Ένα συγκλονιστικό, «παγκόσμιο» ΟΧΙ των Ελλήνων εργαζομένων και φτωχών ενάντια στην υποταγμένη, δουλική, μίζερη άρχουσα τάξη του ΝΑΙ
Σχόλιο από το «Ξεκίνημα»
Από τη μια οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι φτωχοί, οι νέοι.
Από την άλλη η ελληνική άρχουσα τάξη, με τον ΣΚΑΪ και το ΜΕΓΚΑ της, με τους Σόιμπλε, τους Ντάιζελμπλουμ και τους Σουλτς της. Ξεπέρασαν κάθε όριο μαύρης προπαγάνδας, εκστρατείας εκφοβισμού, ωμών ψεμάτων και κυνισμού, παραβίασαν προκλητικά τους νόμους (που κατά τα άλλα κόπτονται να υπηρετούν) προβάλλοντας ωμά και χωρίς προσχήματα τη δική τους πρόταση όλη την εβδομάδα πριν το δημοψήφισμα. Η άρχουσα τάξη όλου του πλανήτη προσπαθούσε να μας τρομοκρατήσει!
Το ελληνικό εργατικό και λαϊκό κίνημα έστειλε όμως ένα συγκλονιστικό μήνυμα: δεν σας φοβόμαστε, δεν σκύβουμε το κεφάλι!
Ταξικό
Αυτό το ΟΧΙ ήταν καθαρά ταξικό! Δεν ήταν ένα ΟΧΙ όλων των Ελλήνων, αλλά το ΟΧΙ των Ελλήνων εργαζομένων και φτωχών ενάντια στο ΝΑΙ των Ελλήνων πλουσίων και καπιταλιστών.
Ενάντια στο ΝΑΙ του πρόεδρου Π. Παυλόπουλου, των τρέντηδων Ποταμίσιων μπουρδολόγων, των «ειδικών» και των «εμπειρογνωμόνων», των «οικονομολόγων» και των «καθηγητάδων».
Ενάντια στο ΝΑΙ των δημοσιογραφάκων που κλαίγανε μπροστά στις κάμερες της αυστριακής τηλεόρασης για τον κίνδυνο να βρεθούμε εκτός ευρώ. Δεν είδαμε ποτέ, κανέναν απ’ αυτούς, να κλαίει για τις ζωές που χάθηκαν, για τους εργαζόμενους που δουλεύουν 8 και 10 ώρες και πληρώνονται για 3 ή 5, ή για τους συνταξιούχους των 300 και 400 ευρώ.
Διεθνιστικό
Ήταν, ταυτόχρονα, ένα ΟΧΙ που έβγαινε από εκατοντάδες χιλιάδες Ευρωπαίων εργαζομένων, που έδωσαν δύναμη και πήραν έμπνευση από την πάλη των Ελλήνων εργαζομένων και που αγωνίστηκαν ενάντια στις δικές τους άρχουσες τάξεις στην Ευρώπη! 250 διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις σε αντίστοιχες πόλεις της Ευρώπης το τριήμερο αυτού του συγκλονιστικού δημοψηφίσματος! Απλά δεν υπάρχει προηγούμενο στην σύγχρονη ιστορία της χώρας μας και της Ευρώπης.
Για μια ακόμα φορά γίνεται καθαρό, πως υπάρχουν δύο Ευρώπες – από τη μια αυτή των πλούσιων, των πολυεθνικών και του Eurogroup και, από την άλλη, η Ευρώπη των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών και των νέων.
Δική μας είναι η δεύτερη Ευρώπη και μόνο αυτή!
Επιταχύνει διεργασίες
Το ΟΧΙ του ελληνικού εργατικού κινήματος στέλνει ένα μήνυμα που διαπερνά όλη την Ευρώπη και όλο τον πλανήτη. Στέλνει μήνυμα αντίστασης στους λαούς όλης της γης, όπως την προηγούμενο περίοδο έστελνε η Βενεζουέλα, η Βολιβία και οι άλλοι λαοί της Κεντρικής και Λατινικής Αμερικής. Και «δένει» με τις μεγάλες πολιτικές εξελίξεις που είχαμε και σε μια σειρά βιομηχανικές χώρες στο πρόσφατο παρελθόν, με ξεχωριστά παραδείγματα την Ισπανία την Ιρλανδία και ακόμα και τις ΗΠΑ.
Είναι μια νίκη που ανοίγει νέες διεργασίες και σπρώχνει παραπέρα την πάλη των εργαζομένων στην Ευρώπη και διεθνώς για νέους αγώνες αλλά και υποβοηθά τις διεργασίες για τη δημιουργία νέων σχηματισμών της Αριστεράς.
