Διασκευή άρθρου του Tony Wilsdon από το site της «Σοσιαλιστική Εναλλακτικής», αδερφής οργάνωσης του Ξ στις ΗΠΑ
Τα φρικτά δυστυχήματα με την πτώση των δύο αεροπλάνων τύπου Boeing 737 Max, των Ινδονησιακών και των Αιθιοπικών αερογραμμών που έγιναν τον Οκτώβρη του ’18 και τον Μάρτη του ‘19, άφησαν πίσω τους συνολικά 346 νεκρούς. Παράλληλα άνοιξαν μια έρευνα που απέδειξε ότι η εταιρεία Boeing αδιαφόρησε πλήρως για τους κανόνες ασφαλείας προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της.
Οι εμπειρογνώμονες που μελέτησαν τα δύο δυστυχήματα, μιλάνε ξεκάθαρα για την αιτία που οδήγησε στην πτώση των αεροσκαφών: τη βιαστική εγκατάσταση του νέου λογισμικού συστήματος «MCΑS» στα αεροπλάνα της Boeing, το οποίο θα λειτουργούσε ως αυτόματος σταθεροποιητής- θα ευθυγράμμιζε δηλαδή το αεροπλάνο στον αέρα χωρίς την παρέμβαση του πιλότου. Η εγκατάσταση του συστήματος αυτού έγινε παρά τις προειδοποιήσεις επιθεωρητών ασφαλείας και εργαζομένων στην εταιρεία. Ο μόνος λόγος που οδήγησε στην βιαστική εισαγωγή του στην παραγωγή είναι ότι η Boeing ήθελε να κινηθεί άμεσα για να απαντήσει στην βασική ανταγωνίστρια της εταιρεία, την «Airbus», που μόλις είχε κυκλοφορήσει το νέο της μοντέλο.
Η μείωση του κόστους πάνω από την ασφάλεια
Σύμφωνα με ένα πολύ σημαντικό και ενδιαφέρον άρθρο για το Boeing 737 στο site cnet.com (site στις ΗΠΑ που ασχολείται με την τεχνολογία), μαθαίνουμε την παρακάτω ιστορία.
Το 2016, η Airbus κυκλοφόρησε το νέο σκάφος της Airbus Α320ΝΕΟ, το οποίο με τους καινούριους κινητήρες του υποσχόταν ότι θα μειώσει τη κατανάλωση καυσίμων. Και ενώ αρχικά η Boeing σκέφτηκε να απαντήσει με ένα καινούριο αεροσκάφος, αποφάσισε πως είναι πιο συμφέρον να εγκαταστήσει νέους κινητήρες στο υπάρχον 737 Max, αφού η άλλη διαδικασία θα ήταν εξαιρετικά ακριβή και θα απαιτούσε περισσότερα χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί. Και ως συνήθως, όταν βλέπουμε κάπου «μείωση κόστους», ετοιμαζόμαστε να δούμε και τα προβλήματα…
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο:
«Οι κινητήρες που εφαρμόστηκαν στο Boeing ήταν πιο ισχυροί και αποτελεσματικοί, αλλά και μεγαλύτεροι. Για να χωρέσουν στο ίδιο σημείο κάτω από τα φτερά, η εταιρεία έπρεπε να μετακινήσει τις μηχανές λίγο πιο μπροστά. Αλλά αυτή η μετατροπή άλλαξε τη συμπεριφορά του αεροπλάνου στον αέρα, δημιουργώντας την πιθανότητα η μύτη του αεροπλάνου να μετακινηθεί προς τα πάνω κατά την διάρκεια της πτήσης.
Για να ξεπεράσουν αυτό το πρόβλημα (αν ανέβει πολύ ψηλά η μύτη του αεροπλάνου αυτό στην ουσία το “φρενάρει”), η Boeing πρόσθεσε το λογισμικό “MCΑS”, το οποίο αυτόματα κατέβαζε τη μύτη του αεροπλάνου προς τα κάτω όταν ανίχνευε πως είναι πολύ ψηλά. Και είναι αυτές οι αποφάσεις (οι μεγαλύτεροι κινητήρες και η προσθήκη του “MCAS”) που σήμερα βρίσκονται υπό λεπτομερή έλεγχο».
Στην ουσία, και με βάση τις μέχρι τώρα ενδείξεις, τα αεροπλάνα έπεσαν γιατί κατά τη διάρκεια της απογείωσης (το ένα έπεσε 6 και το άλλο 12 λεπτά μετά την απογείωση) το λογισμικό ανίχνευσε λανθασμένα ότι χρειάζεται σταθεροποίηση του αεροπλάνου και αυτόματα έστρεψε τη μύτη του προς τα κάτω, προκαλώντας την πτώση.
