους αποφάσεις και ότι αυτές ανταποκρίνονται στις δικές τους διαθέσεις.
Στην απόφαση, όμως, δεν ξεκαθαρίζεται το ποιος θα εκλέγει τους αντιπροσώπους.
Θεωρούμε ότι το αρμόδιο σώμα που μπορεί να εκλέξει αντιπροσώπους είναι η γενική συνέλευση κάθε φοιτητικού συλλόγου. Σε διαφορετική περίπτωση, πχ αν οι αντιπρόσωποι βγαίνουν από τη συντονιστική επιτροπή κατάληψης, τότε η σημερινή αντιδημοκρατική λειτουργία κινδυνεύει να συνεχιστεί χωρίς ουσιαστικές διαφορές.
Χρειάζεται λοιπόν άμεσα να εκλεγούν αντιπρόσωποι από τις γενικές συνελεύσεις για να συγκροτηθεί το Συντονιστικό, σε επίπεδο Αθήνας και Πανελλαδικά. Το «νέο» αυτό Συντονιστικό χρειάζεται να συσπειρώνει το πιο μαχητικό και πρωτοπόρο κομμάτι των αγωνιστών φοιτητών (είτε είναι οργανωμένοι είτε ανένταχτοι) χωρίς αποκλεισμούς και μικροκομματικές κόντρες για τις θέσεις, με ένα και μοναδικό στόχο, να συνεχιστεί και κατόπιν να κλιμακωθεί το κίνημα.
Χρειάζεται σχέδιο αγώνα
Ήδη η απόφαση της Πέμπτης 22/09 περιλαμβάνει σε γενικές γραμμές ένα τέτοιο γενικό σχέδιο και αυτό είναι θετικό. Συγκεκριμένα λέει:
« Καλούμε σε όλες τις σχολές συγκρότηση πρωτοβουλιών με φοιτητές, μεταπτυχιακούς, μέλη ΔΕΠ , συμβασιούχους. Μετατροπή των Προπυλαίων σε κέντρο αγώνα όλων των εκπαιδευτικών, δασκάλων, μαθητών & φοιτητών. Εξορμήσεις σε σχολεία-κάλεσμα στους μαθητές για κοινό αγώνα.»
Τώρα χρειάζεται να γίνουν τα πρακτικά βήματα για να πραγματοποιηθούν τα παραπάνω και το Συντονιστικό να μην μείνει τα λόγια.
Για παράδειγμα χρειάζεται να εκδοθεί μια προκήρυξη του Συντονιστικού που να καλεί τους μαθητές να μπουν σε καταλήψεις και να κατέβουν στα Προπύλαια την ερχόμενη Πέμπτη 29/09.
Ο συντονισμός με τα άλλα στρώματα να μην περάσει απλά στην ευθύνη «κάθε σχολής», αλλά το Συντονιστικό να οργανώσει και πρακτικά κοινή συνάντηση με το μαχητικό κομμάτι των εκπαιδευτικών (πχ την κίνηση των 100 ΔΕΠ, μαχητικές ΕΛΜΕ, τοπικούς Συλλόγους Δασκάλων).
Το Συντονιστικό να συγκροτήσει ομάδα που να αναλάβει να επισκεφτεί και να μιλήσει στις συνελεύσεις των εργαζομένων που κατεβαίνουν σε απεργίες (αστικές συγκοινωνίες, ψυχική υγεία, κ.α.) με στόχο το συντονισμό των αγώνων. Μόνο μια τέτοια άμεση και πρακτική κινητοποίηση όλων των ζωντανών δυνάμεων του κινήματος μπορεί να αντιστρέψει την σημερινή κατάσταση.
Και ένα δημοκρατικό Συντονιστικό μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο σε αυτό.
Δικαίωση των θέσεων του «Ξ»
Το ζήτημα της λειτουργίας του Συντονιστικού έχει απασχολήσει πολύ έντονα το Φοιτητικό Κίνημα όλα τα τελευταία χρόνια. Το 2006-2007 ήταν ένα από τα πιο σοβαρά θέματα που προκάλεσαν έντονη αντιπαράθεση στις γραμμές του φοιτητικού κινήματος. Το «Ξ» από την πρώτη στιγμή των φοιτητικών καταλήψεων του 2006, είχε προβάλει καθαρά και μαχητικά την θέση για Συντονιστικά εκλεγμένων και ανακλητών αντιπροσώπων1. Τότε, καμία άλλη αριστερή οργάνωση δεν υιοθετούσε αυτή τη θέση. Αντίθετα η συντριπτική πλειοψηφία των οργανώσεων της αριστεράς, και ειδικά τα ΕΑΑΚ αλλά και η πλειοψηφία της ΑΡΕΝ, έκαναν πολεμική ενάντια στη θέση αυτή. Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, η πλειοψηφία των ΕΑΑΚ (ΝΑΡ και ΑΡΑΝ) και της ΑΡΕΝ υιοθετούν αυτή τη θέση. Ο βασικός λόγος είναι ότι η εμπειρία του 2006-2007 αλλά και το σημερινό κίνημα αποδεικνύουν στην πράξη ότι το Συντονιστικό ή θα λειτουργεί δημοκρατικά ή διαφορετικά δεν μπορεί να παίξει το ρόλο του. Και ο μόνος τρόπος για δημοκρατική λειτουργία είναι να αποτελείται από εκλεγμένους και ανακλητούς αντιπροσώπους.
Έχοντας πει αυτά, κι έχοντας τονίσει τη σημασία των πραγματικά δημοκρατικών συντονιστικών, επαναλαμβάνουμε, ότι από μόνη της η εκλογή αντιπροσώπων δεν πρόκειται να λύσει μ’ ένα αυτόματο τρόπο τα προβλήματα του φοιτητικού κινήματος. Είναι όμως ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Κι αυτή η κατεύθυνση δεν είναι άλλη από την εκπόνηση ενός μαχητικού, συγκεκριμένου, αντατρεπτικού σχεδίου πάλης και δράσης που να αγκαλιάζει μαζικά όλη την παιδεία και να την συνδέει με τα υπόλοιπα κινήματα της κοινωνίας.
_____________________________
