Καμία έκπληξη δεν προκαλεί…
«Η εκπυρσοκρότηση ήταν τυχαία»…
Ο καημένος ο μπάτσος δεν ήθελε να σκοτώσει…
Ήταν, με τα λόγια του δικηγόρου του, «μια τραγική παρεξήγηση»…
Ήταν ακόμα μία τυχαία εκπυρσοκρότηση η οποία, τυχαία πάλι, χτύπησε το θύμα στο κεφάλι ή το στήθος και το σκότωσε… Τυχαία εκπυρσοκρότηση αλλά με τέτοια τεράστια ακρίβεια (τυχαία όμως, το τονίζουμε) στο να πετύχει το στόχο της… Μπορεί να μας πει κάποιος απ’ αυτούς τους ειδήμονες, ποιες είναι οι πιθανότητες μια τυχαία εκπυρσοκρότηση σε μια τυχαία κατεύθυνση να πετύχει το στόχο στην καρδιά; Μία στο εκατομμύριο; Μία στο δισεκατομμύριο; Κι όταν αυτό συμβαίνει περισσότερες από μία φορά; Α, εδώ, τότε, ίσως έχουμε «θεϊκή» παρέμβαση… Εξάλλου ο γνωστός δικηγόρος απέδωσε στο Θεό το γεγονός ότι ο μικρός Αλέξης έχασε τη ζωή του.
Τα πράγματα μπορεί όμως να είναι πιο απλά.
Ο «καλός» μπάτσος
Ο καλός μπάτσος μπορεί, παρά τα μεγάλα καθήκοντα με τα οποία είναι επιφορτισμένος, να προσπαθήσει και να ξεκλέψει λίγο χρόνο για να τρίψει το βλήμα της σφαίρας του πιστολιού του σε ένα τσιμεντένιο τοίχο. Κάτι τέτοιο θα έχει ένα διπλό αποτέλεσμα. Από τη μια το βλήμα, φτιαγμένο από μαλακό μέταλλο, θα φθαρεί στη μία πλευρά και από την άλλη στο βλήμα θα απομείνουν ίχνη από τσιμέντο, σουβά κοκ. Έτσι ακόμα και αν αυτή η σφαίρα έχει μία εντελώς ευθεία τροχιά, θα δημιουργεί την εντύπωση του εξοστρακισμού, καθώς στη βαλλιστική έρευνα θα φαίνεται η μια πλευρά χτυπημένη και με ίχνη από τσιμέντο. (Για περισσότερες λεπτομέρειες, http://indy.gr/newswire/i-apati-toy-eksostrakismoy-se-apla-mathmata).
Και ο «ακόμα καλύτερος» μπάτσος
Ο ακόμα καλύτερος μπάτσος, όμως, θα προσπαθήσει να ξεκλέψει λίγο ακόμα χρόνο για να κάνει εξάσκηση στο μπιλιάρδο. Ένα μπιλιάρδο κάπως ιδιόμορφο καθώς μπορεί να παιχτεί με σφαίρες. Δηλαδή, να «σημαδεύει» και να προσπαθεί να χτυπήσει ένα στόχο «δι’ εξοστρακισμού». Ξέρει ότι μπορεί να χτυπήσει κάτι, πυροβολώντας κάποιο τοίχο από συγκεκριμένη γωνία έτσι ώστε η σφαίρα να εξοστρακιστεί σε συγκεκριμένη, πάλι, γωνία. Ασφαλώς αυτό το παιγνίδι δεν μπορεί να έχει την ακρίβεια του μπιλιάρδου. Όταν όμως ο στόχος είναι μια μεγάλη παρέα νεαρών, τότε πρέπει να είναι πολύ άπειρος για να μην χτυπήσει κανέναν. Στο τέλος-τέλος, η επιτυχία του ή όχι είναι θέμα εξάσκησης. (Ακριβώς όπως και στο μπιλιάρδο). Και ο «ακόμα καλύτερος μπάτσος» είναι σίγουρο πως θα καταφέρει να βρει αυτό τον απαιτούμενο χρόνο για εξάσκηση.
***
«Μα είναι δυνατό », θα ρωτήσει ο ανυποψίαστος άνθρωπος, «κάποιος να είναι τόσο σατανικός ώστε να λειτουργήσει μ’ αυτό τον τρόπο»;
Μα ασφαλώς είναι δυνατό. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είναι φασίστας. Ένα είδος που δεν κινδυνεύει με εξαφάνιση μέσα στα «επίλεκτα» σώματα, τα ΜΑΤ και τους ειδικούς φρουρούς.
