Τις τελευταίες μέρες, με τον διαρκή καύσωνα από τη μία και την πλήρη απαξίωση της πυροπροστασίας από τις κυβερνήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια από την άλλη, παρακολουθούμε τη Ρόδο να καίγεται ολοσχερώς και όχι μόνο. Από τον βορά μέχρι τον νότο, πύρινα μέτωπα κατακαίνε δάση, κατοικημένες περιοχές, ζώα. Με αφορμή αυτήν την κατάσταση, δημοσιεύουμε σχόλιο της σ. Σοφίας Χατζηφούντα για την πυρκαγιά στη Ρόδο.
25 Ιουλίου σήμερα, διανύουμε την όγδοη μέρα καταστροφής της φύσης, δασών, ζώων αλλά και χωριών στη Ρόδο. Το αφήγημα των ΜΜΕ, παραδοσιακό και συνεπές στον ρόλο που εξυπηρετούν, αναφέρεται στην υψηλή επικινδυνότητα εμφάνισης πυρκαγιών στο νησί -πληροφορία εξαιρετικά χρήσιμη για πρόληψη, περιττή και άχρηστη κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς-, στην ενημέρωση του Πρωθυπουργού κατά τη διάρκεια συντονιστικού της Πολιτικής προστασίας -μεγάλη επιτυχία αν αυτό που συντονίζουν είναι οι πυρκαγιές γιατί συντονισμένη πολιτική προστασία δεν είδαμε- και φυσικά για το μεγάλο κοινωνικό γεγονός «την επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας», που η δεξίωση για τον εορτασμό της αναβλήθηκε λόγω της πυρκαγιάς – δίκαια μπορεί κάποιος να πει πως ματαιώνεται λόγω ματαίωσης της ίδιας της δημοκρατίας…
Και τι διαφορετικό θα μπορούσαμε να περιμένουμε από τα συγκεκριμένα ΜΜΕ, όταν η ΝΔ τα χρηματοδοτούσε γενναιόδωρα στην προηγούμενη θητεία της με ένα πακέτο 9.000.000 ευρώ και έκοβε τη χρηματοδότηση από τον τομέα της υγείας η οποία πλήττονταν σοβαρά λόγω της πανδημίας;
Όταν σπέρνεις αδιαφορία, θερίζεις καταστροφές
Στην αυγή της νέας της θητείας η κυβέρνηση έρχεται αντιμέτωπη με τη συστηματική και έμπρακτη απαξίωση της χρηματοδότησης για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση καταστροφών. Όταν σπέρνεις αδιαφορία θερίζεις καταστροφές. Αδιαφορία όχι για τα πάντα, μόνο για αυτά που αφορούν τον λαό, την κοινωνία.
Την έκτη μέρα των πυρκαγιών, σύμφωνα πάντα με δημοσιεύσεις και ενώ είχαν ήδη καεί 60.000 στρέμματα δάσους, πληροφορηθήκαμε πως «Με το πρώτο φως ξεκίνησαν τις ρίψεις έξι εναέρια μέσα (3 Τρακτορες, ένα Mi-8, 2 Chenook και ένα συντονιστικό ΒΚ-117), ανάμεσά τους και αυτά που εστάλησαν ως βοήθεια από την Τουρκία και την Κροατία.»
Δηλαδή, η «σύμμαχός μας ΕΕ», κατάφερε να μας εξασφαλίσει, μαζί με τα δικά μας συνολικά 6 ολόκληρα εναέρια μέσα για να αντιμετωπίσουμε τη λαίλαπα. Έπιασε τόπο η συμμαχία, τουλάχιστον νιώθουμε περισσότερο ασφαλείς!
Η επόμενη μέρα
Καμιά αναφορά δεν έχει γίνει για την επόμενη μέρα. Για τις περσινές καταστροφές ακόμα δεν έχει έρθει αυτή η «επόμενη μέρα» που προσδοκούν οι πυρόπληκτοι και μαζί με αυτούς και εμείς. Είδαν επόμενη μέρα όμως οι μεγιστάνες με τις ανεμογεννήτριες και τα μεγάλα ξενοδοχεία για τους οποίους η καμένη γη είναι επένδυση.
Η επόμενη μέρα θα είναι η ίδια απαξίωση και αδιαφορία που έχει δείξει η κυβέρνηση στην προηγούμενη θητεία της. Θα βγουν στα μέσα, θα γνωστοποιήσουν την επιτυχημένη και δύσκολη διαχείριση και θα μιλήσουν για αποζημιώσεις.
Αλήθεια, πώς αποζημιώνεις ένα καμένο δέντρο που είχες ευθύνη να προστατεύεις; Ή ένα ζωντανό που ασφυκτιούσε και καιγόταν από τις φλόγες και ούρλιαζε μέχρι να το ανακουφίσει η τελευταία του εκπνοή; Και όλον αυτό τον υπέροχο φυσικό πλούτο που ωρίμαζε με επιμονή για αιώνες και έγινε καμένη γη;
Είναι μάταιο να ζητά κανείς να βρει το δίκιο του από αυτόν που τον αδικεί. Ειδικά όταν αυτός που αδικεί είναι η κυβέρνηση, την οποία επέλεξε μόλις το ένα πέμπτο του εκλογικού σώματος.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, το δίκιο σου δεν το ζητάς, το επιβάλεις.
