Τα συμπεράσματα των ηγεσιών των αριστερών κομμάτων μετά τις εκλογές είναι τραγικά. Το ΚΚΕ θριαμβολογεί, αποκρύβοντας στην πραγματικότητα την αλήθεια και ο ΣΥΝ δεν έχει βγάλει κανένα συμπέρασμα από την ήττα του κόμματος και το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται
Του Τάκη Γιαννόπουλου
Το ΚΚΕ δεν ανέβηκε – έμεινε στάσιμο ενώ στα αστικά κέντρα μειώθηκε!
Η ηγεσία του ΚΚΕ αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ μιλούν για «μεγάλη άνοδο του κόμματος στις πρόσφατες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές… που είναι μεγαλύτερη στα αστικά κέντρα και τις μεγάλες περιφέρειες με κύριο στοιχείο την αύξηση στις εργατικές λαϊκές γειτονιές» με βασικό επιχείρημα την άνοδο στα ποσοστά κατά 3.3% (10.9% έναντι 7.54% το 2009) και στους ψήφους κατά 70.000 – 587.000 έναντι 517.000.
Όμως η ανάλυση του ΠΓ του ΚΚΕ διαψεύδεται από την την παράθεση των εκλογικών αποτελεσμάτων από τις στήλες του ίδιου του Ριζοσπάστη (9.11.10).
Στις μεγαλύτερες περιφέρειες και δήμους της χώρας τα ποσοστά αυξάνονται λόγω της αποχής αλλά οι ψήφοι του ΚΚΕ μένουν στάσιμοι ή μειώνονται.
Μερικά παραδείγματα μεγάλων αστικών κέντρων, ή περιοχών με έντονη εργατική παρουσία δείχνουν σε σύγκριση με με τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του 2009 όχι απλά στασιμότητα αλλά μείωση (Ριζοσπάστης, 9.11.10):
- Δήμος Αθήνας: 25.298 ψήφους έναντι 28.997. Μείωση ψήφων 3.699
- Δήμος Θεσ/νίκης: 11.802 ψήφους έναντι 14.465. Μείωση ψήφων 2.663
- Δήμος Περιστερίου: 7.116 ψήφους έναντι 10.406. Μείωση ψήφων 3.290
- Δήμος Αιγάλεω: 5.141 ψήφους έναντι 5.668. Μείωση ψήφων 527
- Δήμος Νίκαιας – Ρέντη: 7.827 ψήφους έναντι 9.693. Μείωση ψήφων 1866
Το ΚΚΕ πανηγυρίζει γιατί πήρε τους ίδιους ψήφους περίπου που είχε και στις βουλευτικές εκλογές του 2007 (584.000), έχασε το μοναδικό δήμο που είχε στην Αθήνα και έμεινε στάσιμο ή μειώθηκε στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα που καθορίζουν την πορεία της ταξικής πάλης.
Στην περίπτωση της Νίκαιας μάλιστα το ΚΚΕ έχασε το μοναδικό μεγάλο Δήμο που είχε στην Αττική πέφτοντας στην τρίτη θέση πίσω από τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ και τον αλήστου μνήμης Σ. Λογοθέτη.
Και αυτό σε μια εκλογική μάχη όπου 4.352.938 ψηφοφόροι στράφηκαν στην αποχή το λευκό ή το άκυρο, 1.650.000 έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και 73.000 έφυγαν από τον κατακερματισμένο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν το ΚΚΕ την εποχή της πιο βαθιάς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης από το κραχ του ’29 δεν καταφέρνει να πείσει μαζικά την εργατική τάξη και τη νεολαία για τις προτάσεις και τις ιδέες του πότε αλήθεια θα το καταφέρει;
Η ηγεσία του προσπαθεί να εξωραίσει την εικόνα των αποτελεσμάτων, για να κρύψει τις δικές της ευθύνες από τα μέλη του κόμματος που προβληματίζονται από αυτές τις εξελίξεις.
