Ολοκληρώθηκε η επίσκεψη του Φ. Ολάντ στην Ελλάδα, με τις δύο πλευρές να επιβεβαιώνουν την αμοιβαία «στήριξή» τους. Ο Α. Τσίπρας θεωρεί τον Ολάντ «σύμμαχο» στην προσπάθεια να επιστρέψει η Ευρώπη «στις ιδρυτικές της αξίες», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά.
***
Αρχικά, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ο Α. Τσίπρας επιμένει να μιλά για αγώνα να αλλάξει η ΕΕ.
Είναι ξεκάθαρό ότι η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αρνείται ακόμα και τώρα να κατανοήσει τον ταξικό χαρακτήρα της ΕΕ. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που στο πρώτο εξάμηνο του χρόνου αυτοπαγιδεύτηκε στις «διαπραγματεύσεις» νομίζοντας πως θα έπειθε τους εταίρους της να αλλάξουν γνώμη για τη λιτότητα.
Το συμπέρασμα που προκύπτει από την 7μηνη «διαπραγμάτευση» του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα, είναι απλό και πρέπει να είναι κανείς εξαιρετικά αφελής για να δηλώνει αριστερός και να αρνείται να το αποδεχτεί: αυτή η Ε.Ε., του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των πολυεθνικών, δεν μεταρρυθμίζεται και δεν αλλάζει. Αν θέλει κάποιος να εναντιωθεί στις πολιτικές της, μπορεί να το κάνει μόνο ερχόμενος σε σύγκρουση μαζί της και αντιπαραβάλλοντας στην καπιταλιστική ΕΕ, τη δημιουργία μιας σοσιαλιστικής ευρωπαϊκής ομοσπονδίας (όπως πάλευαν οι Μπολσεβίκοι μετά την επανάσταση του 1917 και πριν καταστρέψει την Οκτωβριανή Επανάσταση ο Στάλιν).
***
Ο Τσίπρας ψάχνει «συμμάχους» στην ΕΕ…Και βρίσκει τον «αδελφό» του ΓΑΠ, του Βενιζέλου και της Φώφης, σοσια-ληστή Ολάντ, ο οποίος τον Αύγουστο του 2014 παραίτησε όλη την κυβέρνηση μετά από δηλώσεις του υπ. Οικονομικών ενάντια στις πολιτικές της Μέρκελ!
Ο Ολάντ, με τον πιο επίσημο τρόπο και με δημόσιες δηλώσεις του, στήριξε το «Ναι» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη και απαίτησε, όπως και απαιτεί, την κατά γράμμα εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων της Ελλάδας μέχρι και της τελευταίας τελείας.
Ο Φ. Ολάντ δεν ήρθε μόνος του στην Ελλάδα. Ήρθε με τη συνοδεία κορυφαίων Γάλλων επιχειρηματιών. Αυτοί δεν ήρθαν για να του «κάνουν παρέα». Ήρθαν για να δουν πως μπορούν οι γαλλικές επιχειρήσεις να διεισδύσουν στην ελληνική αγορά, τι μπορούν να αγοράσουν από τη δημόσια περιουσία που ξεπουλιέται και ότι όντως υπάρχουν οι συνθήκες και οι εγγυήσεις που θέλουν: δηλαδή η συντριβή των μισθών, των συντάξεων και των δικαιωμάτων και άλλες ευνοϊκές διατάξεις για την κερδοφορία των πολυεθνικών. Ας θυμηθούμε ότι στο τελευταίο πολυνομοσχέδιο, τα ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ απαλλάσσονται από δημοτικά τέλη και εισφορές!
***
«Αγαπητέ Αλέξη»…
είπε ο Φ. Ολάντ στην επίσημη ομιλία του
«με συγκίνησε υποδοχή που μου επιφυλάχθηκε στην Ελλάδα, που δείχνει το σύνδεσμο ανάμεσα στους δυο λαούς … η παρουσία μου εδώ είναι η μαρτυρία των κοινών μας αξιών… ξέρω τι έχει υποστεί ο ελληνικός λαός…. η Γαλλία ήταν στο πλευρό της Ελλάδας γιατί οι δύο χώρες μοιράζονται αξίες…»
Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος…
Αντί σχολιασμού των παραπάνω ας δούμε τι γράφει ο γαλλικός τύπος για την επίσκεψη.
Ο τίτλος του κρατικού καναλιού της Γαλλίας [1] για την παρουσίαση της επίσκεψης του Φ. Ολάντ ήταν:
«Ελλάδα, η Γαλλία κάνει τα ψώνια της».
Το σχετικό άρθρο της εφημερίδας Le Monde [2] τιτλοφορείται
«Τσίπρας και Ολάντ, η ιστορία ενός γάμου συμφέροντος»
Ενώ η είναι Figaro [3] ακόμα πιο αποκαλυπτική
Με τίτλο
«Τι μπορούν να εξαγοράσουν οι γαλλικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα – Η Γαλλία έχει χάσει έδαφος έναντι της Γερμανίας και της Κίνας»
γράφει:
«από το 2008 η Κίνα έχει εξασφαλίσει αρκετά από τα “φιλέτα” του ελληνικού δημόσιου τομέα, με αιχμή το λιμάνι του Πειραιά. Η Γερμανία δεν έχει μείνει πίσω, εξαγοράζοντας αντί άνω του 1 δισ. ευρώ 14 περιφερειακά αεροδρόμια που βρίσκονται σε πολύ τουριστικές περιοχές της χώρας, όπως είναι η Θεσσαλονίκη ή ακόμη τα νησιά της Κέρκυρας και της Σαντορίνης. Ακόμα και η Ρωσία έχει βάλει πόδι στο παιχνίδι».
…
«Παρά την καθυστερημένη άφιξή της στον παιχνίδι των ιδιωτικοποιήσεων, η Γαλλία πρέπει να εκμεταλλευθεί με οξυδέρκεια τις ατέλειες των άλλων επενδυτριών χωρών. Κυρίως της Κίνας, που ενδεχομένως θα αναθεωρήσει την πολιτική των επενδύσεών της στο εξωτερικών εξαιτίας της επιβράδυνσης του ρυθμού ανάπτυξης».
Και καταλήγει η«Figaro»:
«Πρόκειται για μια αναπάντεχη τύχη για τους Γάλλους που είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη».
