Δημοσιεύουμε κάλεσμα από το Κινηματικό Μπλοκ στο 11ο Thessaloniki Pride
Για να ανήκουμε σε έναν κόσμο που θα μας ανήκει!
Το σύνθημα του φετινού Thessaloniki Pride «Ανήκω σε μένα» δεν είναι απλώς ένα εύηχο σλόγκαν. Για την κουίρ κοινότητα, λόγω της διαχρονικής καταπίεσής της, αυτή η φράση αποτελεί ένα πρόταγμα, μια διεκδίκηση, μια ανάγκη με τεράστια πολιτική σημασία.
Και αυτό γιατί η αυτοέκφραση και αυτοδιάθεση των σωμάτων μας συνιστά αναγκαιότητα για όλα μας, ιδίως για τα ταξικά και εθνοτικά καταπιεσμένα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα. Οι θεσμοί και οι δομές του συστήματος αυτού δεν έχουν φτιαχτεί για εμάς. Το σύστημα χρησιμοποιεί τις ταυτότητες μας ώστε να ορίζει αντιπαραθετικά το «κανονικό» και το «αποδεκτό», ώστε να αναπαράγει στις πλάτες μας αφηγήματα και συστήματα αξιών που μας περιθωριοποιούν. Ακόμα και όταν φαίνεται να μας αποδέχεται με βελτιώσεις σε νομοθετικό επίπεδο στην ουσία συνεχίζει τις διακρίσεις σε βάρος μας.
Στο κατασκεύασμα της πυρηνικής οικογένειας, εμείς δεν νιώθουμε ποτέ ασφαλή. Πάντοτε περισσεύουμε και ασφυκτιούμε μπροστά στους έμφυλους ρόλους που καλούμαστε να υπηρετήσουμε ως «γιοί», «κόρες», «μάνες», «πατρικές φιγούρες», που εξ ορισμού αντιτίθενται στον τρόπο που θέλουμε εμείς να ζούμε την ζωή μας. Αυτό το οικογενειακό πλαίσιο μας ασκεί οικονομική βία, με γονείς και σόγια να ελέγχουν την αυτοέκφρασή μας, πράγμα που συχνά το δεχόμαστε ώστε να μην μας πετάξουν στον δρόμο.
Ανάλογη βία βιώνουμε όταν έχουμε το θάρρος να κρατήσουμε από το χέρι το άτομο που αγαπάμε, όταν μισθός που παίρνουμε από τις κακοπληρωμένες δουλειές που υπάρχουν σε αυτή τη χώρα εξανεμίζεται σε ενοίκια υψηλά για σπίτια στα οποία επιπλέον δεν μπορούμε να κατοικούμε όπως θέλουμε, καθώς υπάρχει ο φόβος της πιθανής ομοτρανσφοβίας του σπιτονοικοκύρη και της γειτονιάς, όταν με αυτά που μας περισσεύουν δεν μπορούμε να πάμε σούπερ μάρκετ ούτε να καλύψουμε ανάγκες της καθημερινότητας, κυρίως όμως δεν μπορούμε να καλύψουμε την πρόσβασή μας σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας που καταρρέει και συρρικνώνεται, η φυλομετάβαση, η ορμονοθεραπείες, οι εξετάσεις για ΣΜΝ, η ψυχολογική υποστήριξη, είναι απρόσιτες για εμάς και με την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ η δυνατότητα πρόσβασης λόγο κόστους θα είναι για τους λίγους.
Αυτός ο κόσμος όπου κατασπαράζεται μια εκπαιδευτικός επειδή προέβαλε μια ταινία σε εφήβους -εφήβους που από νωρίς μαθαίνουν στη βιαιότητα του «ανδρισμού» και τις πατριαρχικές του προδιαθέσεις – είναι ένας κόσμος που δεν μας ανήκει. Αυτός ο κόσμος που σαδιστικά ελέγχει το δικαίωμα στην έκτρωση, την έκφραση φύλου, που επιβάλλει υποχρεωτική συνεπιμέλεια με κακοποιητές άνδρες, που λογοκρίνει την κουίρ τέχνη, είναι ένας κόσμος που δεν μας ανήκει! Αυτός ο κόσμος που αντί να διώκει νομικά και ουσιαστικά τις γυναικοκτονίες, κοιτάζει να βρει ποια ήταν η εθνικότητα του δράστη, είναι ένας κόσμος που δε μας ανήκει.
