Πρωινό Δευτέρας και κάθομαι ακουμπισμένος στη στάση του λεωφορείου. Σηκώνοντας το κεφάλι, βλέπω τη μεγαλεπήβολη διαφήμιση ενός «αντρικού» περιοδικού και «μένω κάγκελο». Ο λόγος; Τα θέματα του περιοδικού.. «Η τέλεια βραδιά Πιτσάμπιονς Λιγκ: πίτσες, μπίρες 4 κάφροι και μια γυναίκα πολύ-εργαλείο» και ειδήσεις όπως «ΒΥΖΙΑ: γιατί τα χαλβαδιάζουμε;». Το «μεγαλύτερο αντρικό περιοδικό του σύμπαντος», όπως αυτοπροσδιορίζεται, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα σεξισμού, αν όχι φαλλοκρατισμού.. Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί ένα περιοδικό που προβάλλει μια γυναίκα να παριστάνει πότε το τραπεζάκι για να ακουμπάνε οι άντρες την πίτσα τους και πότε την υπηρέτρια που τους σερβίρει, φορώντας μόνο τα εσώρουχα της και ποζάροντας αισθησιακά;; Αν τέτοιου είδους πρότυπα προσβάλλουν τη δική μου αισθητική, δεν μπορώ να φανταστώ τι εντύπωση θα κάνουν σε μία γυναίκα.. Δυστυχώς, για την καπιταλιστική κοινωνία μας η γυναίκα παραμένει σεξουαλικό εμπόρευμα, και οι διακηρύξεις περί ισότητας πάνε περίπατο..