Προκήρυξη του "Ξ" για το θέμα της ακρίβειας
Η κυβέρνηση, λέει, πώς θα πάρει μέτρα για να καταπολεμήσει την ακρίβεια. Ψάχνει να βρει τον ένοχο και την ρίζα του προβλήματος, λέει… Ας την «βοηθήσουμε» λίγο …
«Χρυσή 5ετία για τις ελληνικές επιχειρήσεις ήταν η περίοδος 2003 – 2007 καθώς στο διάστημα αυτό τα κέρδη έσπασαν διαδοχικά ρεκόρ και αναρριχήθηκαν στα υψηλότερα επίπεδα της ιστορίας!»
Ειδικά τα 2 τελευταία χρόνια η έκρηξη των μεγεθών ήταν τόσο εκκωφαντική που ακούστηκε σε όλη την Ευρώπη αφού τα κέρδη επιχειρήσεων και τραπεζών παρουσίασαν ρυθμούς αύξησης δεκαπλάσιους του ευρωπαϊκού μέσου όρου»! [Ελευθεροτυπία, 2/6/08]
Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από έρευνα της ICAP (η πιο έμπειρη, εξειδικευμένη εταιρεία μελετών της αγοράς) σε 26.000 επιχειρήσεις. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία:
– Τα συνολικά κέρδη αυξήθηκαν την τελευταία πενταετία (από το 2003) κατά 40%!
– Την ίδια περίοδο τα κέρδη του χρηματοπιστωτικού τομέα (τράπεζες, ασφαλιστικές κ.α.) αυξήθηκαν από 2 δις ευρώ σε πάνω από 4,8 δις ευρώ – δηλαδή 240%!
– Για τις 300 μεγαλύτερες επιχειρήσεις που είναι στο Χρηματιστήριο, τα κέρδη τους, από 3,1 δις ευρώ, στα τέλη του 2002, έφτασαν το 2007 τα 11,3 δις ευρώ – αύξηση 365%!
Οι μεγάλες επιχειρήσεις, που καθορίζουν τις τιμές, τις αυξάνουν με το δικαιολογητικό ότι δήθεν «δεν βγαίνουν». Στην πραγματικότητα όμως όχι απλά βγαίνουν αλλά κάνουν τρελά κέρδη.
Το πιο προκλητικό απ’ όλα: η άνοδος των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων τροφίμων για το πρώτο τρίμηνο του 2008, έφτασε το ασύλληπτο 278%!! Δηλαδή τριπλάσια κέρδη σε σχέση με πέρυσι,όταν οι μισοί Έλληνες δεν βγαίνουν!! (πηγή: ΠΗΓΑΣΟΣ ΑΧΕΠΕΥ, Ελευθεροτυπία 3/6/08).
Ο ένοχος λοιπόν είναι εδώ! Είναι το μεγάλο κεφάλαιο!
Καρτέλ… Χρυσές Δουλειές!
Οι τιμές ανεβαίνουν ανεξέλεγκτα επειδή στην ουσία την αγορά ελέγχουν τα καρτέλ. Για του λόγου το αληθές:
– Δύο εταιρείες ελέγχουν κατά 65% την αγορά ελαιολάδου (Μινέρβα και Unilever)
– Δύο εταιρείες ελέγχουν κατά 76% την αγορά των οσπρίων (3Α και Agrino)
– Μια εταιρεία ελέγχει το 70% στις μπίρες (Aθηναϊκή Zυθοποιία)
– Στους φυσικούς χυμούς τρεις εταιρείες ελέγχουν το 90% (Kόκα Kόλα, Δέλτα, ΦΑΓΕ)
– Στα αναψυκτικά μια εταιρία ελέγχει το 77% (Kόκα Kόλα)
– Στον καφέ το 81% ανήκει σε δύο εταιρείες (Νεστλέ και Κραφτ)
– Στα δημητριακά δύο εταιρείες ελέγχουν το 76% της αγοράς (Νεστλέ και Ατλάντα)
30 μονοπώλια και ολιγοπώλια όλα κι όλα είναι ο αριθμός των επιχειρήσεων που ελέγχουν την παραγωγή και την εμπορία των βασικών καταναλωτικών αγαθών! Αυτοί καθορίζουν τις τιμές! Αν θέλουμε να χτυπήσουμε την ακρίβεια πρέπει να χτυπήσουμε το καρτέλ των μονοπωλίων!
Η κυβέρνηση τους στηρίζει!
Αν κάτι είναι σίγουρο, όμως, είναι πως αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται ποτέ να χτυπήσει τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου! Η κυβέρνηση της Ν.Δ. αντί να περιορίσει τα κέρδη του κεφαλαίου κάνει ό,τι μπορεί για να τα αυξήσει. Έτσι για παράδειγμα, ενώ το 2005 η φορολογία των κερδών έφτανε το 35%, μέχρι το 2007 τη μείωσε στο 25%! Με άλλα λόγια, όσο περισσότερα κέρδη βγάζει το κεφάλαιο τόσα περισσότερα τους χαρίζει η κυβέρνηση της Ν.Δ.!
Για τους εργαζόμενους μόνο ένας δρόμος υπάρχει – αυτός του αγώνα.
Άμεσα διεκδικούμε:
– Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς. Καταγγελία της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΣΣΕ) που υπόγραψε η ΓΣΕΕ και η οποία δίνει αυξήσεις 4,5 %, μ.ο., για το 2008 τη στιγμή που ο (επίσημος) πληθωρισμός βρίσκεται ήδη στο 5%. Με αποφάσεις σωματείων και ομοσπονδιών και πίεση από τα κάτω να υποχρεωθεί η ΓΣΕΕ να επαναδιαπραγματευθεί την ΕΣΣΕ!
