Ανακοίνωση από το "Νέο Ξεκίνημα-για μια άλλη υγεία"
Στο σχέδιο του νέου προϋπολογισμού για το 2008 που κατέθεσε η κυβέρνηση στην Βουλή στις 20/11 οι δαπάνες για την υγεία παραμένουν ψίχουλα που δεν μπορούν να καλύψουν καλά-καλά τις τρέχουσες ανάγκες του ΕΣΥ.
Τα όσα λέει ο υπ. Υγείας για γενναιόδωρη χρηματοδότηση της δημόσιας υγείας αποδεικνύονται κούφια λόγια. Κι αυτό γιατί μπορεί οι δαπάνες να εμφανίζονται αυξημένες κατά 9,4% σε ονομαστικές τιμές (6.219 εκ. ευρώ, αντί 5.659 εκ. ευρώ το 2007) αλλά στην πραγματικότητα οι πιστώσεις για την υγεία παραμένουν κολλημένες στο 2,7% του ΑΕΠ για μία ακόμη χρονιά.
Η Ελλάδα βρίσκεται σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ΕΕ στην 22η θέση ανάμεσα σε 29 χώρες στην ευρωπαϊκή κατάταξη των υπηρεσιών Υγείας αφού υποχώρησε πέντε θέσεις σε σχέση με το 2006 και εννιά θέσεις σε σχέση με το 2005.
Από το στοιχείο αυτό και μόνο φαίνεται καθαρά ότι η χρηματοδότηση της δημόσιας υγείας παραμένει έξω από τα σχέδια των κυβερνήσεων όλα τα τελευταία χρόνια.
Την ίδια ώρα ο Αβραμόπουλος κάνει εξαγγελίες για προσλήψεις προσωπικού και ανάπτυξη συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή. Το υπουργείο υγείας υπόσχεται αλλά δε μας λέει πως θα υλοποιήσει αφού τα λεφτά που διαθέτει δεν φτάνουν ούτε για να καλύψουν τις ανάγκες του υπάρχοντος προσωπικού.
Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω οι αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων γι’ άλλη μία φορά παραμένουν κάτω από τον πραγματικό πληθωρισμό και επί της ουσίας πρόκειται για μείωση του βιοτικού τους επιπέδου.
Οι προθέσεις της κυβέρνησης παρά τα μεγάλα λόγια είναι ξεκάθαρες.
Στόχος τους είναι η συνεχής υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας ώστε οι ασθενείς να σπρώχνονται στην αγκαλιά της πανάκριβης ιδιωτικής περίθαλψης όπου οι διάφοροι Αποστολόπουλοι θησαυρίζουν. Αυτό είναι άλλωστε ξεκάθαρο από τα στοιχεία του ΟΟΣΑ σύμφωνα με τα οποία το 57% των συνολικών δαπανών υγείας στην Ελλάδα προέρχονται από τις τσέπες των ασθενών.
Τέλος, τεράστιο πρόβλημα είναι τα χρέη των νοσοκομείων τα οποία κυρίως οφείλονται στην άρνηση του κράτους να πληρώσει τα χρέη του στα ασφαλιστικά ταμεία με αποτέλεσμα τα τελευταία να αδυνατούν να καλύψουν τα δικά τους χρέη στα νοσοκομεία.
Όσο λοιπόν περνούν τα χρόνια η κατάσταση της δημόσιας υγείας χειροτερεύει γιατί έτσι επιλέγουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, αλλά και για όλους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα δεν υπάρχει άλλη λύση από την αντίσταση στην πολιτική αυτή.
