- Ματαιώνουμε την ετήσια πανελλαδική φιέστα των υπόδικων δολοφόνων, νεοναζί της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
- Λέμε όχι στον εθνικισμό, τον πόλεμο, την καπηλεία των νεκρών
- Λέμε ναι στη διεθνιστική αλληλεγγύη των εργαζομένων, Ελλήνων – Τούρκων – Κούρδων – Ευρωπαίων, ενάντια στις κυβερνήσεις, το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό
Το Σάββατο 30 Γενάρη στις 3μμ με κοινή πρωτοβουλία από ένα ευρύ φάσμα πολιτικών και κινηματικών συλλογικοτήτων της Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου καλείται για πρώτη φορά συγκέντρωση πάνω στην πλατεία Ρηγίλλης με στόχο τη ματαίωση της φασιστοσύναξης που οργανώνει την ίδια μέρα το απόγευμα στον ίδιο χώρο η Χρυσή Αυγή.
Με αφορμή τα γεγονότα των Ιμίων το Γενάρη του 1996 η Χρυσή Αυγή οργανώνει κάθε χρόνο μια κεντρική πανελλαδική συγκέντρωση με στόχο να συσπειρώσει τις γραμμές της και να κάνει επίδειξη δύναμης στο κέντρο της Αθήνας. Σε αυτές τις συγκεντρώσεις –που συνήθως καταλήγουν σε πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες– έχουν συμμετάσχει πολλές φορές και νεοναζί από άλλες χώρες. Οι ομιλητές αυτών των συγκεντρώσεων στάζουν δηλητήριο και μίσος ενάντια στους λαούς των γειτονικών μας χωρών, τους πρόσφυγες που θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο και ουσιαστικά μας καλούν σε πόλεμο με την Τουρκία.
Επιπλέον κάνουν και κάτι ακόμα. Καπηλεύονται τους 3 νεκρούς των Ιμίων για τους δικούς τους σκοπούς.
Όμως η αλήθεια είναι πως οι 3 νέοι άνθρωποι (Π. Βλαχάκης, Ε. Γιαλοψός, Χ. Καραθανάσης) ήταν αθώα θύματα ενός ακήρυχτου πολέμου που συνεχίζει να μετράει νεκρούς μέχρι σήμερα με τις πτώσεις αεροσκαφών στη διάρκεια αναχαιτίσεων πάνω από το Αιγαίο. Είναι θύματα του εθνικισμού και των εθνικών ανταγωνισμών στην περιοχή, κάτι από το οποίο οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν ποτέ τίποτα να κερδίσουν, μόνο πληρώνουν το κόστος και το φόρο του αίματος.
Τα γεγονότα των Ιμίων όπως και όλες τις προηγούμενες αφορμές ελληνοτουρκικών πολέμων δεν τα προκαλούν οι απλοί άνθρωποι των δύο χωρών αλλά οι ανταγωνισμοί και τα αντικρουόμενα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα των κυβερνώντων, των δύο αρχουσών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που διαρκώς παρεμβαίνουν για τα δικά τους γεωστρατηγικά και οικονομικά οφέλη.
Τι ακριβώς έγινε στα Ίμια το Γενάρη του 1996;
Στην περίπτωση των Ιμίων μιας περιοχής με δύο βραχονησίδες κοντά στην παρατημένη από όλες τις κυβερνήσεις Κάλυμνο, όλα ξεκίνησαν ανήμερα των Χριστουγέννων του 1995 με την προσάραξη ενός τούρκικου πλοίου που δεν θέλησε βοήθεια από ελληνικά πλοία θεωρώντας ότι βρίσκεται σε τουρκικά χωρικά ύδατα. Τελικά στις 28/12/95 δύο ελληνικά ρυμουλκά το οδήγησαν στο τουρκικό λιμάνι Κιουλούκ.
Έπειτα, στις 25 Ιανουαρίου 1996, ο υπερ-πατριώτης ΠΑΣΟΚος δήμαρχος Καλύμνου Δ. Διακομιχάλης είχε τη φαεινή ιδέα ή την εντολή να πάει να υψώσει την ελληνική σημαία στα Ίμια. Ακολούθησαν οι Τούρκοι υπερπατριώτες «δημοσιογράφοι» της εφημερίδας Χουριέτ που πήγαν και κατέβασαν την ελληνική σημαία και ανέβασαν την τουρκική.
Στις 28/1/96 το περιπολικό «Αντωνίου» του Πολεμικού Ναυτικού κατέβασε την τουρκική σημαία και ύψωσε την ελληνική. Ακολούθησε η κάθοδος πολεμικών πλοίων στην περιοχή, ειδικών δυνάμεων βατραχανθρώπων και από τις δύο χώρες στις δύο βραχονησίδες, η πτώση του ελληνικού ελικοπτέρου με 3 τους νεκρούς και τελικά –μετά από μερικές δραματικές ώρες– στις 31 Ιανουαρίου 1996 η αποχώρηση όλων μαζί με τις σημαίες από την περιοχή.
Πρωθυπουργοί σε Ελλάδα και Τουρκία εκείνη την εποχή ήταν ο Κ. Σημίτης και η Τ. Τσιλέρ. Συνώνυμα και οι δύο πολιτικών λιτότητας, διαφθοράς και πλήρους υποταγής στα κελεύσματα των ντόπιων αρχουσών τάξεων, των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
20 χρόνια μετά…
Σήμερα 20 χρόνια μετά, η υπόδικη Χρυσή Αυγή που στελέχη της κατηγορούνται ή έχουν ήδη καταδικαστεί ισόβια για τις δολοφονίες των Π. Φύσσα και Σ. Λουγκμάν και για εκατοντάδες επιθέσεις και πογκρόμ και, όλη της η ηγετική ομάδα, για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, θέλει να κάνει εκτός των άλλων και… «εξωτερική πολιτική».
Δεν πρέπει να τους αφήσουμε. Το κίνημα μπορεί και πρέπει να ματαιώσει τη φιέστα τους στις 30 Γενάρη.
Το έχουμε ξανακάνει στο παρελθόν όταν ματαιώσαμε:
- Την πρώτη τους εθνικιστική πρωτομαγιά στην Πλατεία Κολοκοτρώνη το Μάη του 1997
- Τη συγκέντρωση υπέρ του Ζ. Μ. Λεπέν στο Π. Άρεως τον Απρίλη του 2002
- Το πανευρωπαϊκό φεστιβάλ μίσους το Σεπτέμβρη του 2005
- Την συγκέντρωσή τους για τα Ίμια το Φλεβάρη του 2008 όπου είχαμε έναν μαχαιρωμένο και 3 τραυματίες συναγωνιστές από την κοινή επίθεση ΜΑΤ και χρυσαυγιτών ενάντια στους αντιφασίστες διαδηλωτές
- Το φεστιβάλ στην παραλία της Καλαμάτας τον Ιούλη του 2013.
Μπορούμε να το κάνουμε και φέτος.
Το Σάββατο 30 Γενάρη η πλατεία Ρηγίλλης θα είναι μια πλατεία χωρίς νεοναζί.
Θα είναι μια πλατεία ειρήνης, διεθνιστικής αλληλεγγύης, συναδέλφωσης των λαών, υποστήριξης των προσφύγων, κοινού ταξικού αγώνα για την ανατροπή των αστικών κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Τουρκία και το σπάσιμο του ομφάλιου λώρου με τους ιμπεριαλιστές και τις επιδιώξεις τους.