Οι ευθύνες αυτές έχουν να κάνουν με την εγκληματική διασπαστική πολιτική του κόμματος και των ΠΑΜΕ-ΜΑΣ-ΣΑΣΑ-ΠΑΣΕ απέναντι στην υπόλοιπη αριστερά και στα κινήματα των εργαζομένων, των αγροτών και της νεολαίας. Έχουν να κάνουν με την υποστήριξη στο σταλινισμό 2 δεκαετίες μετά την κατάρρευση των σταλινικών καθεστώτων τα οποία ακόμα το ΚΚΕ θεωρεί σαν μοντέλα. Τέλος έχει να κάνει με την αδυναμία του ΚΚΕ να προβάλλει ένα πρόγραμμα αιτημάτων και σχεδίου πάλης που να πείθει τους εργαζόμενους.
ΣΥΝ: Κανένα συμπέρασμα
Η απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας (ΠΓ) του ΣΥΝ και μια συνέντευξη του μέλους της ΠΓ Ν. Βούτση στο Ρ/Σ «Στο Κόκκινο» δείχνουν ότι η πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΝ – καθώς το Αριστερό Ρεύμα διαφώνησε – δεν έχει βγάλει κανένα συμπέρασμα από την κατραπακιά των εκλογών.
Στην ανακοίνωση της ΠΓ δεν λέει κουβέντα απολογισμού για το αποτέλεσμα Μητρόπουλου για την επιλογή του οποίου ήρθε σε σύγκρουση με όλον τον υπόλοιπο ΣΥΡΙΖΑ.
Αναφέρει ότι:
«.. ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ συνολικά, μέσα σε δύσκολες συνθήκες κατάφερε να διατηρήσει τα πανελλαδικά εκλογικά ποσοστά του και μάλιστα σε 8 περιφέρειες από τις 13 να τα αυξήσει..»
Ο Ν.Βούτσης στο ΚΟΚΚΙΝΟ (10.11.10) είπε ότι: « έχουμε σε γενικές γραμμές καλά έως πολύ καλά αποτελέσματα στις περιφέρειες και αυτά μας δίνουν και έναν μέσο όρο πάνω στο ποσοστό που είχε πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από ένα χρόνο στις βουλευτικές εκλογές..»
Πρόκειται για αντιστροφή της πραγματικότητας.
Οι αντικειμενικές συνθήκες όχι μόνο δεν ήταν δύσκολες αλλά ήταν οι πιο ευνοϊκές για την αριστερά για τους ίδιους λόγους που αναφέρουμε και σε άλλα άρθρα μας: βαθιά κρίση, οργή για την κυβέρνηση, απώλειες εκατομμυρίων ψηφοφόρων από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Αν κάτι «κατάφερε» η πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΝ είναι να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε βαθιά κρίση και στα όρια της διάλυσης.
Από πλευράς αποτελεσμάτων, σε σύγκριση με τις βουλευτικές του 2009, είχε σαφή πτώση σε ψήφους σε
–Αθήνα 13.508 ψήφους,
– Πειραιά 1458 ψήφους,
– Θεσ/νίκη 6.742,
– Περιστέρι 2.888, – Νίκαια-Ρέντη 2.149,
– Καλλιθέα 262,
– Ιωάννινα 1.999, κοκ.
Στις περιφέρειες είχε πτώση
– 46.064 στην Αττική,
– 12.347 στην Θεσ/νίκη,
– 5.761 στην Θεσσαλία,
– 3.737 στην Ήπειρο κοκ.