– Στήριξη στα αιτήματα των συνδικάτων (ΓΣΕΕ και Ομοσπονδίες) για ειδικά επιδόματα ακρίβειας (και θέρμανσης τους χειμερινούς μήνες) στους χαμηλόμισθους
– Να παγώσουν τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ
– Καμία αύξηση σε έμμεσους φόρους (ΦΠΑ)
Δυναμικές, όχι συμβολικές κινητοποιήσεις
Η πάλη γι’ αυτά τα αιτήματα δεν γίνεται με απλές παραστάσεις διαμαρτυρίας ούτε είναι αρκετό ένα απογευματινό συλλαλητήριο όπως αυτό που καλεί η ΓΣΕΕ στις 18 Ιούνη.
Χρειάζεται καλά οργανωμένη και αποφασιστική δράση. Χρειάζονται δυναμικές κινητοποιήσεις έξω από τις εταιρείες των καρτέλ και τις αλυσίδες των σουπερμάρκετ.
Χρειάζονται απεργίες, με ευθύνη των συνδικάτων, της ΓΣΕΕ και των Εργατικών Κέντρων, στις μονοπωλιακές επιχειρήσεις, στις αλυσίδες των σουπερμάρκετ αλλά και σε επίπεδο πόλεων, συνδυασμένες με ουσιαστικές, μαζικές κι όχι συμβολικές, κινητοποιήσεις και πορείες.
Πάλη για μια Κυβέρνηση της Αριστεράς
Μέτρα όπως τα πιο πάνω δεν μπορούν να προσφέρουν παρά μόνο προσωρινή ανακούφιση. Για ριζικές λύσεις στο πρόβλημα της νέας φτώχειας που δημιουργεί η ακρίβεια χρειάζεται αγώνας για:
– Να επαναφέρουμε την Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή (ΑΤΑ) με βάση την οποία οι μισθοί αυξάνονται αυτόματα ανάλογα με την πορεία του πληθωρισμού (ισχύει σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες, όπως Βέλγιο και Κύπρο)
– Να φορολογηθεί βαριά το μεγάλο κεφάλαιο (αντί να απαλλάσσεται) για να καλυφθούν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού. Με στόχο από τη μια να σταματήσουν οι αυξήσεις του ΦΠΑ που ανεβάζουν τις τιμές κι από την άλλη να λειτουργήσει ο κρατικός προϋπολογισμός υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης
– Να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις. Να επιστρέψουν στο δημόσιο οι ΔΕΚΟ που ιδιωτικοποιήθηκαν. Οι ΔΕΚΟ να μην λειτουργούν με κριτήρια την κερδοφορία αλλά τον κοινωνικό τους ρόλο – δηλαδή να παρέχουν φτηνές κοινωνικές υπηρεσίες (νερό, ηλεκτρικό, τηλέφωνο, μεταφορές)
– Να χτυπηθούν τα καρτέλ. Είναι αδιανόητο οι ζωές εκατομμυρίων εργαζομένων, συνταξιούχων και νέων, να καθορίζονται από τις αποφάσεις 30 επιχειρήσεων και 50 οικογενειών που ενδιαφέρονται μόνο για τα κέρδη τους
– Κοινωνικός έλεγχος: Να υπάρξει ουσιαστικός έλεγχος στις μεγάλες επιχειρήσεις μέσα από επιτροπές στις οποίες πλειοψηφία να είναι οι εργαζόμενοι, για να υπάρχουν πραγματικές κοστολογήσεις των εμπορευμάτων
– Να περάσουν στην ιδιοκτησία της κοινωνίας τα μονοπώλια, τα ολιγοπώλια οι στρατηγικές επιχειρήσεις της οικονομίας και το τραπεζικό κεφάλαιο (ειδικά το τελευταίο το οποίο ληστεύει τους καταθέτες και τους δανειολήπτες και οδηγεί εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά στην χρεοκοπία και τις κατασχέσεις)
– Κοινωνικός έλεγχος και διαχείριση στο δημόσιο. Όλες οι επιχειρήσεις του δημοσίου πρέπει να λειτουργούν κάτω από συνθήκες απόλυτης διαφάνειας και κοινωνικού ελέγχου. Η διαχείριση τους πρέπει να ασκείται από συμβούλια με πλειοψηφία εκπροσώπων των εργαζομένων – οι οποίοι να είναι ανακλητοί και χωρίς προνόμια, για να μην μπορεί να αναπτυχθεί η διαφθορά και η κακοδιαχείριση
– Συνεταιρισμοί για έλεγχο των τιμών. Οι παραγωγοί των ειδών διατροφής και οι καταναλωτές να ελέγχουν τις τιμές. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την δημιουργία αγροτικών συνεταιρισμών και συνεταιρισμών καταναλωτών, που να λειτουργούν δημοκρατικά και με έλεγχο από τα κάτω. Μόνο έτσι μπορούν να εξαλειφθούν οι μεσάζοντες και η κερδοσκοπία
Είναι σίγουρο ότι μια κυβέρνηση του κεφαλαίου δεν είναι ποτέ δυνατό να πάρει τέτοια μέτρα!
Μόνο μια κυβέρνηση της Αριστεράς, στην υπηρεσία των εργατικών συμφερόντων κι ενάντια στο κεφάλαιο, μπορεί να εφαρμόσει τέτοια πολιτική.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δίνει μεγάλες ελπίδες στο εργατικό κίνημα και τους νέους, για κάτι τέτοιο. Το ΚΚΕ έχει ευθύνη να ανταποκριθεί στα ενωτικά καλέσματα του ΣΥΡΙΖΑ. Για να μπορέσουμε να κάνουμε την αριστερά μια μαζική δύναμη, ικανή να διεκδικήσει την εξουσία.
