Του Γιάννη Παπαϊωάννου – Μανδηλαρά
Τους τελευταίους μήνες γίνεται μεγάλη κουβέντα στις τάξεις των φιλάθλων και των οπαδών για την κάρτα φιλάθλου. Όποιος παρακολουθεί οποιοδήποτε άθλημα θα έχει δει οπαδικά πανό που εναντιώνονται στον υφυπουργό αθλητισμού Σταύρο Κοντονή και την κάρτα φιλάθλου ενώ όποιος έχει προσπαθήσει να πάει σε οποιοδήποτε γήπεδο θα έχει ταλαιπωρηθεί στα ταμεία αρχικά στις ουρές και μετά στο τηλέφωνο ψάχνοντας το ΑΜΚΑ του. Τι ακριβώς όμως είναι η κάρτα φιλάθλου του Σταύρου Κοντονή;
Μέσα στο καλοκαίρι το υφυπουργείο αθλητισμού παρουσίασε την υπουργική απόφαση με τίτλο «Εφαρμογή Ηλεκτρονικού Συστήματος για την έκδοση, διάθεση και έλεγχο της διακίνησης των ονομαστικών/αριθμημένων εισιτηρίων σε αγώνες του επαγγελματικού αθλητισμού».
Αυτή περιγράφει την Εθνική Κάρτα Φιλάθλου την οποία από 1/1/16 θα πρέπει να έχει οποιοσδήποτε θέλει να μπει σε όποιο γήπεδο της επικράτειας. Ο κάθε λοιπόν φίλαθλος θα πρέπει να δώσει τα στοιχεία του και να έχει την κάρτα του κάθε φορά που θα είναι στο γήπεδο αφού μόνο με την κάρτα θα μπορεί να προμηθεύεται το εισιτήριο του.
Και ενώ αρχικά δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι μεμπτό (ούτως ή άλλως όσοι είχαν εισιτήριο διαρκείας έδιναν τα στοιχεία τους στην εκάστοτε ομάδα για την έκδοση του) διαβάζοντας την υπουργική απόφαση αντιλαμβάνεται κάποιος ευκολά γιατί έχει ξεσπάσει όλος αυτός ο σαματάς.
«Στην Κεντρική Βάση Δεδομένων έχει άμεση πρόσβαση η αστυνομική αρχή δια της χορήγησης στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ειδικών κωδικών πρόσβασης και το υπουργείο Δικαιοσύνης με τον ίδιο ακριβώς τρόπο».
Πρόκειται λοιπόν για κανονικό φακέλωμα.
Το μέτρο του Κοντονή προφανώς δεν είναι δικής του έμπνευσης αφού σχετικά νομοθετήματα έκαναν την εμφάνιση τους πρώτα στην Ιταλία και μετά στην Τουρκία αλλά και στην Κύπρο (παράλληλα με τη δική μας περίπτωση). Τα νομοσχέδια φυσικά δεν έφεραν αποτελέσματα. Για την ακρίβεια έφεραν, κατάφεραν και απώλεσαν το χρώμα στις ιταλικές κερκίδες και έφεραν μείωση στα εισιτήρια της τάξης του 50%. Στην Τουρκία το μέτρο αποσύρθηκε αφού μετά τις μεγάλες μειώσεις στα εισιτήρια ο κύριος χορηγός του Τουρκικού Πρωταθλήματος απέσυρε τη χορηγία και ανάγκασε τους αρμόδιους εκεί να αναδιπλωθούν. Στην Κύπρο έχουν αντιδράσει οι ΠΑΕ την ώρα που οι ελληνικές ακόμα τηρούν σιγή ιχθύος για ακατανόητους λόγους, αφού αυτό που απειλείται είναι το «προϊόν» τους.
