Πόσα ακόμα παιδιά πρέπει να πέσουν στα νύχια βιαστών και κυκλωμάτων; Μέτρα προστασίας τώρα!

Φρίκη και οργή προκαλούν τα όσα έχουν αποκαλυφθεί για την υπόθεση του παιδοβιαστή που εξέδιδε μια 12χρονη κοπέλα στον Κολωνό. Και ο αριθμός των 213 πελατών-βιαστών δείχνει το μέγεθος της φρίκης. 

Η περίπτωση της 12χρονης κοπέλας δεν είναι η μοναδική. Εκατοντάδες παιδιά γίνονται κάθε χρόνο θύματα σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης, ενώ πολλά περισσότερα κακοποιούνται με άλλους τρόπους. 

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ένα σύστημα που να καταγράφει συνολικά την εικόνα της παιδικής κακοποίησης (πόσα περιστατικά υπάρχουν, τί είδους κοκ). Υπάρχουν κάποια αποσπασματικά στοιχεία από ΜΚΟ, τα οποία μάζεψε και δημοσίευσε πρόσφατα η UNICEF. Έτσι γνωρίζουμε ότι μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2020 η εθνική γραμμή SOS για παιδιά δέχτηκε 26.700 κλήσεις και πως κάθε χρόνο κακοποιούνται τουλάχιστον 7.500 παιδιά κάτω των 5 ετών – για τις μεγαλύτερες ηλικίες δεν υπάρχουν συγκεντρωτικά στοιχεία. 

Μέτρα προστασίας για τα ευάλωτα παιδιά τώρα!

Στον δημόσιο διάλογο οι μαστροποί και οι βιαστές της 12χρονης κοπέλας έχουν καταγγελθεί με κάθε τρόπο. Πολύ σωστά, απαιτείται η καταδίκη τους και η δημοσιοποίηση των στοιχείων τους. 

Χρειάζεται όμως να πάμε πιο μακριά. Να διεκδικήσουμε την προστασία των παιδιών από την εκμετάλλευση, την κακοποίηση, τα κυκλώματα σωματεμπορίας, κοκ. Η προστασία των ευάλωτων παιδιών και οικογενειών πρέπει να είναι υποχρέωση του κράτους και όχι προαίρεση. 

Υπάρχουν μερικά βασικά πράγματα που μπορούν να μειώσουν δραστικά τον αριθμό των παιδιών που κακοποιούνται ή έστω το πόσο καιρό κακοποιούνται. 

1. Στελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών των Δήμων με κοινωνικούς λειτουργούς που να παρακολουθούν σε συστηματική βάση οικογένειες που χαρακτηρίζονται ευάλωτες (π.χ. για λόγους οικονομικούς, εξάρτησης από ουσίες, κ.α.), να προσφέρουν στήριξη και να παρεμβαίνουν έγκαιρα όπου χρειάζεται. 

Στην Ελλάδα οι κοινωνικές υπηρεσίες είναι κυριολεκτικά διαλυμένες. Ο Δήμος Αθήνας για παράδειγμα, στα όρια του οποίου ζουν 93.000 παιδιά, έχει μόλις 3 κοινωνικούς λειτουργούς. Οι 3 κοινωνικοί λειτουργοί δεν μπορούν να παρακολουθήσουν καν τις περιπτώσεις για τις οποίες έχει εκδοθεί εισαγγελική εντολή. 

Συγκεκριμένα, το 2020 παρακολουθούσαν με δυσκολία 20 από τις 100 υποθέσεις που τους είχε αναθέσει ο/η αρμόδια/ος Εισαγγελέας. Ο πραγματικός αριθμός των οικογενειών που θα χρειαζόταν παρακολούθηση και βοήθεια είναι πάρα πολύ μεγαλύτερος. 

Οι Δημοτικές Αρχές της Αθήνας εδώ και δεκαετίες ξοδεύουν εκατομμύρια ευρώ σε «αναπλάσεις» και Χριστουγεννιάτικές φιέστες, ενώ την ίδια στιγμή περικόπτουν διαρκώς τις δαπάνες για τις κοινωνικές υπηρεσίες. 

Το να φτιάχνεις «μεγάλους περιπάτους», να «αναπλάθεις» τον λόφο του Στρέφη (βάζοντας τα ΜΑΤ να χτυπάνε τους κατοίκους) και την περιοχή του Συντάγματος αφήνοντας την κοινωνική υπηρεσία του Δήμου με 3 κοινωνικούς λειτουργούς δεν είναι αβλεψία, είναι πολιτική επιλογή! 

Τις ίδιες επιλογές κάνουν όλες οι Δημοτικές αρχές (με ελάχιστες εξαιρέσεις). 

2. Εκπαίδευση των δασκάλων και των καθηγητών στα σχολεία ώστε να αναγνωρίζουν την παιδική παραμέληση και κακοποίηση και να την καταγγέλλουν. Την ίδια ώρα βέβαια, χρειάζεται να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη, ώστε να μπορεί να αναπτύσσεται ουσιαστική σχέση των εκπαιδευτικών με τους μαθητές, ενώ τα σχολεία πρέπει να στελεχωθούν και με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς.

Για να γίνουν τα παραπάνω, χρειάζεται βέβαια να αυξηθούν οι δαπάνες για την παιδεία. 

Η μέση χώρα της Ε.Ε. ξοδεύει 7.000 ευρώ τον χρόνο για την εκπαίδευση κάθε παιδιού. Η Ελλάδα ξοδεύει μόλις 2.688

Όσο για τις προτεραιότητες της κυβέρνησης όσον αφορά την παιδεία, η πανεπιστημιακή αστυνομία και τα προγράμματα «προγεννητικής αγωγής» (προγράμματα ενάντια στην άμβλωση) που σχεδιάζανε για τα σχολεία μιλάνε από μόνα τους…

3. Οικονομική στήριξη των ευάλωτων οικογενειών με επιδόματα που να τους επιτρέπουν να ζουν αξιοπρεπώς, με δωρεάν παροχή ατόμων για την φροντίδα των παιδιών στο σπίτι όπου χρειάζεται κ.α.

