Θερμός χειμώνας προβλέπεται αυτός που έρχεται για την παιδεία. Εκτός από την αναμενόμενη συνέχιση των φοιτητικών κινητοποιήσεων επί ποδός μάχης βρίσκονται και οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων.
Από το καλοκαίρι ήδη η ΔΟΕ έχει εξαγγείλει 5ήμερη απεργία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση για τις 18 – 22 Σεπτέμβρη ενώ καλεί και σε πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 20/9.
Aπό την πλευρά της η ΟΛΜΕ έχει ανακοινώσει την συμμετοχή της στο συλλαλητήριο, ενώ μέσα στο Σεπτέμβρη αναμένεται να αποφασίσει και για απεργιακές κινητοποιήσεις με την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Και η ΠΟΣΔΕΠ μετά την απεργία του καλοκαιριού αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για νέες κινητοποιήσεις από κοινού με τους φοιτητές ενάντια στο νόμο πλαίσιο.
Τέλος σημαντική θα είναι η παρουσία των φορέων της εκπαίδευσης (δάσκαλοι, καθηγητές, φοιτητικοί σύλλογοι) και στη διαδήλωση της ΔΕΘ στις 9 Σεπτέμβρη.
Η επίθεση
Όλο το τελευταίο διάστημα η επίθεση της κυβέρνησης στην εκπαίδευση εντείνεται.
Η εφαρμογή του πλαφόν του 10 οδήγησε 1 στους 2 μαθητές περίπου εκτός ΑΕΙ και ΤΕΙ, η τεχνική εκπαίδευση υποβαθμίζεται περαιτέρω και χιλιάδες μαθητές οδηγούνται «στον καιάδα» με την κατάργηση ειδικοτήτων στα ΤΕΕ, ενώ η σχολική χρονιά θα αρχίσει πάλι με πολλά κενά σε οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών.
Αν σε αυτά προσθέσουμε και μία σειρά πάγια αιτήματα των εκπαιδευτικών που δεν έχουν υλοποιηθεί (καταβολή του επιδόματος των 176 ευρώ, κάλυψη κενών από μόνιμους εκπαιδευτικούς – κατάργηση ωρομίσθιων και αναπληρωτών, αύξηση χρηματοδότησης για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, αύξηση μισθών και συντάξεων) γίνεται ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζοντας το έργο του ΠΑΣΟΚ των τελευταίων χρόνων έχει στρατηγικό στόχο την διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης.
Πανεκπαιδευτικό μέτωπο
Όπως φαίνεται λοιπόν η κυβέρνηση έχει φροντίσει για να εξασφαλιστούν όλες οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός κινήματος αντίστασης σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Για να πετύχουν όμως οι κινητοποιήσεις αυτές είναι αναγκαία η δημιουργία ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου μαζικού και καλά οργανωμένου. Μπορεί βέβαια επίκληση ενός τέτοιου μετώπου να αποτελεί «κλισέ» σε κάθε εκπαιδευτική κινητοποίηση αλλά η σημασία του είναι τεράστια στην κατεύθυνση της ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής.
Όπως φαίνεται από όλα τα τελευταία μέτρα η κυβέρνηση έχει στο μυαλό της ένα καλά οργανωμένο σχέδιο και με ένα αντίστοιχο σχέδιο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Οι εμπλεκόμενοι στην εκπαίδευση (εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, μαθητές, φοιτητές γονείς) πρέπει από κοινού από τη μία να παλέψουν ενάντια στην κυβέρνηση και από την άλλη να κάνουν τον αγώνα και τα αιτήματα τους κτήμα ολόκληρης της κοινωνίας.
Με ποιο πρόγραμμα
Τα τελευταία χρόνια με την έναρξη της σχολικής χρονιάς οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των εκπαιδευτικών μιλούν συνεχώς για απεργίες και σκληρές μάχες οι οποίες όμως τελικά δε δίνονται. Η αλήθεια είναι ότι μετά το μεγάλο αγώνα του 96-97 (δίμηνη απεργία καθηγητών, συγκρούσεις στα εξεταστικά κέντρα του ΑΣΕΠ) και την ήττα του κινήματος από την κυβέρνηση Σημίτη οι εκπαιδευτικοί (με εξαίρεση αυτούς των ΑΕΙ) δεν έχουν καταφέρει να δώσουν μία σημαντική μάχη ενάντια στην κυβέρνηση και πολύ περισσότερο να την κερδίσουν.
Σ’ αυτό ασφαλώς σημαντικές ευθύνες έχουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες (και κυρίως της ΔΟΕ) μια και αυτές εξαγγέλλουν συνεχώς απεργίες οι οποίες τελικά μαζεύονται πίσω. Οι εκπαιδευτικοί όπως και όλοι οι εργαζόμενοι θέλουν πριν μπουν σε ένα αγώνα και σε αντιπαράθεση με την κυβέρνηση να δουν ένα πρόγραμμα δράσης μαχητικό από τη μια αλλά και συγκεκριμένο από την άλλη ώστε να έχει πιθανότητες νίκης. Ένα τέτοιο πρόγραμμα δεν έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα έχουμε αποσπασματικές απεργίες του ενός ή του αλλού κλάδου της εκπαίδευσης χωρίς δυναμική και συντονισμό.
Είναι λοιπόν σήμερα αναγκαίο:
* το πρόγραμμα των απεργιών να είναι καλά επεξεργασμένο
* να περάσει μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες στη βάση των εκπαιδευτικών
* Να υπάρξει εκ των προτέρων συντονισμός με την υπόλοιπη εκπαίδευση, και
* να πιεστούν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να καλέσουν γενικές απεργίες για τα ζητήματα της εκπαίδευσης μέσα στο φθινόπωρο.
Με ένα τέτοιο πρόγραμμα δράσης καλά οργανωμένο και με πανεκπαιδευτικό συντονισμό είναι που θα γίνει ο αγώνας των εκπαιδευτικών αγώνας όλης της κοινωνίας και τελικά θα μπορέσει να ανατραπεί η πολιτική της κυβέρνησης
