Είναι πλέον γνωστό ότι τα κέντρα «υποδοχής» στα οποία στοιβάζονται οι πρόσφυγες είναι συνώνυμα με τα κολαστήρια. Κάθε νέα είδηση που έρχεται από αυτά τα κέντρα επιβεβαιώνει ότι οι πρόσφυγες καλούνται να επιβιώσουν σε απάνθρωπες συνθήκες μέσα σε δομές «κλειστού τύπου», την ίδια ώρα που οι πολιτικές της ΕΕ και της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τις παράνομες επαναπροωθήσεις, τα τείχη στα σύνορα και την ενίσχυση της Frontex συντηρούν το οικοδόμημα της «Ευρώπης – Φρούριο».
«Παραμελημένα περιστατικά» που οδηγούν στο θάνατο
Οι θάνατοι προσφύγων μέσα στα κέντρα κράτησης αποδεικνύουν με τον πιο τραγικό τρόπο τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα ο θάνατος 34χρονης Σομαλής από φυματίωση στη Χίο. Η Σομαλή πρόσφυγας η οποία έμενε εκτός του ΚΥΤ της ΒΙΑΛ διασωληνώθηκε στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας του Σκυλίτσειου Νοσοκομείου στη Χίο με αποτέλεσμα να καταλήξει την Πέμπτη 20 Μάη.
Η νόσηση της 34χρονης Σομαλής από φυματίωση δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. Στη Χίο από την αρχή του έτους έχουν εντοπιστεί άλλα 6 άτομα που νόσησαν από φυματίωση, όλοι τους πρόσφυγες (από τη Σομαλία, το Αφγανιστάν και το Κονγκό).
Το τραγικό είναι ότι γιατρός του νησιού επισημαίνει την χαρακτηριστική καθυστέρηση της μεταφοράς των προσφύγων ασθενών στο Νοσοκομείο λέγοντας:
«Πρόκειται για παραμελημένα περιστατικά που φτάνουν αργά στο Νοσοκομείο, ενώ έχουν πολύ καιρό τη νόσο… Δυστυχώς πολλές φορές είναι αργά γι’ αυτούς τους ανθρώπους όταν φθάνουν σε νοσοκομειακή μονάδα. Μπορεί να είναι τόσο προχωρημένη η φυματίωση που να έχει προσβάλει μέχρι και τα οστά».
Λίγες μέρες νωρίτερα άρθρο του Guardian έκανε το γύρο του κόσμου αποκαλύπτοντας τις άθλιες συνθήκες που ζουν οι πρόσφυγες στο ΚΥΤ της ΒΙΑΛ, κάνοντας λόγο για «σκηνές Μεσαίωνα».
Αφορμή του άρθρου ήταν ο θάνατος ενός 28χρονου Σομαλού πρόσφυγα ο οποίος εντοπίστηκε 12 ώρες μετά το θάνατό του με σημάδια από δαγκώματα ποντικιών. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν προκύψει μέχρι στιγμής, ο θάνατος οφείλεται σε παθολογικά αίτια, αλλά το γεγονός ότι βρέθηκε 12 ώρες αργότερα καλυμμένος από δεκάδες ποντίκια αποτελεί μια φρικιαστική εικόνα και ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί!
Δομές μακριά από τις τοπικές κοινωνίες
Τα παραπάνω περιστατικά αποδεικνύουν με τον πιο τρανταχτό τρόπο πόσο επικίνδυνα είναι τα κέντρα κράτησης για τις ζωές των προσφύγων. Η κυβέρνηση όμως, όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψη αυτούς τους κινδύνους, αλλά κάνει τα πάντα προκειμένου να κρύψει το πρόβλημα.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα Υποδοχής του Υπουργείου Μετανάστευσης, Μάνου Λογοθέτη, οι 5 νέες δομές που θα δημιουργηθούν σε Κω, Λέρο, Χίο, Λέσβο και Σάμο θα είναι σχεδιασμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να μην ενοχλούν τις τοπικές κοινωνίες. Άλλωστε, ήδη τοποθετούνται σε μια σειρά από δομές επιπρόσθετοι τσιμεντένιοι φράκτες-τείχη ύψους 3 μέτρων, που θυμίζουν πρακτικές τύπου Τραμπ, Ορμπάν στην Ουγγαρία ή Ισραήλ.