Τέλος, δεν μας ανήκει αυτός ο κόσμος, στον οποίο χτίζονται ακροδεξιοί και νεοφιλελεύθεροι σχηματισμοί, με τα πρώτους να επιζητούν τον αφανισμό μας και τους δεύτερους να μας καλούν στην αγκαλιά τους για να μας «προστατέψουν» αρκεί να μην τους αμφισβητούμε. Με τέτοια ψεύτικα δίπολα μας προσεγγίζουν και σε αυτές τις εκλογές, ντυμένα στα πολύχρωμα περιτυλίγματα των εταιρειών που χορηγούν την εμπορευματοποίηση των ζωών μας, που διατηρούν την ψευδαίσθηση ότι και εμάς μας αγαπάνε και μας αποδέχονται σε αυτό το οικονομικό σύστημα, αρκεί να ζούμε με τα ψίχουλα των δικαιωμάτων που ακόμα μας αναγνωρίζουν.
Φοβούνται αυτό που το Pride ιστορικά συμβολίζει. Ρήξη και αγώνα για ουσιαστική απελευθέρωση, σεξουαλική και όχι μόνο, για μια κοινωνία δομημένη σε νέες βάσεις που δεν θα τροφοδοτείται από την καταπίεση, την βία και τον πόλεμο. Φοβούνται που η ανάγκη για ριζοσπαστικοποίηση του Pride ως κάτι παραπάνω από μια πολύχρωμη «παρέλαση» μάς οδηγεί να βγαίνουμε στον δρόμο ζητώντας ισότητα (στον γάμο, την παιδοθεσία και γενικά τη γονεϊκότητα). Ζητώντας ένα κοινωνικό κράτος που θα μεριμνά για την πλήρη πρόσβασή μας σε ένα σύστημα υγείας, που θα μας παρέχει το δικαίωμά μας στην στέγη, στην εκπαίδευση, στην ψυχαγωγία, στο ρεύμα, στο νερό, στην ίδια τη ζωή! Ένα κοινωνικό κράτος που θα προλαμβάνει με ενημέρωση στα σχολεία, και από τα ΜΜΕ και θα στηρίζει νομικά και ψυχολογικά τα θύματα. Ώστε να μπορούμε να αλλάζουμε τα νομικά μας έγγραφα δωρεάν και χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες, να βρίσκουμε δουλειά με υποστηρικτικά προγράμματα, να είμαστε πλήρως κατοχυρωμένα ως προς τα εργασιακά μας δικαιώματα όπως όλα τα εργαζόμενα άτομα (ή στους χώρους εργασίας μας) χωρίς περιορισμούς ή διακρίσεις και με ουσιαστική διευκόλυνση της εφαρμογής της νομοθεσίας για την απαγόρευση των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή και ταυτότητας φύλου, να ντυνόμαστε όπως επιθυμούμε χωρίς το φόβο ότι θα μας επιτεθούν και τέλος να μπορούμε να αγαπάμε όποιον/α/ο θέλουμε!
Ευρύτερα, συμπορευόμαστε με όλα τα κινήματα και αγωνιζόμαστε για την ολική ανατροπή του συστήματος αυτού! Γιατί ανήκουμε στη ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα και όχι στην οικογένειά μας. Στον κόσμο της εργασίας, την εργατική τάξη και όχι στην πατρίδα.
Και θέλουμε ένα Pride που θα ανήκει σε όλες τις ενδιαφερόμενες ομάδες της κοινότητας, όχι μόνο σε μια Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρία, όπως η Thessaloniki Pride. Ένα Pride που θα διοργανώνεται με ανοιχτές και δημόσια ανακοινωμένες συνελεύσεις και όχι πίσω από τις κλειστές πόρτες μιας ΑΜΚΕ. Ένα Pride που δε θα δέχεται χορηγίες από μεγάλες εταιρίες που ξεπλένουν τις αντεργατικές τους πολιτικές με λίγη ροζ-πολύχρωμη παρουσία στο φεστιβάλ υπερηφάνειας. Ένα Pride που δε θα διεξάγεται υπό την αιγίδα προξενείων ιμπεριαλιστικών χωρών που προκαλούν πολέμους στις φτωχότερες χώρες και αυξάνουν με τις πολιτικές τους τον κίνδυνο ευρύτερων περιφερειακών πολέμων ή/και παγκόσμιων, στους οποίους θέλουν να πολεμήσουμε εμείς και να γίνουμε κρέας για τα κανόνια των πλουσίων.
Μέχρι να κάνουμε αυτόν τον κόσμο πραγματικά δικό μας, μας συντροφεύει αυτό το ένα πρόταγμα:
Ανήκω σε μένα, δεν πεθαίνω για αυτούς, παλεύω για εμάς!
Αυτή τη φορά, στο Κινηματικό Μπλοκ στην ΠΟΡΕΙΑ του 11ου Thessaloniki Pride θα έχουμε το δικό μας “άρμα”, τόσο για συνθήματα όσο και για μουσική, με DJ τον Guru
(instagram: deejay_gkourou)
Σάββατο 24 Ιουνίου
18:00
πάρκο ΧΑΝΘ
