Με ΜΑΤ, πανεπιστημιακή αστυνομία και βία δεν γίνεται παιδεία
Ανακοίνωση από τη Νεολαία Ξεκίνημα
Στην τελική ευθεία βρίσκεται το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για τη δημιουργία σώματος πανεπιστημιακής αστυνομίας με την ονομασία Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος (ΟΠΠΙ). Η συγκεκριμένη ομάδα θα αποτελείται από 1.000 ειδικούς φρουρούς, θα υπάγεται στην ΕΛ.ΑΣ (καταργώντας κατάφορα το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων) θα φέρει γκλοπς και χειροπέδες, θα μπορεί να κάνει συλλήψεις ενώ θα έχει και προανακριτικά καθήκοντα – κάτι το οποίο δεν ισχύει για τους υπόλοιπους ειδικούς φρουρούς.
Η κυβέρνηση αγνοεί επιδεικτικά τα πραγματικά και χρόνια προβλήματα της δημόσιας πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, όπως είναι η έλλειψη διδακτικού, διοικητικού και λοιπού προσωπικού, οι ελλείψεις σε υποδομές, οι ελλείψεις ακόμα και σε στοιχειώδη αναλώσιμα όπως το πετρέλαιο θέρμανσης κλπ και επενδύει στην καταστολή. Η πρόσληψη και η εκπαίδευση της πανεπιστημιακής αστυνομίας εκτιμάται ότι θα κοστίσει 30 εκατ. ευρώ, τα οποία θα επιβαρύνουν τους ήδη εξαιρετικά ανεπαρκείς, σε σχέση με τις ανάγκες, προϋπολογισμούς των ΑΕΙ.
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν καλλιεργήσει την αντίληψη ότι υπάρχει «μεγάλο πρόβλημα» ανομίας και εγκληματικότητας στους χώρους των Πανεπιστημίων. Και πως αυτό είναι το βασικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Οι ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό, οι ανεπαρκείς εργαστηριακές υποδομές και χίλια δυο άλλα πραγματικά προβλήματα δεν αναφέρονται ποτέ από τα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.
Σε ορισμένα πανεπιστήμια βέβαια υπάρχουν όντως προβλήματα που αφορούν τη διακίνηση ναρκωτικών, περιστατικά βίας σε βάρος φοιτητών, καθηγητών και χουλιγκανισμούς. Πρόκειται όμως για κάποια συγκεκριμένα ΑΕΙ (ΟΠΑ, παλιό Πολυτεχνείο Αθήνας, ΑΠΘ κλπ) και σε καμία περίπτωση για το σύνολο, ούτε καν για κάποια σοβαρή μειοψηφία, των ΑΕΙ της χώρας. Την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων πρέπει να αναλάβουν οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι πρυτανικές αρχές και όχι να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για την είσοδο της αστυνομίας στα ΑΕΙ. Επιπλέον, τα ίδια ακριβώς προβλήματα και μάλιστα σε ασύγκριτα μεγαλύτερο βαθμό υπάρχουν σε πάρα πολλούς δημόσιους χώρους εκτός πανεπιστημίων όπου η αστυνομία έχει πλήρη ελευθερία δράσης. Χαρακτηριστικοί είναι οι δρόμοι γύρω από το αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας οι οποίοι εδώ και δεκαετίες αποτελούν μεγάλες πιάτσες ναρκωτικών και πορνείας.
Η πανεπιστημιακή αστυνομία δεν ιδρύεται βέβαια με στόχο την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων.
Στόχος η νεολαία και το κίνημα
Ο πραγματικός στόχος είναι το φοιτητικό κίνημα και η Αριστερά μέσα στις σχολές. Αυτό γίνεται άλλωστε σαφές και από τις ακόλουθες προβλέψεις στο νομοσχέδιο.