Η παραμέληση και η κακοποίηση των παιδιών δεν συμβαίνει μόνο στις φτωχές οικογένειες. 

Ωστόσο σύμφωνα με διεθνείς έρευνες τα παιδιά των φτωχών οικογενειών είναι 22 φορές πιο πιθανό να πέσουν θύματα παραμέλησης και κακοποίησης

Η φτώχεια δημιουργεί συχνά επικίνδυνες συνθήκες για τα παιδιά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών τα οποία από πολύ μικρή ηλικία περνούν όλη τη μέρα μόνα τους καθώς οι γονείς τους δουλεύουν όλη μέρα, ή παιδιά που οι γονείς έχουν καταρρεύσει ψυχικά και μη έχοντας στήριξη, έχουν καταφύγει σε εξαρτησιογόνες ουσίες.

Υποκρισία και κροκοδείλια δάκρυα 

Η κυβέρνηση και τα κόμματα εξουσίας «σοκάρονται» και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την εκμετάλλευση και τους βιασμούς της 12χρονης κοπέλας. Είναι όμως συνυπεύθυνοι!

  • Έχουν διαλύσει τις δομές κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας, ενώ συνεχίζουν να χτυπούν τη δημόσια παιδεία και υγεία.
  • Έχουν οδηγήσει στη φτώχεια εκατομμύρια οικογένειες, με τις διαρκείς πολιτικές λιτότητας και τις περικοπές και έχουν μετατρέψει την Ελλάδα στη «χειρότερη χώρα στην ΕΕ για να είσαι παιδί» – έτσι χαρακτήρισε τη χώρα ο εκπρόσωπος της Unicef στην Ελλάδα.
  • Έχουν προστατεύσει επανειλημμένα παιδοβιαστές που είναι στις γραμμές τους. Κάλυπταν τον Λιγνάδη μέχρι την τελευταία στιγμή, ενώ παρά την καταδίκη του για δύο βιασμούς αφέθηκε να κυκλοφορεί ελεύθερος μέχρι να εκδικαστεί η έφεση που άσκησε. Στήριξη παρείχαν και στον Βουλευτή της ΝΔ Νίκο Γεωργιάδη, ο οποίος καταδικάστηκε για «ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων». Στελέχη της ΝΔ στήριξαν τον Βουλευτή κατά τη διάρκεια της δίκης, ενώ πολλοί από αυτούς χαρακτήρισαν την υπόθεση «πολιτική δίωξη». Με παρόμοιο τρόπο ο καθηγητής της ΑΣΟΕΕ Αναστάσιος Δράκος που κατηγορείται για παιδεραστία (εκτός από τοκογλυφία και απάτη), απολάμβανε για μεγάλο διάστημα την προστασία της ΝΔ και της κυβέρνησης, η οποία τον είχε διορίσει επανειλημμένα σε σημαντικές κρατικές θέσεις. 

Το σύστημά τους είναι σάπιο

Ο Μίχος, μέλος της ΝΔ, και η γυναίκα του, εκλεγμένη στον Δήμο της Αθήνας με την παράταξη του Κ. Μπακογιάννη, μπορεί σήμερα να καταγγέλλονται από τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη. Τι θα γίνει όμως όταν τα φώτα της δημοσιότητας σταματήσουν να πέφτουν επάνω τους; 

Η Αριστερά, το φεμινιστικό και ΛΟΑΤΚΙ κίνημα, οι σύλλογοι γονέων πρέπει να παρακολουθούμε στενά αυτή την υπόθεση μέχρι το τέλος και να παλέψουμε για την παραδειγματική καταδίκη του κυκλώματος των παιδοβιαστών. 

Χρειάζεται επίσης να παλέψουμε για να ξανασυσταθούν βασικά στοιχεία του κράτους πρόνοιας, ώστε να υπάρχει στοιχειώδης προστασία των ευάλωτων παιδιών και οικογενειών. Να διεκδικήσουμε μαζικές προσλήψεις κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων στους Δήμους και στα δημόσια σχολεία, φροντίδα στο σπίτι για τις ευάλωτες οικογένειες, μαζικές προσλήψεις δασκάλων και καθηγητών και επιμόρφωσή τους σε θέματα παραμέλησης και κακοποίησης, κοινωνικά επιδόματα (αντί για ψηφοθηρικά «voucher», «pass» κ.α.)

Παράλληλα όμως, ο αγώνας μας πρέπει να στοχεύσει το ίδιο το σύστημα. Ένα σύστημα που η προστασία των παιδιών και όλων των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων είναι στον πάτο της ατζέντας, ενώ η καταστολή των κινημάτων και ο πλουτισμός μερικών οικογενειών από τα «έργα», τις «αναπλάσεις» και τις «επενδύσεις» είναι σε απόλυτη προτεραιότητα, είναι ένα σύστημα που πρέπει να πέσει!

Ακολουθήστε το «Ξ» στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία άρθρα μας.

Μπορείτε επίσης να βρείτε αναρτήσεις, φωτογραφίες, γραφικά, βίντεο και ηχητικά μας σε facebook, twitter, instagram, youtube, spotify.

Ενισχύστε οικονομικά το xekinima.org

διαβάστε επίσης:

7,243ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,002ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
1,118ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
426ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής

Επίκαιρες θεματικές

Πρόσφατα άρθρα