Ο ενιαίος αγώνας είναι μονόδρομος για την επιβίωση εργαζόμενων και ληπτών. Αυτό είναι ένα από τα κεντρικά συμπεράσματα της συνάντησης φορέων και εργαζομένων στην κοινωνική πρόνοια το Σάββατο 3/9 στην Αθήνα.
Του Αντώνη Δημάκη (μέλος ΔΣ Σωματείου εργαζομένων στη δομή ψυχ. υγείας «Περιβολάκι»)
Στη συνάντηση παρευρέθηκαν εργατικά σωματεία από το χώρο της Ψυχικής Υγείας (Κέντρα Ημέρας, Ξενώνες, Οικοτροφεία) από το ΚΕΘΕΑ, το ΟΚΑΝΑ, Κέντρα Πρόληψης, 18ΑΝΩ, κλπ. Βρεθήκαμε εκπρόσωποι από επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία αλλά και απλοί εργαζόμενοι. Όλοι συνειδητοποιούμε το θανάσιμο κίνδυνο για το χώρο της κοινωνικής πρόνοιας εξαιτίας των βάρβαρων περικοπών που ανακοίνωσε το Υπουργείο Υγείας στις 26/08.
Η συνάντησή μας, μέσα από μια πλούσια και ζωντανή συζήτηση αποφάσισε:
- Όλοι σε νέα κινητοποίηση στο Υπουργείο Υγείας την Τετάρτη 7/9 στις 10.00π.μ.
- Ενημέρωση του χώρου και όσο το δυνατό μεγαλύτερη δημοσιοποίηση του προβλήματος.
- Συνελεύσεις εργαζόμενων σε όλους τους χώρους άμεσα για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, τη σύνδεση του αγώνα μας με την τοπική κοινωνία και τις οργανώσεις των εξυπηρετούμενων πληθυσμών.
- Συμμετοχή εκλεγμένων εκπροσωπών των εργαζόμενων σε ένα ανοιχτό ενιαίο συντονιστικό όλων των φορέων στο χώρο της κοινωνικής πρόνοιας με επόμενη ημερομηνία συνέλευσης την Κυριακή 11/9.
- Κοινός αγώνας των εργαζομένων και των πληθυσμών που πλήττονται ενάντια στην ανεργία και την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής.
Το μόνο διέξοδο από την εγκληματική αυτή απόφαση είναι η ενιαία δράση μέσα από τις συνελεύσεις μας, η ενημέρωση και το κάλεσμα σε όσους χτυπιούνται-λήπτες υπηρεσιών και οικογένειες, άνοιγμα στην τοπική κοινωνία, συντονισμός δράσης με όσους χώρους βρίσκονται ή θα βρεθούν σε κινητοποιήσεις.
Κλιμάκωση του αγώνα μας, με σχέδιο και συντονισμό
Όσα έχουν μέχρι στιγμής γραφτεί για τους ανθρώπους που πετιούνται στο δρόμο και τη χρόνια ανεργία που μας απειλεί είναι απολύτως αληθινά, συμβαίνουν εδώ και τώρα και κανένας μας δεν μπορεί να μένει με τα χέρια σταυρωμένα. Το Υπουργείο Υγείας ξερνάει αοριστολογίες, ανίκανο να επιτελέσει το παραμικρό κοινωνικό έργο ενώ και οι διοικήσεις διστάζουν να δράσουν αφήνοντας πολύτιμο χρόνο να πάει χαμένος.
Μας μένει μόνο ως εργαζόμενοι να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας με σχέδιο και συντονισμό. Αν δράσουμε όλοι οι χώροι από κοινού έχουμε πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να τα καταφέρουμε παρά ο κάθε χώρος μόνος του. Επιπλέον οφείλουμε να βάλουμε εμπόδιο στην όποια προσπάθεια για διάσπαση του αγώνα μας με το καρότο της επιλεκτικής χρηματοδότησης.
Ανοιχτές συνελεύσεις μέσα στη βδομάδα
Για όσους βρεθήκαμε στη συνάντηση στις 3/9 είναι καθαρό το πόσο σημαντικό είναι να διαφυλάξουμε τις αποφάσεις που πάρθηκαν και να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις να γίνουν πράξη τα καθήκοντα που προκύπτουν.