Απαντά στους «Αριστερούς» των συμβιβασμών και του «νερωμένου κρασιού»
Δείχνει ακόμα πόσο έωλο, ανιστόρητο και εξωπραγματικό είναι το μόνιμο επιχείρημα κάποιων «αριστερών» που επίμονα υποστηρίζουν ότι οι πολιτικές της ρήξης και της σύγκρουσης απομονώνουν την Αριστερά από την κοινωνία. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει!
Η μεγαλύτερη υποστήριξη που πήρε ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ και η σημερινή κυβέρνηση είναι τώρα: όταν άφησε το τραπέζι των υποτιθέμενων «διαπραγματεύσεων» για να συγκρουστεί με τα θηρία.
Ας το θυμούνται αυτό οι διάφοροι «ρεαλιστές» που την επόμενη περίοδο θα βγουν ξανά στην επιφάνεια για να δίνουν διαλέξεις για το τι πρέπει να γίνει.
Ας το σημειώσει και η κυβέρνηση
Ας το σημειώσει αυτό και η κυβέρνηση, η οποία την προηγούμενη περίοδο είχε κάνει απαράδεκτες υποχωρήσεις στην Τρόικα, συμφωνώντας σε περικοπές ύψους 8 δισ. ευρώ για να τα «βρει» με τους δηλωμένους εχθρούς του ελληνικού λαού και των λαών όλης της Ευρώπης.
Από υποχώρηση σε υποχώρηση τελικά η κυβέρνηση παγιδεύτηκε και μόνο στο παραπέντε κατάλαβε ότι ο πραγματικός στόχος της τρόικας των θεσμών ήταν να τη γελοιοποιήσουν, να την εξευτελίσουν και να προκαλέσουν την πτώση της. Και μόνο τότε αποφάσισε να στραφεί στον ελληνικό λαό να ζητήσει στήριξη.
Και βέβαια, οι Έλληνες εργαζόμενοι στήριξαν την κυβέρνηση σ’ αυτή τη μάχη με ένα τρόπο που δεν μπορούσε να φανταστεί ούτε ο Σόιμπλε και η υπόλοιπη συμμορία των Δανειστών, αλλά ούτε και η ίδια η ελληνική κυβέρνηση.
Όχι άλλες αυταπάτες στον καπιταλισμό και την Ευρωζώνη
Θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες του ελληνικού λαού η κυβέρνηση; Ή θα συνεχίσει να έχει «αυταπάτες» στους «εταίρους» της και στους διάφορους «θεσμούς»;
Θα σταθεί στο ύψος του ΟΧΙ, επιμένοντας στην εφαρμογή των προεκλογικών της υποσχέσεων, του προγράμματος δηλαδή της Θεσ/νίκης, ή θα αποδεχτεί ένα νέο Μνημόνιο και μια νέα λιτότητα (λίγο πιο ήπια από της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ) στο όνομα της παραμονής στο ευρώ;
Ο μόνος τρόπος να είναι συνεπής με τις δεσμεύσεις του απέναντι στον ελληνικό λαό ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να κατανοήσει ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος και της Ευρωζώνης. Μέχρι πριν το δημοψήφισμα οι διάφοροι Ευρωπαίοι «εταίροι» (των Ελλήνων εφοπλιστών και τραπεζιτών) είχαν δείξει τον αδίστακτο, απάνθρωπο και κυνικό χαρακτήρα τους. Έχει την εντύπωση η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση ότι αυτό θα αλλάξει και ξαφνικά θα γίνουν ευαίσθητοι και φιλολαϊκοί;
Έχει την εντύπωση ο Α. Τσίπρας ότι με το να καλεί το «Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών» και να απολύει τον Βαρουφάκη, επειδή έτσι απαιτούν οι δανειστές, θα εξευμενίσει το θηρίο;
Όχι, το θηρίο δεν εξευμενίζεται! Με τέτοιες κινήσεις το μόνο που καταφέρνει είναι να στείλει αρνητικά μηνύματα και απογοήτευση στα λαϊκά στρώματα που έδωσαν τη μάχη του ΟΧΙ (ενάντια στους δανειστές και ενάντια στη λιτότητα και όχι υπέρ του ευρώ όπως η άρχουσα τάξη της χώρας, τα ΜΜΕ και μεγάλο τμήμα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν!).
Αν η κυβέρνηση επιχειρήσει να συμφωνήσει σε ένα νέο Μνημόνιο για να ικανοποιήσει τις ορέξεις των «θεσμών» τότε θα έχει γυρίσει την πλάτη στο ΟΧΙ του ελληνικού λαού! Δεν έχει κανένα δικαίωμα και καμία εξουσιοδότηση για κάτι τέτοιο!
