Tου Πέτρου Παπακωνσταντίνου
Αγωνία ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ για το Ασφαλιστικό, καθώς εξαντλούνται οι κοινωνικές αντοχές
Το φόβο του τερματοφύλακα πριν από τα πέναλτι μοιράζονται οι κυβερνητικοί συνεταίροι ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ενόψει του πρώτου, μεγάλου κάβου του 2016, τουασφαλιστικού. Αυτό υποδηλώνουν τα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα και οι πρώτες συνεντεύξεις ηγετικών στελεχών της κυβέρνησης ενόψει του καινούργιου χρόνου.
Αφοπλιστικά ειλικρινής, ο Πάνος Καμμένος αναγνώρισε, με σημερινή συνέντευξή του στο MEGA, ότι “δεν χαράζουμε εμείς (δηλαδή, η κυβέρνηση) την πολιτική”, κάτι που προφανώς έχει εκχωρηθεί στους δανειστές, απλώς “παρεμβαίνουμε όπου μπορούμε”! Το “δεξί χέρι” της κυβέρνησης αισθάνθηκε την ανάγκη να υπενθυμίσει στους βουλευτές του, αλλά και στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ότι γνώριζαν πολύ καλά τις δεσμεύσεις αυτής της κυβέρνησης προ των εκλογών του Σεπτεμβρίου, επομένως δεν δικαιούνται να διαφοροποιηθούν στο ασφαλιστικό ή σε οποιοδήποτε άλλο “δύσκολο” νομοσχέδιο και οφείλουν, εάν διαφωνούν, να παραιτηθούν προς αποφυγήν “ατυχήματος”.
Από την πλευρά του, ο Πάνος Σκουρλέτης εκτίμησε, με συνέντευξή του στα ΝΕΑ, ότι “αν υπάρξουν ποτέ προβλήματα στη συνοχή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, αυτά θα είναι αντανάκλαση από τη σχέση του με την ίδια την κοινωνία”, οι αντοχές της οποίας εξαντλούνται με γρήγορους ρυθμούς. Σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τη διάχυτη ανησυχία, ιδίως για το ασφαλιστικό, ο κύριος υπουργός διεμήνυσε ότι η κυβέρνηση “δεν είναι διατεθειμένη να παραδώσει τα όπλα, όπως δεν το έκανε πριν την υπογραφή της συμφωνίας του περασμένου Αυγούστου”! Επιτέλους, ήρθε η καρδιά μας στη θέση της. Αν η κυβέρνηση επιδείξει την ίδια, μαχητική “αποφασιστικότητα” με εκείνη που επέδειξε το περασμένο καλοκαίρι, όταν υπέγραφε το τρίτο μνημόνιο, τότε προφανώς ουδείς έχει λόγο να ανησυχεί για τίποτα σ’ αυτόν τον τόπο!
Όσο για τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του μας προειδοποίησε, με τον τρόπο του, ότι η ελπίδα θα χρειαστεί να περιμένει λίγο ακόμη. Ο πρωθυπουργός μας κάλεσε να είμαστε εγκρατείς στις αξιώσεις μας διότι, έστω και μετά από πέντε χρόνια μνημονίων, “οι περισσότεροι Έλληνες είναι στους τυχερούς αυτού του κόσμου”. Ας μην είμαστε αγνώμονες απέναντι στη μοίρα μας, ας σκεφτούμε ότι θα μπορούσαμε να είχαμε γεννηθεί στη Συρία, στη Νιγηρία ή στη Μπουρκίνα Φάσο!
Με την ευρεία αντίληψη του ιστορικού χωροχρόνου που τον διακρίνει, ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε ένα είδος πεντάχρονου πλάνου “ανασυγκρότησης, τομών και μεταρρυθμίσεων”, που θα μας δώσει μια πιο αξιοπρεπή Ελλάδα το… 2021, τη χρονιά που θα συμπληρώνονται δύο αιώνες από την επανάσταση του1821! Ωραία έμπνευση, αν και ανησυχούμε μήπως εκληφθεί ως αυθάδης, “μονομερής ενέργεια” από τους δανειστές- μήπως “μονομερής ενέργεια” δεν ήταν και το 1821; Μήπως θα ήταν καλύτερα να περιμένουμε λιγάκι ακόμη, ας πούμε μέχρι το 2027 για να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, ευγνωμονώντας τους μεγάλους συμμάχους και σωτήρες μας; Ή ακόμη καλύτερα το 2032, για να τιμήσουμε, πιο κοντά στο πνεύμα της εποχής μας, τα 200 χρόνια από την έλευση του Όθωνα;
Τέλος πάντων, έχουμε χρόνο να τα σκεφτούμε όλα αυτά. Για την ώρα, μπορούμε να αισθανόμαστε βέβαιοι πως, όποιες δυσκολίες κι αν βρίσκονται μπροστά σ’ αυτή την κυβέρνηση, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να υπολογίζει στη στήριξη του Προκόπη Παυλόπουλου. Αυτού του ογκόλιθου της πολιτικής σταθερότητας, που ευχήθηκε στον πρωθυπουργό “και του χρόνου με γραβάτα” και συνεχάρη τον Νίκο Βούτση που “ξανάφτιαξε τη Βουλή που ξέραμε”. Ναι, αυτή τη Βουλή που όλοι αγαπήσαμε, τη βιομηχανία πράξεων νομοθετικού περιεχομένου και μνημονιακών νόμων, αυτή τη Βουλή που είχαμε χάσει για λίγο καιρό και είχαμε νοσταλγήσει τόσο πολύ. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, όταν αυτή η ονειρική Βουλή θα κληθεί να ψηφίσει το ασφαλιστικό, το φορολογικό και δεν συμμαζεύεται, θα έχουμε κι εμείς, οι “τυχεροί” Έλληνες, την ευκαιρία να την περιβάλλουμε για άλλη μια φορά, στο Σύνταγμα, με όλη μας την αγάπη. Καλή μας χρονιά!
