Της Ελένης Μήτσου
«Στην Αθήνα, με 40 λεωφορεία, κατέληξαν οι 2.300 μετανάστες που απομακρύνθηκαν χθες από τα Ελληνοσκοπιανά σύνορα στην Ειδομένη.»[1]
Η παραπάνω φράση είναι χαρακτηριστική της «αντεπίθεσης» στην οποία προχωρούν τις τελευταίες βδομάδες τα ΜΜΕ προσπαθώντας να περάσουν στην κοινή γνώμη την αντίληψη ότι «πρόσφυγες» είναι μόνο οι Σύροι, οι Αφγανοί και οι Ιρακινοί, ενώ όλοι οι υπόλοιποι «ξένοι» είναι οικονομικοί μετανάστες.
Μιλάμε για «αντεπίθεση», γιατί το καλοκαίρι, όταν έφταναν οι πρώτες χιλιάδες Σύροι, Αφγανοί και Ιρακινοί πρόσφυγες στα νησιά, τα ΜΜΕ μιλούσαν για «απόβαση» μεταναστών ή «απόβαση» μουσουλμάνων δίνοντας μια πιο «light» εκδοχή της φασιστική προπαγάνδας περί μουσουλμάνων μεταναστών που έρχονται να καταλάβουν την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Στη συνέχεια όμως το κύμα αλληλεγγύης απέναντί τους από χιλιάδες Έλληνες ανάγκασε πολλά από τα ΜΜΕ να «προσαρμοστούν» και να αλλάξουν λίγο γλώσσα και ύφος. Σήμερα, επιχειρούν μια «ιδεολογική» αντεπίθεση, η οποία συνοδεύει και τις πολιτικές καταστολής της Ε.Ε. για πρόσφυγες και μετανάστες – δείτε τη συνέχεια.
Στην Ειδομένη, μαζί με τους Σύρους, τους Αφγανούς και τους Ιρακινούς πρόσφυγες ήταν συγκεντρωμένοι Σομαλοί, Σουδανοί, Ιρανοί, Πακιστανοί, Μαροκινοί και Αλγερινοί «μετανάστες».
Ας δούμε όμως μερικές από τις παραπάνω εθνικότητες λίγο πιο προσεκτικά…
Σομαλία
Στη Σομαλία από το 1991 μαίνεται ένας εμφύλιος πόλεμος που έχει στοιχίσει τις ζωές 1 εκατ. ανθρώπων! Η κατάσταση στη χώρα είναι τόσο επικίνδυνη που ο ΟΗΕ αρνείται να στείλει «ειρηνευτικά στρατεύματα». Συγκεκριμένα αξιωματούχος του ΟΗΕ δήλωνε τον Ιούλιο πως η αποστολή «ειρηνευτικών στρατευμάτων του ΟΗΕ» στη Σομαλία θα ήταν μια «επιχείρηση υψηλού ρίσκου» και γι’ αυτό δεν θα πραγματοποιηθεί [2].
Όμως τα ΜΜΕ ονομάζουν τους Σομαλούς «μετανάστες»…
Σουδάν
Στο Σουδάν μαίνεται ένας από το μακροβιότερους εμφυλίους πολέμους, ο οποίος ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950. Από τότε μέχρι σήμερα ο πόλεμος αυτός έχει στοιχίσει τη ζωή περισσότερων από 2 εκατ. ανθρώπων. Τον Οκτώβριο ο ΟΗΕ ανακοίνωσε ότι 30.000 άνθρωποι στο Ν. Σουδάν κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα, ενώ ένα μήνα αργότερα η UNICEF κατήγγειλε ότι στο Σουδάν 16.000 παιδιά έχουν εξαναγκαστεί να ενταχθούν στο στρατό ή σε πολεμικές οργανώσεις.
Όμως τα ΜΜΕ ονομάζουν τους Σουδανούς «μετανάστες».
Ιράν
Το καθεστώς του Ιράν είναι από το 1979 θεοκρατικό – ισλαμικό. Όποιος αμφισβητήσει το καθεστώς και τους νόμους το τιμωρείται με μακροχρόνια φυλάκιση ή με θάνατο. Η πλειοψηφία των ιρανών προσφύγων είναι πολιτικοί πρόσφυγες με πολλούς από αυτούς να είναι Κομμουνιστές ή Σοσιαλιστές (πριν το 1979 στο Ιράν υπήρχε το μεγαλύτερο Κομμουνιστικό Κόμμα της Μ. Ανατολής – Κεντρικής Ασίας). Επίσης, από το Ιράν φεύγουν πολλοί Κούρδοι για να γλιτώσουν από την εθνική καταπίεση και τη βία που τους ασκείται.
