Τρεις βδομάδες από την εισβολή του ρώσικου ιμπεριαλισμού στην Ουκρανία και οι πρόσφυγες προς τις γειτονικές χώρες –στη συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι– ξεπέρασαν τα 2,5 εκατομμύρια. Πρόκειται μόνο για το πρώτο κύμα εξόδου, καθώς θα ακολουθήσουν κι άλλα όσο συνεχίζονται οι πολεμικές επιχειρήσεις.
Μια πρώτη εκτίμηση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ μιλά για τέσσερα εκατομμύρια πρόσφυγες προς τις χώρες της Ε.Ε. στο αμέσως επόμενο διάστημα. Πρόκειται για αριθμούς ρεκόρ σε χρόνο ρεκόρ, συγκριτικά με άλλα προσφυγικά ρεύματα τις τελευταίες δεκαετίες.
Μαύροι αριθμοί
Οι Σύριοι πρόσφυγες για παράδειγμα, χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια από την έναρξη του πολέμου το 2011, για να φτάσουν να αποτελούν σήμερα τη μεγαλύτερη εθνική κατηγορία προσφύγων διεθνώς, με 6,7 εκατομμύρια ξεριζωμένους. Παρ’ όλα αυτά η μαζική είσοδος Σύρων προσφύγων στις χώρες της Ε.Ε. το 2015-2016, μόλις που ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο.
Στην πιο σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία, από τον αιματηρό διαχωρισμό των έξι κομματιών της πρώην σταλινικής Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας το χρονικό διάστημα 1989-1992, προέκυψαν σχεδόν 2,5 εκατομμύρια πρόσφυγες – οι 600.000 από την πολύπαθη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Από τον πόλεμο του Κοσσόβου το 1998-1999, 600.000 άνθρωποι έγιναν πρόσφυγες.
Κωλοτούμπα…
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο ρεκόρ, αυτό της κωλοτούμπας του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου και ιδιαίτερα των πιο ακραίων ηγετών που πρωτοπορούσαν στην αντιπροσφυγική σταυροφορία της Ευρώπης-φρούριο και τα ρατσιστικά παραληρήματα… και τώρα ξαφνικά ανοίγουν τις αγκάλες τους στους Ουκρανούς πρόσφυγες.
Μνήμη χρυσόψαρου δεν έχουμε, οπότε θυμίζουμε:
- Ο Γιαροσλάβ Καζίνσκι, πρωθυπουργός της Πολωνίας, έχει δηλώσει πως οι πρόσφυγες φέρνουν ασθένειες στη χώρα! Τον Νοέμβρη του 2021 η κυβέρνηση του εγκλώβισε στα σύνορα με την Λευκορωσία 4.000 πρόσφυγες από Αφρική και Ασία, οδηγώντας στον θάνατο από το κρύο 15 άτομα. Τον Γενάρη του 2022 ξεκίνησε η κατασκευή μεταλλικού φράχτη στα σύνορα με τη Λευκορωσία, μήκους 186 χλμ. και ύψους 5,5 μέτρων που θα ολοκληρωθεί τον Ιούνη!
- Ο Βίκτορ Όρμπαν, πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, είναι διαπρύσιος κήρυκας της θεωρίας ότι οι πρόσφυγες και μετανάστες αποτελούν «απειλή» για την Ευρώπη και τον πολιτισμό της! Στηρίζει μάλιστα την προεκλογική του εκστρατεία, ενόψει των εκλογών στη χώρα τον Απρίλη, πάνω σε αυτό τον άξονα.
- Ο Μίλος Ζέμαν, πρόεδρος της Τσεχίας, είχε προτείνει οι πρόσφυγες που είναι Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα να εγκαθίστανται στα πολλά ακατοίκητα ελληνικά νησιά, εν είδει αποπληρωμής του ελληνικού χρέους προς την ευρωπαϊκή Τρόικα!
- Τον Απρίλη του 2020 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία για την άρνηση τους να μετεγκαταστήσουν πρόσφυγες από την Ελλάδα και την Ιταλία.
Τη χορωδία πίσω από το «όλοι οι Ουκρανοί πρόσφυγες καλοδεχούμενοι» συμπληρώνουν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, μαζί και η ελληνική, σταθερή πρωταθλήτρια των παράνομων επαναπροωθήσεων σε χερσαία και θαλάσσια σύνορα των προσφύγων εξ Αφρικής, Μέσης Ανατολής και Ασίας. Αλλά αυτή είναι μόνο η μελιστάλαχτη πρόσοψη…
Περί καλοδεχούμενων και ανεπιθυμήτων
«Δεν είναι αυτοί οι πρόσφυγες που έχουμε συνηθίσει… Αυτοί οι άνθρωποι είναι Ευρωπαίοι… Είναι έξυπνοι, είναι μορφωμένοι».
Κιρίλ Πέτκοφ, πρωθυπουργός Βουλγαρίας
«…η Ευρώπη και η Ελλάδα θα πρέπει να δείξουν έμπρακτη αλληλεγγύη στους πρόσφυγες από την Ουκρανία, τους οποίους ορθά χαρακτήρισα πραγματικούς πρόσφυγες».
