Θόδωρος Μαράκης,
μέλος ΛΑΕ Νέας Σμύρνης
Καλά κάνουν το ΠΑΜΕ και στο ΚΚΕ που προσπαθούν να αποτιμήσουν τα αποτελέσματα της 3ημερης γενικής απεργίας στα σωματεία που ελέγχουν με συσκέψεις διοικητικών συμβουλίων και γενικές συνελεύσεις. Γιατί η αποτυχία είναι η μόνη λέξη που μπορεί να χαρακτηρίσει το αποτέλεσμα της 3ημερης γενικής απεργίας. Και η αποτυχία αυτή γίνεται εξαιρετικά μεγάλη αν, κατά πρώτο, αναλογιστεί κανείς το μέγεθος του διακυβεύματος το οποίο καλούνταν να αντιμετωπίσουν οι λαϊκές μάζες και, κατά δεύτερο, όταν συγκριθεί με αυτή της 4ης του Φλεβάρη, η οποία ήταν πολύ μαζική.
Αντί όμως για κλιμάκωση, μετά τις 4 Φλεβάρη, είχαμε παταγώδη αποκλιμάκωση.
Σε «λάθος» βάση
Από την περιγραφή που μας δίνει ο «Ριζοσπάστης» (12/5/2016) και από την συνέντευξη του μέλους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, Γιώργου Πέρρου, (Ριζοσπάστης 15/5/2016) το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η συζήτηση γίνεται σε λάθος βάση. Και ότι βασικά προσπαθεί να κατευνάσει τον προβληματισμό που προκάλεσε στα μέλη και τα στελέχη του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ η αποτυχία της γενικής απεργίας, παρά το γεγονός ότι μετά την 4η του Φλεβάρη υποτίθεται ότι το ΠΑΜΕ προετοίμαζε μαχητικά και αποφασιστικά την 48ωρη (μόλις η κυβέρνηση κατέθετε το νομοσχέδιο στη Βουλή).
Τα στελέχη της ηγεσίας δεν δέχονται ότι ο σχεδιασμός τους απότυχε! Δεν αναγνωρίζουν το λάθος τους για μια ακόμη φορά, και δεν αναγνωρίζουν ότι η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ ψήφισαν (και με τα δύο χέρια) την πρόταση του ΠΑΜΕ στη ΓΣΕΕ ακριβώς γιατί αυτή σήμαινε στην ουσία αποκλιμάκωση μετά την 4η του Φλεβάρη.
Συνέντευξη Πέρρου
Αλλά ας δούμε τι μας λένε συγκεκριμένα. Έχει δίκιο ο Γ. Πέρρος όταν λέει ότι:
«Σκοπός της κυβέρνησης ήταν να αιφνιδιάσει το εργατικό-λαϊκό κίνημα, να βρει τα συνδικάτα ανέτοιμα…
«Ήθελε επίσης να “ξεφύγει” από την απόφαση των αγροτών….να κατέβουν στην Αθήνα…Να αποφύγει τη μαζική συμμετοχή στους αγώνες…
«Έδειξε ότι είναι αδίστακτη [για] να υπηρετήσει όσο γίνεται καλύτερα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, επιβεβαιώνοντας ότι είναι εχθρός του λαού και ότι αυτή είναι η εξουσία του κεφαλαίου…”
Σωστές διαπιστώσεις! Ωστόσο, αυτό πρέπει να τονιστεί, είναι ότι η κυβέρνηση, σαν εκπρόσωπος του ταξικού εχθρού, κινήθηκε σωστά και λογικά, για να πετύχει το στόχο της: που ήταν νικήσει το κίνημα και να περάσει τα μέτρα με τις μικρότερες κοινωνικές αντιδράσεις.
Όταν όμως στη συνέχεια ο Γ. Πέρρος δηλώνει ότι:
«Το ταξικό κίνημα δεν αιφνιδιάστηκε…», δεν λέει παρά μόνο μισή αλήθεια.
Και, όταν λέει ότι:
«Έδωσε άμεση, αποφασιστική μαχητική και με σχέδιο απάντηση με ένα τριήμερο κινητοποιήσεων», τότε απλά είναι εκτός πραγματικότητας.
Στην πραγματικότητα αιφνιδιάστηκαν
Στην πραγματικότητα, όπως βγαίνει και από την «ομολογία» στο Ριζοσπάστη του προέδρου του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, αιφνιδιάστηκαν γιατί για να ενημερωθούν τα μέλη και τα στελέχη του Συνδικάτου αναγκάστηκε το ΔΣ να ρίξει:
«ιδιαίτερο βάρος στην τηλεφωνική ενημέρωση των συναδέλφων για την απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση της Παρασκευής».
