Του Ηλία Αζαμπί
Ο όρος ισλαμοφοβία ή αντι-ισλαμισμός αναφέρεται σε μια διάχυτη ιδεολογία που δεν απαντάται σε καθαρά θρησκευτική μορφή. Αυτή η μη-ιδεολογία δεν έχει να κάνει με την εχθρότητα ενάντια στο Ισλάμ ως θρησκεία, αλλά με την εχθρότητα ενάντια στους Μουσουλμανικούς λαούς και τις κοινότητες που έχουν σαν θρησκευτική βάση το Ισλάμ.
Είναι μια μορφή δηλαδή εθνικιστικής προκατάληψης που βάζει στο ίδιο τσουβάλι λαούς όπου μπορεί ακόμα και να υπάρχει και ένα πολυπληθέστατο μη μουσουλμανικό στοιχείο όπως οι Αλβανοί, οι Παλαιστίνιοι ή οι Καυκάσιοι λαοί. Και ξεκινάει από την αίσθηση ότι η εκρηκτική ύλη που συγκεντρώθηκε σ’ αυτές τις περιοχές με ευθύνη των ίδιων των ιμπεριαλιστών (άλυτα εθνικά προβλήματα, νέο-αποικιοκρατικός έλεγχος, παρουσία ιμπεριαλιστικών στρατευμάτων, κατεστραμμένες οικονομίες κ.λ.π.), είναι παράγοντας διεθνούς αστάθειας.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα μορφή αυτού του είδους της προκατάληψης είναι η ισλαμοφοβία έτσι όπως την βιώνουμε στην Ελλάδα και μάλιστα με αρκετά παράδοξο τρόπο. Τα ανοίγματα του Α.Παπανδρέου στο παρελθόν προς τις αραβικές χώρες, σε αναζήτηση διπλωματικών στηριγμάτων -ενάντια στον αιώνιο "εχθρό" την Τουρκία- και "νέων αγορών" για το ελληνικό κεφάλαιο, δημιούργησαν ένα κλίμα συμπάθειας των ελλήνων εργαζομένων και νεολαίας προς τους αραβόφωνους.
Όμως οι εξάρσεις κατά καιρούς της ελληνοτουρκικής κόντρας, η δαιμονοποίηση της Τουρκικής μειονότητας στη Θράκη, και η μαζική είσοδος μεταναστών και προσφύγων απ’ αυτές τις χώρες, προσθέτοντας επιπλέον την "γαρνιτούρα" από τη δυτική αντι-ισλαμική προπαγάνδα, δυνάμωσαν την τάση του φόβου για τον Μουσουλμάνο γείτονα. Με τα εξής ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά:
Δήλωση του Χριστόδουλου περί καθυστερημένων και βάρβαρων Τούρκων που θέλουν να μπουν στην αγία χριστιανική Ευρωπαϊκή Ένωση.
Την ιστορία με το τζαμί στην Αθήνα όπου το υπουργείο εξωτερικών (!!) θα το χτίσει σε συνεννόηση με τη Σαουδική Αραβία (άσχετα από το γεγονός ότι κανένας δήμος της Αθήνας δεν το θέλει).
Τα πιο πρόσφατα γεγονότα μετά τους βομβαρδισμούς στην Μαδρίτη, όπου η Αστυνομία έχει κυριολεκτικά οργιάσει ζητώντας από διάφορες Κοινότητες μεταναστών -μουσουλμάνων το θρήσκευμα- (Μπαγκλαντές, Αίγυπτος, Πακιστάν κ.λ.π.) να "φακελώσουν" τα μέλη τους οικειοθελώς στην αστυνομία (το ότι οι κοινότητες δεν αποφεύγουν να συνεργάζονται με την αστυνομία δεν είναι παράδοξο, καθότι είναι φιλήσυχοι άνθρωποι που έχουν ήδη αρκετά προβλήματα με τις άδειες τους για να προκαλέσουν κι άλλα).
Οι συλλήψεις οποιουδήποτε έχει την ατυχία το δέρμα του να είναι μελαψό (αυτό είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο μετά την Μαδρίτη).
Και φυσικά τα ΜΜΕ που δεν μένουν αμέτοχα και παίζουν και αυτά τον ρόλο τους με φαντεζί τίτλους του είδους "Ισλαμικά τάγματα θανάτου στην Βαλκανική" (Απογευματινή).
Για να μην ξεχνάμε και που βρισκόμαστε, κανείς δε μιλά για τις ευθύνες του δυτικού ιμπεριαλισμού στη ενίσχυση του Ισλαμικού Φανταμενταλισμού. Η κατοχή στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, η στήριξη του Ισραήλ, η τρομολαγνεία, τα Γκουαντάναμο, δημιουργούν αυτή την βάση.