Ακόμα και με βάση τις προηγούμενες δημοτικές-νομαρχιακές να γίνει η σύγκριση ο Μητρόπουλος πήρε μόλις 2.358 ψήφους παραπάνω από τον Γ. Πανούση που είχε κατεβάσει μόνος του ο ΣΥΝ. Η ηγεσία του ΣΥΝ υπολόγιζε αρχικά τον Μητρόπουλο σε ποσοστά 20% αυτό ήταν άλλωστε και το βασικό κριτήριο επιλογής ενώ ακόμα και 2 μέρες πριν τις εκλογές τα στελέχη του μιλούσαν για διψήφιο ποσοστό. Στους δήμους Αθήνας – Θεσ/νίκης ο ΣΥΡΙΖΑ είχε σαφή πτώση σε ψήφους και ποσοστά ενώ στον Πειραιά είχε άνοδο σε ποσοστά αλλά πτώση σε ψήφους.
Συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ πανελλαδικά είχε πτώση 73.000 ψήφων (Χ.Βερναδάκης. tvxs.gr)
Γενικά ο ΣΥΡΙΖΑ διασώθηκε μόνο σε κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις που ήταν ΣΥΡΙΖΑ ενωτικός, με σχέση με τα κινήματα και με δημοκρατικές διαδικασίες επιλογής υποψηφίων (Ελληνικό, Άλιμος, Άρτα κοκ).
Η ηγεσία του ΣΥΝ αναφέρει επίσης τις «επιτυχίες» περασμάτων στον β’ γύρο περιπτώσεων όπως του Σ. Βλάχου στην Πετρούπολη, του Γ. Αμπατζόγλου στην Ελευσίνα, του Χ. Σταυρινάδη στην Ικαρία, κλπ ξεχνώντας μια σημαντική λεπτομέρεια: όλοι αυτοί υποστηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ ενώ στην Ικαρία και από την τοπική ΝΔ!!
Ο Ν. Βούτσης που εκτός των άλλων είναι και στην αντιπροσωπεία του ΣΥΝ στην Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ στην παραπάνω συνέντευξη στο ΚΟΚΚΙΝΟ δήλωσε και τα εξής:
«.. το να έχουμε ως μόνο μέλημα αυτό της ενότητας του χώρου μας – εννοεί τον ΣΥΡΙΖΑ- χωρίς όμως να βλέπουμε την προτεραιότητα που έχει σ΄ αυτή την ιστορική φάση να διαμορφωθεί αυτό το ρήγμα, εμένα δεν με βρίσκει σύμφωνο…. Το θέμα είναι να μην φύγουμε από αυτή την γραμμή [σημ: εννοεί της ενότητας με Μητρόπουλο, Μαριά, Χωραφά] να μην πάμε δηλαδή σε μια γραμμή διαμόρφωσης ενός σκληρού αντικαπιταλιστικού πόλου της παραδοσιακής αλλά και της πιο σύγχρονης αριστεράς που θα μας έβγαζε εντελώς έξω από τις εξελίξεις…».
Η τοποθέτηση αυτή ισοδυναμεί με δήλωση του ΣΥΝ ότι θέλει να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ότι δεν κατάλαβε τίποτα από την σφαλιάρα των εκλογών. Και ότι από μια συμμαχία με σαφή αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά ο ΣΥΝ προτιμάει τη συμμαχία με το ακαθόρισμο και νερόβραστο πολιτικό νεφέλωμα που λέγεται Μητρόπουλος.
Όμως αποδείχτηκε και από το αποτέλεσμα των εκλογών η βάση του ΠΑΣΟΚ που θέλησε να διαμαρτυρηθεί για την πολιτική του δεν προτίμησε τον εργατολόγο τηλεαστέρα αλλά, κατά κύριο λόγο, την αποχή. Το ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ δεν επιτυγχάνεται με γαλιφιές αλλά με πολιτικές θέσεις που δίνουν απάντηση στην κρίση, σχέσεις που κτίζονται μέσα στους αγώνες και νικηφόρα κινήματα.
Όλα τα άλλα είναι παραμύθια για την διατήρηση μηχανισμών και πλήρης αδιαφορία για τις ανάγκες του κινήματος αλλά και των ίδιων των ανιδιοτελών αγωνιστών της βάσης του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