Και βέβαια είναι κομπασμός που αντιστρέφει την πραγματικότητα ότι:
«Αυτή που αιφνιδιάστηκε τελικά από την ετοιμότητα του Συνδικάτου ήταν η εργοδοσία…»
Μια παρόμοια προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα κάνει και ο Πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδος ο οποίος πέφτει σε βασικές αντιφάσεις όταν από τη μια ισχυρίζεται ότι:
«η Εκτελεστική Επιτροπή του Συνδικάτου είχε συνεδριάσει την Τρίτη 3 Μάη και είχε συζητήσει μέτρα για την επιτυχία της αναμενόμενης απεργίας».
Και από την άλλη όταν ομολογεί ότι:
«Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πολλοί εργαζόμενοι τηλεφώνησαν στα γραφεία του Συνδικάτου την Πέμπτη και ζητούσαν να μάθουν τι θα γίνει με την απεργία, που θα γίνει η απεργιακή συγκέντρωση και άλλα». (Υπογρ. δική μας)
Κατά τα άλλα, τα ταξικά συνδικάτα δεν αιφνιδιάστηκαν…
Πανομοιότυπες δηλώσεις
Πανομοιότυπες είναι οι δηλώσεις και των υπολοίπων στελεχών του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ: του προέδρου της Πανελλαδικής Ένωσης Λιθογράφων, του προέδρου της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας-Ιματισμού-Δέρματος και του προέδρου της Ομοσπονδίας Γάλακτος-Τροφίμων-Ποτών. Στέκονται στο θέμα της περιφρούρησης της απεργίας δηλώνουν ότι καθόλου δεν αιφνιδιάστηκαν ότι είχαν προετοιμάσει τους εργαζόμενους και καταλήγουν στην ανάγκη να δούνε ποια θα είναι η δράση των συνδικάτων εν όψει των νέων μέτρων που φέρνει η κυβέρνηση.
Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα λεγόμενά τους είναι ότι όλα καλώς έγιναν!! Λέξη, στην κυριολεξία ούτε λέξη, για τις αιτίες της αποτυχημένης τριήμερης γενικής απεργίας.
Δεν έχουμε λόγο να θέλουμε να αμφισβητήσουμε την προσπάθεια του ΠΑΜΕ να περιφρουρήσει την απεργία. Όμως αγαπητοί συνάδελφοι παρά την «ηρωική περιφρούρηση» η απεργία ήταν η χειρότερη που έγινε στην 7χρονη περίοδο των μνημονίων και θα θέλαμε να γνωρίζουμε πώς απαντάτε στο «ΓΙΑΤΙ»;
«Γιατί» λοιπόν;
Αλλά ας πάμε στη συνέντευξη για να δούμε μήπως από την ηγεσία του ΠΑΜΕ πάρουμε κάποια απάντηση στο «γιατί;».
Η ερώτηση (του Ριζοσπάστη):
«Με την ψήφιση του νόμου κλείνει ένας κύκλος κινητοποιήσεων με αιχμή το ασφαλιστικό. Ποια βασικά συμπεράσματα προκύπτουν από το εξάμηνο των κινητοποιήσεων;»
Απάντηση:
«Αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι από τους αγώνες που έγιναν το ταξικό εργατικό κίνημα βγαίνει δυνατό, πιο ενισχυμένο. Η εργατική τάξη βλέπει στο ΠΑΜΕ ένα μεγάλο αποκούμπι και δεν πρέπει να το παραβλέψουμε αυτό». (Υπογράμμιση δική μας)
Καμία αναφορά στην 3ημερη γενική απεργία! Δηλώνουν, βασικά, ενθουσιασμένοι με τις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Που όμως δεν θα έπρεπε γιατί, παρότι δεν είχαν το χάλι των συγκεντρώσεων της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δεν είχαν να μας δείξουν τίποτα το εξαιρετικό! Κι αυτό παρότι είχαν διακηρύξει την 48ωρη από τις αρχές του Φλεβάρη και μας διαβεβαιώνουν πως την προετοίμαζαν πάρα πολύ καλά και αποτελεσματικά!