Για τους φοιτητές εισάγονται πειθαρχικά παραπτώματα, στα οποία περιλαμβάνεται η χρήση των στεγασμένων και υπαίθριων χώρων του πανεπιστημίου «για εξυπηρέτηση σκοπών που δε συνάδουν με την αποστολή του». Επιπλέον η πρόσβαση στους χώρους του πανεπιστημίου (πλην συγκεκριμένων εξαιρέσεων) θα επιτρέπεται μόνο σε φοιτητές, εκπαιδευτικό, διοικητικό και άλλο προσωπικό των σχολών.
Οι διατάξεις αυτές φωτογραφίζουν την διακίνηση ιδεών, τις ενημερωτικές δράσεις, τις εκδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις μέσα στα πανεπιστήμια και δίνεται η δυνατότητα της ποινικοποίησής τους. Κάθε κινηματική διαδικασία από εδώ και στο εξής θα μπορεί να χαρακτηρίζεται ότι «δεν συνάδει» με την εκπαιδευτική διαδικασία και να διώκεται!
Δεν είναι τυχαίο που αυτό το σχέδιο νόμου έρχεται τώρα. Η πανδημία με τα μέτρα περιορισμού και απαγόρευσης κυκλοφορίας που λήφθηκαν για να αναχαιτιστεί η εξάπλωση του ιού πρόσφερε στην κυβέρνηση τις ιδανικές συνθήκες για να εξαπολύσει μια λαίλαπα αυταρχικών, αντεργατικών, περιβαλλοντοκτόνων και φυσικά αντιεκπαιδευτικών νόμων.
Η πανδημία έχει προς το παρόν δυσκολέψει σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη κινηματικών δράσεων. Η κατάσταση δε θα μείνει για πάντα έτσι και η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό. Γι’ αυτό, προσπαθεί να εφαρμόσει ένα σύστημα προληπτικής καταστολής με σκοπό να τρομοκρατήσει τον κόσμο και να προλάβει την εμφάνιση αντιδράσεων, ενώ παράλληλα προσπαθεί να δημιουργήσει το νομοθετικό και πρακτικό πλαίσιο, με το οποίο θα μπορέσει να χτυπήσει το κίνημα πιο αποτελεσματικά όταν αυτό ξαναβγεί μαζικά στο δρόμο.
Αντιδράσεις από την ακαδημαϊκή κοινότητα
Οι Πρυτάνεις των ΑΕΙ έχουν ήδη δηλώσει την εναντίωσή τους στην παρουσία αστυνομικού σώματος στα ιδρύματα. Την ίδια στιγμή διακινούνται διαδικτυακά κείμενα ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία με χιλιάδες υπογραφές από μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας στην Ελλάδα και διεθνώς. Επιπλέον έχουν δημοσιευτεί δεκάδες αποφάσεις εναντίωσης στην ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας από φοιτητικούς συλλόγους, συλλόγους μεταπτυχιακών και διδακτορικών φοιτητών, μελών ΔΕΠ, ΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ και καθηγητών.
Η πανεπιστημιακή κοινότητα στο σύνολό της εκφράζει την πλήρη εναντίωσή της στην ύπαρξη οποιουδήποτε είδους αστυνομίας εντός των πανεπιστημίων, κρίνοντας αυτό το μέτρο ως εξαιρετικά επικίνδυνο για την ελευθερία και τη δημοκρατία εντός των Πανεπιστημίων.
Να πάρουν την απάντηση που τους πρέπει!
Η καταστολή εντός και εκτός πανεπιστημίου, η διάλυση της δημοσίας εκπαίδευσης και η επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητες. Η μόνη ισχυρή απάντηση απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης είναι το μαζικό κίνημα. Για την δημιουργία ενός τέτοιου κινήματος πρέπει να παλέψουμε σε όλες τις σχολές, με κοινές ενωτικές δράσεις των μαχητικών παρατάξεων, ομάδων και ατόμων που θα ενημερώνουν τους φοιτητές και την κοινωνία και θα οργανώνουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, πορείες και άλλες δράσεις.
