Μαρίνα Κονταρά, Βέλγιο
Τη Λιέγη επέλεξαν ο Gregory Van den Bruel και ο Jérôme Munier για τη διοργάνωση δημόσιας συνάντησης του καινούριου ακροδεξιού μορφώματος που στήνουν. Αλλά μάλλον η επιλογή αυτής της πόλης δεν ήταν πολύ καλή ιδέα για το σκοπό τους.
Πρόκειται για δύο πολιτικά πρόσωπα με σαφή προέλευση από την ακροδεξιά. Ο Jérôme Munier προέρχεται από το «πατριωτικό» Parti Populaire (Λαϊκό κόμμα), στη διάλυση του οποίου μάλιστα πρωτοστάτησε, αφού ήταν αυτός που ενορχήστρωσε ίντριγκες και εσωτερικές διαμάχες ενάντια στον πρώην πρόεδρο του PP, Michaël Modrikamen, τον οποίο δεν θεωρούσε αρκετά «πατριώτη». Ο Gregory Van den Bruel από την άλλη, ήταν επίσης μέλος του ΡΡ και αρχισυντάκτης της εφημερίδας του κόμματος. Οι δυο τους στην πραγματικότητα συνωμότησαν για να ανατρέψουν τον Modrikamen, καταφέρνοντας τελικά να διαλύσουν το ΡΡ.
«Σπίτι μας»
Ανέλαβαν κατόπιν την πρωτοβουλία για την ίδρυση ενός καινούριου μορφώματος. Οι πρώτες συναντήσεις των μελών του γινόντουσαν σε ένα καφέ στη Namur, που ονομάζεται Chez nous («σπίτι μας») και το οποίο ενέπνευσε και το όνομα του καινούριου κόμματος. Σύμφωνα με τον Munier, η ονομασία υποδηλώνει ότι ο καθένας μπορεί να εκφράζεται όπως νιώθει, «σαν στο σπίτι του», αλλά «δεν τον ενοχλεί, αν κάποιοι κάνουν τη σύνδεση με πατριωτικές ιδέες, υπονοώντας την πατρίδα ως το σπίτι τους, τα χωριά τους, το περιβάλλον που τους ανήκει».
Όσο φιλελεύθερα και όμορφα κι αν ακούγονται αυτά τα εντελώς άδεια λόγια, το δημοσιευμένο στο site πρόγραμμα του κόμματος, που σκοπεύει να κατέβει στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές το 2024, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για την πραγματική ιδεολογία των ιδρυτών του «σπιτιού»:
- καταπολέμηση του «ρατσισμού ενάντια στους λευκούς»
- νομιμοποίηση των διακρίσεων στη στέγαση
- αυστηρότατος περιορισμός της χρήσης της μαντίλας
- απαγόρευση των μιναρέδων
- άμεση απέλαση των μεταναστών χωρίς χαρτιά
- ιδιωτικοποίηση της RTBF (το γαλλόφωνο βέλγικο εθνικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο) για να μπει ένα τέλος στο «πολιτικοποιημένο διοικητικό συμβούλιο»
- κατάργηση του Ομοσπονδιακού Κέντρου Μετανάστευσης (Myria) και του Κέντρου για την ισότητα των ευκαιριών
- αύξηση των κονδυλίων για την καταπολέμηση της μετανάστευσης
- διακοπή των επιδομάτων για τους αιτούντες άσυλο
- ενίσχυση της Frontex
- καταπολέμηση της «διακίνησης των Ρομά»
- επαναφορά των θρησκευτικών ονομασιών των εορτών
- συμπερίληψη της έννοιας της «χριστιανικής προέλευσης» στο Σύνταγμα
Αυτά είναι λίγα μόνο από όσα περιλαμβάνονται στο προεκλογικό πρόγραμμα του Chez nous.