Τελικά όμως θα πάρουμε ένα ίχνος απάντησης στο «Γιατί;» στην απάντηση που ακολουθεί μετά την ερώτηση:
«Τι στάση κράτησε ο κυβερνητικός-εργοδοτικός συνδικαλισμός απέναντι στην απεργία; Πως εκτιμάτε το γεγονός ότι οι απεργοί τους γύρισαν την πλάτη στις συγκεντρώσεις που καλούσαν;»
Η απάντηση (ομολογία):
«Κάτω από την πίεση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ πήραν αποφάσεις (σημ: δεν νομίζουμε καθόλου ότι πιέστηκαν, αντίθετα ψήφισαν μετά χαράς την πρόταση του ΠΑΜΕ για 48ωρη τις μέρες της κατάθεσης του νομοσχεδίου) που όμως τις άφησαν στα χαρτιά. Δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την επιτυχία των κινητοποιήσεων και οι όποιες συγκεντρώσεις εξήγγειλαν, ήταν χωρίς απεργούς.» (Οι υπογραμμίσεις δικές μας)
Αποτυχημένες λοιπόν απεργίες αποτυχημένες συγκεντρώσεις! Αλλά αυτό για το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ δεν έχει σημασία γιατί οι δικές του, κομματικές συγκεντρώσεις, είχαν (που στην πραγματικότητα δεν είχαν) «επιτυχία»!
Και το κερασάκι
Και το κερασάκι στη τούρτα, η… «ενωτική» στάση του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ προς τις οργανώσεις της αριστεράς!!
«Συνοδοιπόροι του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού ήταν οι ηγεσίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΛΑΕ και η συνδικαλιστική τους έκφραση που έκαναν συγκέντρωση για τη ΓΣΕΕ, αλλά και αυτή ήταν άμαζη.» (Υπογρ δική μας)
Ερωτήσεις που προκύπτουν από τα παραπάνω:
Ερώτηση 1: Κάλεσε το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ την ΛΑΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να συνδιοργανώσουν την συγκέντρωση και αυτές το αρνήθηκαν; Όχι βέβαια, το αντίθετο, ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλούν το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ για μέτωπο της Αριστεράς αλλά χτυπάνε στου «κουφού την πόρτα»!
Ερώτηση 2: Μήπως το ΠΑΜΕ με την πρότασή του για 48ωρη (εφόσον και όταν κατατεθεί το νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή) συνοδοιπόρησε με τον κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό επειδή ψήφισε από κοινού με την συνδικαλιστική γραφειοκρατία την απόφαση της ΓΣΕΕ;
Ερώτηση 3: Γιατί οι απεργοί που γύρισαν την πλάτη στις συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ δεν πήγαν στο ΠΑΜΕ-ΚΚΕ να πολλαπλασιάσουν τον όγκο των συγκεντρώσεων του; Γιατί δηλαδή οι απεργοί γύρισαν την πλάτη όχι μόνο στη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αλλά και στο ΠΑΜΕ-ΚΚΕ;
Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η «ερώτηση 3» πρέπει να απευθυνθεί και στη ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όμως, όπως και να το κάνουμε, και οι δύο μαζί δεν έχουν ούτε κατά προσέγγιση την βαρύτητα που έχει το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ στο εργατικό κίνημα και στους αγρότες!!
Συμπέρασμα
Καλές οι συναντήσεις των σωματείων για να εκτιμήσουν την 3ήμερη γενική απεργία αλλά για να βοηθήσουν το κίνημα χρειάζεται να αποκαλύπτουν και όχι να συγκαλύπτουν τις ευθύνες και τα λάθη.
Η ηγεσία του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ έχει σοβαρό μερίδιο ευθύνης για την απογοητευτική εικόνα που παρουσίασε το εργατικό-λαϊκό κίνημα κατά τη διάρκεια της 3ημερης γενικής απεργίας.
Είναι καλό το να γυρίζουν οι εργάτες τις πλάτες τους στις γραφειοκρατικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Όμως, δεν είναι καθόλου καλό το να μένουν στο σπίτι τους!! Γιατί αυτό δείχνει ότι απέχουν, ότι είναι απογοητευμένοι από όλους!
Αν αναγνώριζε τις ευθύνες του το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ θα διόρθωνε και τα «λάθη» του. Εν όψει των νέων μέτρων και του «κόφτη» θα καλούσε σε κοινή δράση ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Και θα είχε εξαγγείλει πρόγραμμα δράσης για την ανατροπή όλων των αυτών των μέτρων, το οποίο ασφαλώς θα πρότεινε σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αλλά, πάνω απ’ όλα, θα το ζύμωνε και θα πάλευε για την υιοθέτησή του μέσα στους μαζικούς χώρους.