Βία στα γήπεδα
Ο Κοντονής φέρνει το νομοσχέδιο με αφορμή τη βία στα γήπεδα. Η αλήθεια είναι όμως ότι υπάρχουν πολλά γήπεδα και σε λίγα βία. Για να εξηγηθούμε δεν εννοούμε ότι δεν χρειάζεται να λυθεί το πρόβλημα της βίας στα γήπεδα αλλά ότι η Κάρτα Φιλάθλου μόνο αυτό δεν μπορεί να κάνει. Σε χιλιάδες αγώνες που γίνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα επεισόδια έχουμε σε 2-3 περιπτώσεις. Ενώ τους τραυματίες και τους νεκρούς δεν τους είχαμε σε γήπεδα αλλά σε ραντεβού χούλιγκαν σε καφενεία και πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας. Τι λοιπόν θα λύσει η Εθνική Κάρτα Φίλαθλου; Εδώ πρέπει να αναφερθεί η περίπτωση της Αγγλίας γιατί το μέτρο παρότι μοιάζει θατσερικό δεν είναι. Η Θάτσερ στην Αγγλία ποτέ δεν έφερε κάρτα φιλάθλου. Αυτό που έκανε ήταν να μεταβιβάσει την ευθύνη στις ΠΑΕ χωρίς να εμπλέκεται το κράτος. Οι Αγγλικές ομάδες αναγκάστηκαν και προσέλαβαν security και κατάφεραν και παρουσίασαν αυτή την εικόνα στα γήπεδα τους, χωρίς όμως να έχουν λύσει το πρόβλημα της οπαδικής βίας αφού ακόμα και σήμερα στην Αγγλία δίνονται χουλιγκανικά ραντεβού και σπάνε παμπ πριν από αγώνες, αλλά τα γήπεδα τους είναι εκκλησίες.
Αντιδράσεις
Οι οπαδοί απέναντι στην κάρτα φιλάθλου συνασπίστηκαν και έφτιαξαν το «Αντι-Καρτα» το οποίο είναι μια πρωτοβουλία οπαδών και συνδέσμων ενάντια στην κάρτα. Έβαλαν στην άκρη τις όποιες διαφορές τους και ένωσαν τις δυνάμεις τους ενάντια σε αυτό το αντιδημοκρατικό μέτρο, που παραβιάζει ξεκάθαρα βασικά κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Έκαναν αποχή από το γήπεδο, σήκωσαν κοινά πανό αλλά κινήθηκαν και σε νομικό επίπεδο. Ήδη έγινε αίτηση ακύρωσης του μέτρου στο ΣτΕ και ήδη πρόλαβαν και πέτυχαν την πρώτη τους νίκη. Αφού κατέφυγαν στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων δικαιώθηκαν και μάλιστα με πανηγυρικό τρόπο και έτρεψαν το υφυπουργείο σε αναδίπλωση αφού αμέσως εξήγγειλε την παράταση του μέτρου για εφαρμογή από την 1/3/2016. Η γνωμοδότηση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έκρινε με 4-3 σκόπιμο να επανεξετάσει την όλη ρύθμιση της κάρτας τη στιγμή που η μειοψηφία έκρινε ότι επεμβαίνει σε θεμελιώδη δικαιώματα που κατοχυρώνονται στα άρθρα 5 και 9 του Συντάγματος και οπότε δεν πρέπει να επανεξεταστεί αλλά να απορριφθεί. Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι την πρωτοβουλία Αντι-Κάρτα δεν την αποτελούν δύο και τρεις σύνδεσμοι αλλά 26 αυτή τη στιγμή.
Τι πρέπει να γίνει
Είναι σαφές ότι το μέτρο δεν ακουμπά μόνο όσους αφορά ο αθλητισμός ως θέαμα αλλά όλους. Η Κάρτα Φιλάθλου είναι άλλο ένα κατασταλτικό μέτρο και ίσως μια πρόβα για μια κάρτα πολίτη. Από την άλλη η δυνατότητα για πρώτη φορά να έχουμε οπαδικό κίνημα στην Ελλάδα είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να πεταχτεί στα σκουπίδια (ποιος μπορεί να ξεχάσει τους οπαδούς των Γαλατασάραι-Φενερμπαχτσε και Μπεσίκτας αγκαλιασμένους στην εξεγερμένη Ταξίμ;).
Οι οπαδοί μπορούν με αυτή την αφορμή να βρεθούν να συζητήσουν και να προβάλουν και άλλες καίριες διεκδικήσεις. Να επιτραπούν ξανά οι μετακινήσεις των οπαδών, να σταματήσουν οι σχέσεις των ΠΑΕ με τους οπαδούς (να τελειώνουν οι προεδρικοί στρατοί), να εκδιωχθούν οι φασίστες από τα γήπεδα.
