Διά της πλαγίας οδού, ανοίγει πλέον ο δρόμος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα, παρά την αποτυχία της κυβέρνησης να εξασφαλίσει τις απαραίτητες ψήφους για την αναθεώρηση του άρθρου 16.
Σύμφωνα με την πρόταση του εισαγγελέα του ευρωπαϊκού δικαστηρίου και με βάση τη νέα κοινοτική οδηγία 36/2005, η Ελλάδα θα πρέπει να υποχρεωθεί να αναγνωρίζει τα πτυχία των κολεγίων που συνεργάζονται με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.
Η πρόταση αυτή, βασίζεται στη λογική, ότι αυτό που έχει σημασία, δεν είναι ούτε η διάρκεια σπουδών, ούτε ο τρόπος με τον οποίο οι φοιτητές των κολεγίων αποκτούν πτυχίο, αλλά η αρχή η οποία εκδίδει το πτυχίο αυτό. Έτσι, από τη στιγμή που το πτυχίο εκδίδεται από ευρωπαϊκό, ιδιωτικό πανεπιστήμιο, (αν και οι φοιτητές σπουδάζουν στο αμφίβολης ποιότητας παράρτημά του), πρέπει να αναγνωρίζεται σαν ισότιμο των ελληνικών δημοσίων πανεπιστημίων.
Έτσι, παρά το γεγονός ότι η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων απαγορεύεται από το σύνταγμα, θα μπορούν να λειτουργήσουν παραρτήματα ευρωπαϊκών ιδιωτικών πανεπιστημίων, (που έτσι κι αλλιώς υπάρχουν), μόνο που τώρα, τα πτυχία τους θα αναγνωρίζονται ως ισότιμα των δημοσίων ΑΕΙ με πρώτο θύμα τα ήδη υποβαθμισμένα περιφερειακά ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Η κυβέρνηση βέβαια έχει ήδη περάσει νόμο σύμφωνα με τον οποίο, καταργήθηκε το ΔΙΚΑΤΣΑ από τον ΔΟΑΤΑΠ, και βέβαια, το βασικό δεν ήταν η αλλαγή στο όνομα, αλλά η δυνατότητα του δεύτερου να αναγνωρίζει τίτλους σπουδών που προέρχονται από κολέγια που συνεργάζονται με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.
Όταν ψηφιζόταν ο νόμος, ο κ. Καρκανιάς, πρόεδρος του συνδέσμου ιδιωτικών κολεγίων, δήλωνε ότι μέχρι να αναθεωρηθεί το σύνταγμα, οι Ανώτερες Ιδιωτικές Σχολές που φυσικά δεν απαγορεύονται από αυτό, μπορούν να αποτελούν “δοκιμαστήριο, για να γίνουν ιδιωτικά ΑΕΙ”.
Στην πραγματικότητα, έχει ήδη ανοίξει ο δρόμος για την αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων αφού από πέρυσι έχει θεσμοθετηθεί η δυνατότητα συμμετοχής στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ για το δημόσιο, των κατόχων ευρωπαϊκών πτυχίων παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων.
Ωστόσο, η απόφαση που αναμένεται να παρθεί από το ευρωπαϊκό δικαστήριο, δίνει στο υπουργείο παιδείας μια ακόμη δικαιολογία για να υποστηρίζει ότι όλα τα μέτρα που προσπαθεί να περάσει δεν είναι δική του «έμπνευση», αλλά η πραγματικότητα, που έτσι κι αλλιώς θα μας επιβληθεί από την ευρωπαϊκή ένωση.
Παρά το γεγονός ότι η εξέλιξη αυτή έρχεται σε σύγκρουση με όλα όσα απαιτεί το φοιτητικό κίνημα εδώ και ένα χρόνο, παρόλο που η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι αντίθετη στην ύπαρξη ιδιωτικών πανεπιστημίων, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο εχθρός μας δεν είναι οι φοιτητές των ιδιωτικών κολεγίων, που καταλήγουν σε αυτά συνήθως μετά από την αποτυχία τους στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Το πρόβλημα, εντοπίζεται ακριβώς εκεί: στην υποβάθμιση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, που «δεν χωράει» αρκετούς φοιτητές, και στην προσπάθεια της κυβέρνησης να «λύσει» το πρόβλημα, κάνοντας ταυτόχρονα ένα μεγάλο «δωράκι» στους ιδιώτες, ιδιοκτήτες κολεγίων. Τώρα τα διάφορα κολέγια θα μπορούν να αυξήσουν και άλλο τα ήδη παχυλά δίδακτρά τους αφού τα πτυχία τους θα είναι ισότιμα με αυτά των πανεπιστημίων.
Και ο τρόπος για να λυθεί το πρόβλημα, δεν είναι η αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων, ή πολύ περισσότερο η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά ο κοινός αγώνας για δραστική αύξηση των δαπανών για τη δημόσια παιδεία, βελτίωση των υποδομών, μαζικές προσλήψεις διδακτικού προσωπικού, κατάργηση της βάσης του 10 και πραγματική ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλιστεί, τόσο η ποιότητα των σπουδών, όσο και η δυνατότητα του καθένα να σπουδάζει χωρίς να πληρώνει, αυτό που πραγματικά θέλει και όχι αυτό που αναγκάζεται να βρει μετά την αποτυχία στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Ηλέκτρα Κλείτσα,
Φιλοσοφική Αθήνας
___________________