Όμως για τα ΜΜΕ οι Ιρανοί είναι «μετανάστες»…
Πακιστάν
Στα βορειοδυτικά σύνορα του Πακιστάν η κατάσταση που επικρατεί, δεν διαφέρει πολύ από την κατάσταση στο Αφγανιστάν. Δυνάμεις των ΗΠΑ βρίσκονται μόνιμα στην περιοχή για να «βοηθάνε» τον πακιστανικό στρατό να πολεμά τους Ταλιμπάν και άλλες ισλαμικές πολεμικές οργανώσεις. Τα τελευταία χρόνια όμως οι δυνάμεις των ΗΠΑ που επιδίδονται σε συνεχείς βομβαρδισμούς έχουν σκοτώσει πολλούς περισσότερους άμαχους Πακιστανούς, παρά Ταλιμπάν.
1,2 εκατ άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την περιοχή λόγω των συγκρούσεων[3] ωστόσο ούτε οι υπόλοιπες περιοχές της χώρας είναι ασφαλείς. Το Πακιστάν θεωρείται η 5η πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο λόγω των συνεχών τρομοκρατικών επιθέσεων – οι ισλαμιστές δεν διστάζουν να κάνουν βομβιστικές επιθέσεις σε σχολεία και άλλους παρόμοιους στόχους. Επίσης, ο Παγκόσμιος Οργανισμός για τα δικαιώματα του ανθρώπου αναφέρει ότι στο Πακιστάν καταπατούνται κατά κόρον τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών, που πολλές φορές ζουν σε καθεστώς δουλείας.[4]
Όμως ελάχιστοι Πακιστανοί καταφέρνουν να πάρουν άσυλο στην Ευρώπη…
Το θέμα των οικονομικών μεταναστών
Προφανώς ανάμεσα στους πρόσφυγες υπάρχουν και οικονομικοί μετανάστες. Η ιδιότητα του οικονομικού μετανάστη βέβαια δεν δικαιολογεί την οποιαδήποτε εχθρότητα, προκατάληψη, ρατσισμό και την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους. Ούτε δικαιολογεί το σφράγισμα των συνόρων της ΕΕ.
Άλλωστε η φτώχεια και η εξαθλίωση από την οποία προσπαθούν να ξεφύγουν οι μετανάστες του 3ου κόσμου σε πολύ μεγάλο βαθμό δημιουργήθηκαν από την οικονομική υπερεκμετάλλευση αυτών των χωρών από τις πολυεθνικές και γενικά από τις πολιτικές των κυβερνήσεων της «Δύσης» – οι οποίες σήμερα τους κλείνουν την πόρτα.
Οι ιστορίες αυτών των χωρών και των ανθρώπων που μεταναστεύουν από αυτές είναι παρόμοιες με την ιστορία της Ελλάδας της κρίσης, των μνημονίων και της Τρόικας και των Ελλήνων που μεταναστεύουν τα τελευταία χρόνια κατά εκατοντάδες χιλιάδες στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης, στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία και αλλού.
Η «λύση» της Δύσης
Η «λύση» της Ε.Ε. για το κύμα προσφύγων και μεταναστών είναι χοντρικά η ακόλουθη: να δώσει 3 δισ. ευρώ στην Τουρκία για να σφραγίσει τα σύνορά της με την Ευρώπη και να κρατά πρόσφυγες και μετανάστες στα εδάφη της, ενώ παράλληλα θα φτιάξει μια υπερ-frontex που θα περιπολεί στα ευρωπαϊκά σύνορα και θα «επαναπροωθεί» (που σημαίνει και να πνίγει) όποιους καταφέρνουν παρόλα τα μέτρα να τα διασχίσουν.
Η «λύση» της Ε.Ε. για το προσφυγικό είναι να μην φτάνουν ποτέ οι πρόσφυγες –και οι μετανάστες– στα ευρωπαϊκά εδάφη. Μπορούν να πεθαίνουν χωρίς να τους βλέπουμε στην Ασία και στην Αφρική…
Παραθέτουμε στη συνέχεια μερικά από το άρθρα με τις θέσεις του Ξεκινήματος για το προσφυγικό κύμα και τους πολέμους στη Μ. Ανατολή και την Κεντρική Ασία:
Προσφυγικό: άλλα μια Σύνοδος της ΕΕ…
Η υποκρισία της ΕΕ για το προσφυγικό
Προσφυγικό: Κροκόδειλοι και χαμαιλέοντες!
Οι πόλεμοι γεννούν την προσφυγιά και τρέφουν τους τζιχαντιστές
_______________