Τα πράγματα όμως γίνονται ακόμα χειρότερα. Σύμφωνα με ένα άρθρο των New York Times:
«Καθώς οι πιλότοι των δύο αεροπλάνων πάλευαν να ελέγξουν τα αεροπλάνα τους, τους έλειπαν δύο πολύ σημαντικές ενδείξεις ασφαλείας από τα πιλοτήρια. Ο λόγος ήταν ένας: η Boeing χρέωνε επιπλέον για αυτές. Για τη Boeing και άλλους κατασκευαστές αεροσκαφών, η πρακτική της χρέωσης για αναβάθμιση ενός αεροπλάνου μπορεί να είναι επικερδής. Οι κορυφαίες αεροπορικές εταιρίες σε όλον τον κόσμο πρέπει να πληρώσουν αδρά για να αποκτήσουν αεροπλάνα με όλες τις πρόσθετες παροχές».
Τι μας λέει μέχρι τώρα η ιστορία; Ότι οι 346 νεκροί των δύο αεροπορικών δυστυχημάτων, έχασαν τις ζωές τους γιατί μία εταιρεία ήθελε να μειώσει το κόστος και να αυξήσει τα κέρδη της! Αλλά η ιστορία δεν τελείωσε ακόμα…
Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος
Η παραπάνω ιστορία δε μπορεί παρά να προκαλέσει ερωτηματικά. Πώς είναι δυνατόν να γίνεται τόσο επιπόλαιη δουλειά σε αεροσκάφη που μεταφέρουν καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και κανείς να μην αντιδρά; Πώς είναι δυνατόν να πωλούνται πανάκριβα και μόνο προαιρετικά όργανα και ενδείξεις ασφάλειας που μπορούν να σώσουν ζωές;
Η απάντηση είναι πως τόσο η Boeing σήμερα, όσο και οι υπόλοιπες αεροπορικές εταιρείες έχουν στρώσει τον δρόμο για τέτοιες παρατυπίες εδώ και χρόνια. Επί δεκαετίες λομπίστες και εκπρόσωποι του ιδιωτικού κεφαλαίου πιέζουν τις κυβερνήσεις επιμένοντας ότι η απελευθέρωση των επιχειρήσεων από τον κρατικό έλεγχο θα βελτιώσει την κατάσταση και οι πιέσεις αυτές έχουν αλλάξει τον τρόπο που οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν τους κανονισμούς ασφαλείας.
Έτσι, τους ελέγχους ασφαλείας για το Boeing 737 Max τους έκανε… η ίδια η Boeing! Ένα ακόμα άρθρο που κυκλοφόρησε για την Boeing μας ενημερώνει:
«Σύμφωνα με τον ρεπόρτερ των Seattle Times, Dominic Gates, η FAA (Ομοσπονδιακή Διοίκηση της Αεροπορίας, κυβερνητική υπηρεσία των ΗΠΑ που ρυθμίζει όλες τις πτυχές της πολιτικής αεροπορίας) ανέθεσε την πιστοποίηση του συστήματος MCAS 737 Max στην ίδια την Boeing. Οι μηχανικοί της εταιρείας, “εξουσιοδοτημένοι να εργάζονται για λογαριασμό της FAA”, διενήργησαν τον έλεγχο ασφαλείας του συστήματος και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το σύστημα συμμορφώθηκε με όλους τους ισχύοντες κανονισμούς της FAA»!
Αυτή η διαδικασία πιστοποίησης επέτρεψε στη Boeing να αγνοεί χωρίς συνέπειες, ξανά και ξανά, προειδοποιήσεις από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες στον τομέα της ασφάλειας, ανάμεσά τους και από επιθεωρητές της FAA:
«Το πρόβλημα στον αισθητήρα που συνδέεται με τις δύο θανατηφόρες συντριβές Boeing 737 Max, επισημάνθηκε από την FAA περισσότερες από 200 φορές ανάμεσά στο 2004 και τις συντριβές του 2018 και του 2019», σύμφωνα με το CNN!
Όλος ο κυνισμός σε μία εταιρεία!
Ίσως ακόμα πιο σοκαριστικό είναι το γεγονός ότι παρά τις αποκαλύψεις αυτές, η Boeing συνεχίζει να υποτιμά προκλητικά τις ανάγκες για μέτρα ασφαλείας και για την επόμενη περίοδο έχει αναγγείλει απολύσεις 900 επιθεωρητών ασφαλείας από τα εργοστάσιά της στο Σιατλ! Και είναι «φυσικό», μια εταιρεία που δεν δείχνει καμία ευαισθησία για τις ζωές των ανθρώπων, να μην σέβεται και τους εργαζόμενους της.