Με άλλα λόγια η κυβέρνηση υιοθετεί την ξενοφοβική ρητορική της Ακροδεξιάς, δημιουργώντας κλειστές δομές που πρακτικά λειτουργούν σαν φυλακές προσφύγων, όσο πιο μακριά γίνεται από τον αστικό ιστό προκειμένου να αποκρύβουν τις αφόρητες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων.
Ο φράχτης του Έβρου και οι παράνομες επαναπροωθήσεις
Όλα αυτά γίνονται την ίδια ώρα που η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία είχε παρουσιαστεί ως «προοδευτική», ποζάρει μπροστά στον φράχτη του Έβρου, δίνοντας έτσι στήριξη στις κυβερνητικές πολιτικές.
Η επίσκεψη αυτή στον Έβρο αποτελεί μια συνειδητή επιλογή προκειμένου να φωτογραφηθεί μπροστά στο αποτρεπτικό τείχος που πέρα από τον αρνητικό συμβολισμό του στέλνει ταυτόχρονα κι ένα μήνυμα εκ μέρους ολόκληρης της άρχουσας τάξης: να εμποδίσουμε τους κατατρεγμένους και εξαθλιωμένους πρόσφυγες να μπουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Την ίδια ώρα που η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ποζάρει μπροστά στο τείχος, η Ελλάδα καταγγέλλεται διεθνώς για τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων. Όπως αποκαλύπτει δημοσίευμα του Guardian κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού η Ελλάδα, η Ιταλία, η Μάλτα, η Ισπανία και η Κροατία έχουν προχωρήσει σε παράνομες επαναπροωθήσεις 40.000 προσφύγων που αιτούνταν άσυλο στα σύνορα της Ευρώπης, ενώ περισσότεροι από 2.000 θάνατοι συνδέονται με τις παράνομες αυτές πρακτικές.
Παράλληλα, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του «Δικτύου Παρακολούθησης της Βίας στα Σύνορα», από τον Γενάρη του 2020 η Ελλάδα έχει επαναπροωθήσει περίπου 6.230 πρόσφυγες και μετανάστες από τις ακτές της, ενώ σημειώνεται πως στο 89% των περιπτώσεων παρατηρήθηκε υπερβολική χρήση βίας.
Να βάλουμε ένα τέλος στην τραγωδία
Για να μπει ένα οριστικό τέλος σε αυτή την τραγωδία πρέπει να μπούμε στην μάχη, η Αριστερά, μαχητικά εργατικά σωματεία, προοδευτικοί-αντιρατσιστές εργαζόμενοι και νεολαία, μαζί με πρόσφυγες και μετανάστες, να απευθυνθούμε στους εργαζόμενους και στα κινήματα στην Ευρώπη και διεθνώς προκειμένου να διεκδικήσουμε:
- Να κλείσουν όλοι οι «προσωρινοί» απάνθρωποι καταυλισμοί-φυλακές που στοιβάζονται οι πρόσφυγες και να φιλοξενηθούν σε αξιοπρεπείς δομές και χώρους κατοικίας σε όλη τη χώρα.
- Αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης με πλήρη πρόσβαση σε Υγεία, Παιδεία και νομική βοήθεια.
- Την κατάργηση της Συμφωνίας Τουρκίας-ΕΕ
- Το δικαίωμα των προσφύγων να καταθέτουν αιτήματα ασύλου στα σύνορα όλων των χωρών της ΕΕ.
- Την αναλογική κατανομή των προσφύγων στις χώρες τις ΕΕ, με βάση το ΑΕΠ και τον πληθυσμό της κάθε χώρας.
- Να χτυπηθεί το πρόβλημα στη ρίζα του: να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι στρατιωτικές επεμβάσεις που οδηγούν τους ανθρώπους στην προσφυγιά και την εξαθλίωση.
- Αγώνα για μια εναλλακτική σοσιαλιστική κοινωνία, με δημοκρατία, ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα, στην Ευρώπη και διεθνώς, γιατί όσο υπάρχει καπιταλισμός και μεγάλα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και επεμβάσεις θα γεννούν και θα αναπαράγουν τον πόλεμο και την προσφυγιά στην Μέση Ανατολή και όλο τον πλανήτη.