Ομοίως δεν άφηναν περιθώριο αμφιβολίας, οι επιφανείς προσκεκλημένοι στη συνάντηση της Λιέγης που ήταν προγραμματισμένη για τις 27 Οκτωβρίου: ο ένας ήταν ο Tom Van Grieken, ηγέτης του φλαμανδικού φασιστικού Vlaams Belang και ο άλλος ήταν ο Jordan Bardella, Γάλλος ευρωβουλευτής του Rassemblement national («Εθνική συσπείρωση», το κόμμα της Marine Le Pen) και προσωρινός πρόεδρος του κόμματος, κατά τη διάρκεια της καμπάνιας της Λεπέν για τις προεδρικές εκλογές. Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι…
Λιέγη, πόλη αντιφασιστική
Λογάριασαν όμως χωρίς τους Λιεγέζους!
Το αντιφασιστικό κίνημα στη Λιέγη είναι αρκετά ισχυρό και δυναμικό και έχει ήδη κατορθώσει μία φορά να ακυρώσει επίσκεψη του Théo Franken, πρώην υπουργού Μετανάστευσης, ακροδεξιού, ηγετικού μέλους του nVA, στην πόλη Verviers.
Η φασιστική μάζωξη μάλιστα, σχεδόν συνέπεσε με την προβολή στη Λιέγη της ταινίας της Αγγελικής Κουρούνη «Χρυσή Αυγή: υπόθεση όλων μας», στις 26 Οκτώβρη. Με αφορμή την προβολή της ταινίας, που διοργάνωσαν οι «Αλληλέγγυοι/ες Έλληνες/ίδες του Βελγίου», το CADTM (Επιτροπή για τη διαγραφή του χρέους του τρίτου κόσμου), το Front antifasciste Liège 2.0 (Αντιφασιστικό μέτωπο Λιέγης) και άλλες συλλογικότητες, το Αντιφασιστικό μέτωπο Λιέγης, οργάνωσε στις 27 Οκτώβρη, λίγες ώρες πριν τη φασιστική μάζωξη, δημόσια συζήτηση με την Αγγελική Κουρούνη, με θέμα τη σύνδεση των αντιφασιστικών αγώνων διεθνώς. Μετά τη συζήτηση, καλούσαν σε κινητοποίηση και πορεία με σκοπό το μπλοκάρισμα της εκδήλωσης του Chez nous.
Το κάλεσμα αυτό συνυπέγραψαν και στήριξαν ενεργά πολλές συλλογικότητες, φορείς και συνδικάτα της Βαλλονίας. Μάλιστα, το Chez nous είχε ανακοινώσει την ημερομηνία και ώρα της συνάντησης αλλά όχι το μέρος, το οποίο σκόπευαν να κυκλοφορήσουν λίγη ώρα νωρίτερα.
Υπό την πίεση όμως της αντιφασιστικής κινητοποίησης, ανακοίνωσαν τελικά ότι η συνάντηση θα γίνει online, το οποίο στην πραγματικότητα ισοδυναμεί με ακύρωση.
Η αντιφασιστική κινητοποίηση έγινε κανονικά, παρ’ όλα αυτά και συγκέντρωσε πάνω από 200 άτομα. Πιστή στην αντιφασιστική παράδοση, η Λιέγη μετρά ακόμα μια μικρή νίκη στον αγώνα ενάντια στο φασισμό.
Μας δείχνει επίσης ότι, όσες θεσμικές νίκες κι αν κατακτάμε, η αντιφασιστική πάλη δεν τελειώνει, όσο διατηρείται το καπιταλιστικό σύστημα που εδραιώνει τις διακρίσεις και το διχασμό, προκειμένου να διαιωνίζει τις εκμεταλλευτικές σχέσεις. Ο αντιφασιστικός αγώνας γίνεται κάθε μέρα, στο δρόμο, στα σχολεία, στους εργασιακούς χώρους, στις γειτονιές και μόνο διεθνιστικός μπορεί να είναι.