Το 2011 για παράδειγμα, η Boeing αποφάσισε να μεταφέρει μέρος της παραγωγής της από το Σιατλ στη Β. Καρολίνα, επειδή στο Σιάτλ οι εργάτες είχαν δυνατό σωματείο. Έτσι, στη Β. Καρολίνα έστησε ένα εργοστάσιο με πολλούς ενοικιαζόμενους εργαζόμενους και κακές συνθήκες εργασίας.
Σε ένα άρθρο στο Bloomberg αποκαλύπτεται το γιατί: η μόνιμη επωδός της Boeing είναι «πρώτα οι μέτοχοι». Έτσι, η ποιότητα και η ασφάλεια μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, προκειμένου να μεγιστοποιηθούν τα κέρδη:
«Το 2016, ένας επιθεωρητής ασφαλείας στο εργοστάσιο της Ν. Καρολίνας κατέθεσε αγωγή σχετικά με την απόλυση του επειδή επισήμαινε λάθη στην γραμμή παραγωγής. Όταν παραπονέθηκε η απάντηση που πήρε ήταν “Bill, ξέρεις ότι δεν μπορούμε να βρούμε όλα τα ελαττώματα”. Ο Hobek κάλεσε έναν άλλο επιθεωρητή, που επισήμανε και αυτός 40 προβλήματα και παραλήψεις. Το 2014, το Al Jazeera έστειλε δημοσιογράφο με κρυφή κάμερα που κατέγραψε εργαζόμενους να λένε ότι δεν θα έμπαιναν ποτέ σε αυτά τα αεροπλάνα λόγω της κακής ποιότητας εργασίας που γίνεται στην γραμμή παραγωγής, μια και οι εργαζόμενοι ήταν ενοικιαζόμενοι και όχι κατάλληλα εκπαιδευμένοι».
Και όλα αυτά τη στιγμή που η Boeing μέσω απειλών για μετακίνηση της γραμμής παραγωγής της από πολιτεία σε πολιτεία και μέσω του λόμπινγκ, επιδοτείται με δις (ναι δις!) δολάρια μέσω φοροαπαλλαγών, κρατικών συμβολαίων και επιδοτήσεων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Να περάσει στα χέρια της κοινωνίας!
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχίσει! Μια εταιρεία κολοσσός κάνει εκπτώσεις στην ασφάλεια με κόστους εκατοντάδες ζωές, ενώ εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους της και το κράτος προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη της.
Μόνο η εθνικοποίηση τέτοιων εταιρειών, κάτω από κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και διαχείριση, μπορεί να εξασφαλίσει ότι θα λειτουργούν προς όφελος της κοινωνίας. Εθνικοποίηση σημαίνει να έχουμε επιθεωρητές ασφαλείας που θα τους απασχολεί μόνο η ασφάλεια, και εργαζόμενους που το μόνο που θα τους απασχολεί είναι η ποιότητα. Μια εθνικοποιημένη εταιρεία θα είναι υπόλογη στην κοινωνία και όχι στα κέρδη των μεγαλομετόχων.
Το ίδιο ισχύει και για όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις σε τομείς κλειδιά της οικονομίας όπως στις μεταφορές, στην ενέργεια, στις τηλεπικοινωνίες, στις κατασκευές, στην βιομηχανία παραγωγής συσκευών υψηλής τεχνολογίας, στην βιομηχανία υγείας και φαρμάκων και φυσικά στον τραπεζικό τομέα. Μόνο με αυτό τον τρόπο αυτοί οι κλάδοι θα λειτουργούν με βάση το δημόσιο συμφέρον, και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο ασύλληπτος πλούτος που έχουν συσσωρεύσει για να καλύψει κοινωνικές ανάγκες.
Μόνο έτσι θα μπορούν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να απολαύσουν τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουν, και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα της εποχής μας.
Η εγκληματική δραστηριότητα της Boeing, όπως και οι τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές και η εκμετάλλευση των εργαζομένων και των φτωχών, είναι συμπτώματα της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Μόνο με την μαζική οργάνωση των εργαζομένων και της κοινωνίας μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτό το σύστημα που καταστρέφει τις ζωές μας και να απολαύσουμε τους καρπούς της εργασίας μας και της προόδου των επιστημών και των τεχνών.