Νότης Μηταράκης, υπουργός μετανάστευσης
Τα ρατσιστικά μαργαριτάρια δημοσιογράφων-ανταποκριτών του πολέμου είναι ακόμα περισσότερα:
«Δεν πρόκειται για το Ιράκ ή το Αφγανιστάν όπου έχουν συνέχεια πόλεμο, αυτοί οι άνθρωποι είναι από μια πολιτισμένη ευρωπαϊκή χώρα». (CBS)
«Αυτοί δεν είναι πρόσφυγες από τη Συρία, είναι λευκοί Ευρωπαίοι και χριστιανοί». (NBC)
«Συμπάσχω γιατί αυτοί οι πρόσφυγες είναι λευκοί με μπλε μάτια και ξανθοί, καταλαβαίνω απόλυτα και σέβομαι αυτό το συναίσθημα». (BBC)
Και κάπως έτσι τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους και η «αλληλεγγύη» και ο «ανθρωπισμός» των Ευρωπαίων καπιταλιστών και των κυβερνήσεων τους στην πραγματικότητα αναιρούνται γιατί στον πυρήνα τους αναπαράγουν όλη τη ρατσιστική, ισλαμοφοβική και ακροδεξιά ρητορεία.
Τα αυτονόητα
Κι ερχόμαστε στο επόμενο ρεκόρ. Αυτό της ταχύτητας με την οποία παίρνονται οι αποφάσεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για μέτρα έμπρακτης στήριξης των Ουκρανών προσφύγων, τα οποία φυσικά και μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους.
Στις 3 Μαρτίου ενεργοποιήθηκε η Ευρωπαϊκή Οδηγία για την Προσωρινή Προστασία για τους Ουκρανούς πρόσφυγες (μια οδηγία που σχεδιάστηκε μετά τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας). Σε όλους και όλες ανεξαιρέτως θα αποδοθεί καθεστώς προστασίας με διάρκεια ως ένα έτος (σ.σ. με δυνατότητα παράτασης ως τρία έτη), χωρίς να μπουν καν στον κόπο να υποβάλουν ατομικές αιτήσεις ασύλου. Αυτό συνεπάγεται, και σωστά, αυτόματη πρόσβαση σε κρατικές δομές στέγασης και εξασφάλιση όλων των δικαιωμάτων σε εκπαίδευση, υγεία, κοινωνική πρόνοια, εργασία.
Ας σημειώσουμε ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν το γράμμα και την ουσία υπαρκτών διεθνών και ευρωπαϊκών νόμων και η εφαρμογή τους για όλους τους πρόσφυγες αποτελεί πάγιο αίτημα των κινημάτων στην Ελλάδα και στην Ε.Ε. Το φοβερό βέβαια είναι ότι οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές αυτοθαυμάζονται γιατί εφάρμοσαν τα αυτονόητα για πρώτη φορά!
Κανείς δεν τολμά πια να ξεστομίσει «μα δεν χωράμε άλλους», «ας μείνουν εκεί να πολεμήσουν» ή «δεν υπάρχουν λεφτά»! Στην πραγματικότητα το αντιρατσιστικό κίνημα και η Αριστερά επιβεβαιώνονται σήμερα πλήρως για τους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους!
Και οι Ευρωπαίοι ηγεμόνες αποδεικνύουν πως κατέχουν το ρεκόρ της υποκρισίας.
Ταξικός ρεαλισμός
Οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές βέβαια δεν λειτουργούν με παρορμητισμό, αλλά με ταξικό ρεαλισμό και με μια κυνική ατζέντα.
Πρακτικά δηλαδή, θα ήταν αδύνατο να κρατήσουν κλειστά τα σύνορα απέναντι σε εκατομμύρια πρόσφυγες μέσα στην ίδια την Ευρώπη, οι οποίοι δεν θα είχαν πουθενά αλλού να πάνε, σε σχέση με άλλες εμπόλεμες χώρες στο παρελθόν. Να αφήσουν να πεθάνουν από το κρύο και την πείνα εγκλωβισμένες μανάδες, παιδιά και ηλικιωμένοι από μια συμμαχική τους χώρα. Και βέβαια θα ήταν αδύνατο να αφήσουν χωρίς στήριξη τον ουκρανικό καπιταλισμό και την κυβέρνηση Ζελένσκι, απέναντι στον κύριο γεωπολιτικό τους αντίπαλο/ανταγωνιστή στην ευρωπαϊκή ήπειρο, τον Ρώσικο ιμπεριαλισμό.
Είναι σίγουρο πως την αμέσως επόμενη χρονική περίοδο οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές θα χρησιμοποιήσουν σαν δικαιολογία τον πόλεμο και τους Ουκρανούς πρόσφυγες για να δικαιολογήσουν την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών. Είναι ακόμα πιο σίγουρο πως θα εκμεταλλευτούν την εργασία τους –ιδιαίτερα εκεί που οι αριθμοί τους είναι πολύ μεγάλοι– για να μειωθούν ακόμη περισσότερο οι μισθοί των ντόπιων πληθυσμών.
* * *
Τέλος είναι απόλυτα βέβαιο πως ο «ανθρωπισμός» των αρχουσών τάξεων θα ‘χει σύντομη ημερομηνία λήξης. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, το αντιρατσιστικό κίνημα και η Αριστερά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, χρειαζόμαστε το δικό μας ταξικό ρεαλισμό, της κοινής πάλης ντόπιων και προσφύγων ενάντια στον πόλεμο, τον ρατσισμό και την εκμετάλλευση.