Ανοιχτή ενημέρωση όλων για τα όσα λέχθηκαν σε αυτό το πρώτο άτυπο συντονιστικό.
Γενικές συνελεύσεις μέσα στην εβδομάδα όπου θα αποφασιστούν οι εκπρόσωποι για το συντονιστικό και οι δράσεις που προτείνει ο κάθε χώρος για το επόμενο διάστημα. Οι συνάδελφοι που βρίσκονται σε χώρους όπου δεν υπάρχει σωματείο να γίνουν μέλη του κλαδικού σωματείου ώστε και οι ίδιο να είναι προστατευμένοι και πιο ελεύθεροι να αναλάβουν δράση στη δουλειά τους.
Οι προτάσεις στις συνελεύσεις να συζητιούνται ανοιχτά, να ψηφίζονται και όσοι αναλαμβάνουμε να τις φέρουμε σε πέρας να είμαστε υπόλογοι στους συναδέλφους μας καθώς και να τους ενημερώνουμε για την οποιαδήποτε εξέλιξη.
Όλες οι διαδικασίες να είναι ανοιχτές για τον καθένα.
Κλιμάκωση σε απεργία διαρκείας
Είναι τέτοια η κατάσταση που στην πράξη κλιμάκωση των κινητοποιήσεων δεν μπορεί να γίνει με μια ακόμη κινητοποίηση και αυτή την αλήθεια πρέπει να την εξηγήσουμε. Όταν πάμε για κλείσιμο δε φτάνει η διαμαρτυρία ακόμα και αν ο καθένας ελπίζει ότι τελικά δεν θα τολμήσουν να διαλύσουν ένα τόσο ευαίσθητο χώρο.
Η σημερινή εικόνα διάλυσης της κοινωνίας στο σύνολό της κατανοούμε ότι έχει τρομακτικές επιπτώσεις στους ευαίσθητους πληθυσμούς και στις απαιτήσεις της δουλειάς μας. Δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου να κάνουμε καλοπροαίρετες προτάσεις σε ένα Υπουργείο που δολοφονεί τις κοινωνικές ανάγκες.
Η ιδέα της οργάνωσης μιας μαζικής απεργίας διαρκείας στο σύνολο του χώρου της κοινωνικής πρόνοιας δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Είναι στην πραγματικότητα το μόνο όπλο στα χέρια μας που μπορεί να ανατρέψει την καταδικαστική για όλους μας απόφαση.
Ακόμα και αν «μαγικά» τελικά μας πετάξουν μερικά ψίχουλα χρηματοδότησης μέχρι το τέλος του 2011, ξέρουμε καλά ότι για το 2012 όλα είναι στον αέρα. Την ίδια στιγμή χρειάζεται κατανόηση για το με πoιό τρόπο μπορεί μια τέτοια πρόταση δραστικής κλιμάκωσης να εφαρμοστεί στον κάθε χώρο. Κάποιοι χώροι μπορούν να μπούνε σε επίσχεση εργασίας. Κάποιοι άλλοι μπορεί να προχωρήσουν σε καταλήψεις, κοκ.
Η συντονισμένη δράση σε δεύτερο χρόνο στο χώρο της Υγείας γενικότερα και με όσους χώρους μπαίνουν ή θα μπουν σε κινητοποιήσεις είναι ζωτικής σημασίας για τη επίτευξη του κοινού αλλά και των επιμέρους στόχων.
Δεν θα περάσουν!
Οι βάρβαρες περικοπές που στέλνουν την κοινωνική πρόνοια συνολικά στο απόσπασμα δεν θα περάσουν!
– Καμία έκπτωση στην ποιότητα της δουλειάς μας, εξασφάλιση της συνέχισης της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και όλων των προγραμμάτων φορέων κοινωνικής πρόνοιας, επανένταξης και πρόληψης.
– Όχι σε απολύσεις και περικοπές που καταδικάζουν τους εργαζόμενους των φορέων σε χρόνια ανεργία, οικονομική και επαγγελματική εξόντωση και τους λήπτες των υπηρεσιών σε ολοκληρωτική περιθωριοποίηση και φυσική εξόντωση.
– Σχεδιασμός και συντονισμός της δράσης μας με συνελεύσεις ανά χώρο και συνάντηση των εκπροσώπων των εργαζομένων από κάθε επιχειρησιακό και κλαδικό σωματείο για την κλιμάκωση του αγώνα μας.