Η προσφυγική κρίση στην Ισπανία
Τα γεγονότα της προσφυγικής κρίσης στον ισπανικό θύλακα της Θέουτα που βρίσκεται στη βόρεια ακτή της Αφρικής, αποκαλύπτουν γι’ άλλη μια φορά το σκληρό αντιπροσφυγικό πρόσωπο της ΕΕ.
Από τη Δευτέρα 17 Μάη και σε διάστημα 48 ωρών περίπου 8.000 πρόσφυγες και μετανάστες, ανάμεσά τους περίπου 1.500 ανήλικοι, έφτασαν κολυμπώντας στη Θέουτα. Οι εικόνες με τα προσφυγόπουλα να δίνουν μάχη με τα κύματα χρησιμοποιώντας πλαστικά μπουκάλια για αυτοσχέδια σωσίβια είναι σοκαριστικές.
Η άμεση απάντηση της Ισπανίας ήταν να στείλει τον στρατό και να ασκήσει βία κατά των προσφύγων που προσπαθούσαν να περάσουν τα σύνορα, ενώ τις επόμενες ημέρες τα 2/3 των προσφύγων που έφτασαν στη Θέουτα απελάθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες
Το προσφυγικό κύμα από το Μαρόκο αναπτύχθηκε όταν λίγες μέρες νωρίτερα διαδιδόταν η είδηση ότι είχαν χαλαρώσει οι έλεγχοι στα σύνορα δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι θα μπορέσουν να περάσουν στην Ισπανία και από εκεί να συνεχίσουν στην Ευρώπη.
Στην πραγματικότητα όμως οι πρόσφυγες βρέθηκαν στην μέση μιας διπλωματικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στην Ισπανία και το Μαρόκο σχετικά με τον πόλεμο της Δυτικής Σαχάρας μεταξύ Μαρόκου και του «Μετώπου Πολισάριο», (ενός απελευθερωτικού κινήματος που απαιτεί την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας από το Μαρόκο). Νωρίτερα, η Ισπανία δέχτηκε κρυφά τον αρχηγό του «Μετώπου Πολισάριο», Μπραχίμ Γκαλί, προκειμένου να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο της Ισπανίας καθώς είχε μολυνθεί από τον κορονοϊό.
Μετά τη διαρροή αυτών των ειδήσεων, ο υπουργός Εξωτερικών του Μαρόκου, Νασέρ Μπουριτά, ρώτησε αν η Μαδρίτη σκοπεύει να «θυσιάσει τις σχέσεις με το Μαρόκο», λέγοντας συγκεκριμένα:
«Γιατί η Ισπανία δεν θεωρεί ότι πρέπει να ενημερώσει το Μαρόκο για την παρουσία του Γκάλι; Θα προτιμούσαν να συνεννοηθούν με τους εχθρούς του Μαρόκου; Αυτό είναι ένα τεστ της σχέσης μας».
Από την πλευρά τους τα ισπανικά μέσα υπονοούν ότι η απόφαση του Μαρόκο να επιτρέψει στους πρόσφυγες και μετανάστες να περάσουν στην Ισπανία, ήταν η απάντησή της σε αυτές τις διπλωματικές εντάσεις.
Όποια κι αν είναι η αλήθεια αυτών των ισχυρισμών, το συμπέρασμα είναι το εξής: Οι ανταγωνισμοί, οι στρατιωτικές επεμβάσεις και οι πόλεμοι, που προκαλούνται από τοπικούς ανταγωνισμούς αλλά και τις επεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων, των ΗΠΑ, ΕΕ, Βρετανίας, Ρωσίας, Κίνας, κλπ, δημιουργούν μαζικά προσφυγικά κύματα προκειμένου να γλιτώσουν από την πείνα, την φτώχεια και τον πόλεμο. Οι πρόσφυγες είναι τα θύματα αυτών των πολιτικών.
Την ίδια στιγμή όμως, οι ίδιες πλούσιες/ιμπεριαλιστικές χώρες που είναι υπεύθυνες γι΄ αυτές τις συγκρούσεις κάνουν τα πάντα προκειμένου να μην δεχτούν τους πρόσφυγες και μετανάστες που δημιουργούνται από τις δικές τους πολιτικές. Χτίζουν την Ευρώπη φρούριο, με αποτέλεσμα τις εκατόμβες των νεκρών στο Αιγαίο, τον Έβρο, τη μεσόγειο κλπ. Είναι ένας εφιάλτης χωρίς καμία προοπτική τέλους.
