Μόνο αηδία και οργή μπορεί να προκαλέσει η στάση προέδρου δικαστηρίου όταν κάλεσε θύμα βιασμού να αποσύρει τις κατηγορίες ενάντια στο βιαστή και να τον «συγχωρέσει».
Η υπόθεση, που βρίσκεται στην εκδίκαση δευτέρου βαθμού, έχει να κάνει με τον βιασμό που είχε υποστεί μια γυναίκα, όταν ήταν 14 χρονών, από τον προπονητή της και μέλος της Χρυσής Αυγής, Γιώργο Πετράκη, ο οποίος ήταν καθηγητής Φυσικής Αγωγής και διευθυντής σχολείου στην Ιεράπετρα Κρήτης.
Σύμφωνα με καταγγελία της πολιτικής αγωγής, η πίεση του πρόεδρου του δικαστηρίου ήταν αφόρητη, λέγοντας της ότι ο Θεός θα ήθελε να συγχωρέσει τον βιαστή της. Ενώ ένα άλλο «επιχείρημα» του προέδρου ήταν το γεγονός ότι ο Πετράκης έχει καταδικαστεί πρωτόδικα σε 12 χρόνια φυλάκιση και συνεπώς αυτό θα έπρεπε να της ήταν αρκετό.
Η γυναίκα όμως, με περίσσιο θάρρος αρνήθηκε να κάνει πίσω μέχρι την τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση.
Η υπόθεση του βιασμού και η πρωτόδικη απόφαση
Ο βιασμός βγήκε στο φως της δημοσιότητας τον Μάη του 2012, όταν η ΕΛΜΕ Λασιθίου αποφάσισε να διαγράψει τον καθηγητή επειδή έκανε ναζιστική προπαγάνδα και προσπαθούσε να στρατολογήσει μαθητές.
Όταν ο Πετράκης πραγματοποίησε τηλεφωνική παρέμβαση στον ραδιοφωνικό σταθμό ΗΧΩ 99.8 για να διαμαρτυρηθεί για τη διαγραφή του, τότε το θύμα κάλεσε στο σταθμό για να καταγγείλει τον πρώην προπονητή της για βιασμό, όταν η ίδια ήταν 14 χρονών.
Αυτό που αποκαλύφθηκε μετά ήταν ο κατά συρροή βιασμός της κοπέλας, προσπαθώντας να την πείσει ότι αυτό είναι φυσιολογικό να συμβαίνει ανάμεσα στην αθλήτρια και τον προπονητή, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνει και τις αθλητικές της επιδόσεις.
Από την πλευρά του ο Πετράκης φάνηκε όχι μόνο αμετανόητος, αλλά προσπάθησε να ρίξει το φταίξιμο στην κοπέλα που βίαζε, καταθέτοντας στην απολογία του το εξής εξοργιστικό:
«Αυτή μου ζήτησε σχέση. Μπήκε ο διάολος μέσα μου. Δεν ήταν ανήλικη, αντιθέτως, ήταν ιδιαίτερα πεπειραμένη»
Ο Χρυσαυγιτης βιαστής είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 12 χρόνια με την κατηγορία του βιασμού κατ’ εξακολούθηση χωρίς να του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό.
Ένα χρόνο αργότερα, επικαλούμενος προβλήματα υγείας, αποφυλακίστηκε κυκλοφορώντας ανενόχλητος, ενώ ταυτόχρονα άσκησε έφεση (η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη) για να μειωθεί η ποινή του.
Το ναζιστικό background του βιαστή
Ο Πετράκης, έχει δημιουργήσει τέτοιο βιογραφικό, που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για τη φασιστική του δράση
Είχε εργαστεί στο γραφείο του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και κουμπάρου του, Γιάννη Πλακιωτάκη μέχρι και το 2010.
Στη συνέχεια αποχώρησε για να μπει στις γραμμές της Χρυσής Αυγής, όπου εξελίχθηκε σε βασικό στέλεχος της περιοχής. Η γυναίκα του μάλιστα, Μαρία Φλεβαράκη, ήταν υποψήφια βουλευτής στο Νομό Λασιθίου με την Χρυσή Αυγή στις εκλογές του 2012.
Ήταν ένας από τους πέντε Χρυσαυγίτες που επιτέθηκαν σε τρεις Πακιστανούς εργάτες στη Βαϊνιά της Ιεράπετρας, τον Φλεβάρη του 2013, με ξύλα και καδρόνια. Από την επίθεση και οι τρεις μετανάστες μεταφέρθηκαν με σοβαρά τραύματα στο νοσοκομείο, αλλά κατάφεραν να αναγνωρίσουν τους δράστες και να καταγγείλουν τη ρατσιστική επίθεση.
Το Πρωτοδικείο Νεάπολης επέβαλε ποινές 3 χρόνων και 9 μηνών στους 4 από τους 5 φασίστες (ανάμεσά τους και ο Πετράκης), ενώ η υπόθεση εντάσσεται στην κεντρική δίκη της Χρυσής Αυγής για τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη.
Πρόεδρος δικαστηρίου σε ρόλο συνηγόρου υπεράσπισης
Με τη στάση του αυτή, ο πρόεδρος επιλέγει μ’ ένα καθαρό τρόπο να προστατεύσει τον βιαστή, αντικαθιστώντας τον πραγματικό του ρόλο, αυτόν του αμερόληπτου προέδρου του δικαστηρίου, με το ρόλο του συνηγόρου υπεράσπισης του Χρυσαυγίτη βιαστή.
Επομένως η πρεμούρα του προέδρου του δικαστηρίου μόνο προκλητική μπορεί να θεωρηθεί.
Και είναι προκλητική προφανώς απέναντι στην κοινωνία που παρακολουθεί με αγωνία αυτές τις εξελίξεις, αλλά πρώτα και κύρια είναι προκλητική για το ίδιο το θύμα, καθώς μέσα από μια επίπονη από ψυχολογικής πλευράς διαδικασία, καλείται να βιώσει ξανά τα γεγονότα του βιασμού της, αλλά και να έρθει αντιμέτωπη με τον ίδιο τον βιαστή της.
Την ίδια ώρα όμως είναι αποκαλυπτική η στάση του μηχανισμού της «ανεξάρτητης» αστικής δικαιοσύνης που κλείνει τα μάτια και δεν κάνει αποφασιστικές κινήσεις για να καταδικαστούν οι πράξεις των φασιστών. Αντίθετα προσπαθεί να «βγάλει λάδι» άτομα του κοινού ποινικού δικαίου, όπως τον Πετράκη, που τον αφήνει να κινείται ελεύθερος.
