Της Σοφίας Μανούσου
Τον Ιανουάριο του 2003 ο Τζορτζ Μπούς σε ομιλία του "προς το έθνος" ανακοίνωσε ενίσχυση της μάχης κατά του AIDS με 3 δις δολάρια. 7 μήνες αργότερα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), σύμφωνα με ένα νέο διακανονισμό που ανακοίνωσε για τις πατέντες των φαρμάκων, άνοιγε το δρόμο στις φτωχές Αφρικανικές χώρες για να εισάγουν ή να παράγουν φθηνά αντίγραφα φαρμάκων κατά του AIDS.
Κάπου εδώ, όμως, χαλάει το όλο ωραίο σκηνικό. Οι ΗΠΑ, έπειτα από έντονες πιέσεις των φαρμακευτικών κολοσσών, όχι μόνο δεν παρείχαν τη βοήθεια των 3 δις δολαρίων αλλά και μετέτρεψαν τον προαναφερθέντα διακανονισμό σε έναν γραφειοκρατικό λαβύρινθο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν καμία χώρα, απ’ αυτές που επιθυμούν να εισάγουν και από εκείνες που επιθυμούν να εξάγουν φθηνά φάρμακα, να μην μπορούν να ξεπεράσουν τα γρανάζια της γραφειοκρατίας.
Έτσι για άλλη μια φορά 30 εκατομμύρια Αφρικάνοι-φορείς του ιού HIV και 4,1 εκατομμύρια φορέων που χρειάζονται άμεσα φάρμακα (εφημ. Καθημερινή 14/10/03) βρέθηκαν σε κατάσταση αναμονής παρέα με τις μεγάλες υποσχέσεις του "πολιτισμένου" κόσμου…
Η παρέμβαση των ΗΠΑ στο εμπόριο φαρμάκων, με τρόπο που να παρεμποδίζει την ελεύθερη διακίνηση τους και την πρόσβαση των χωρών του "τρίτου κόσμου" σ’ αυτά, δεν είναι καινούργια. Το ίδιο έργο έχει παιχτεί πολλές φορές με τελευταία παραδείγματα πριν μερικά χρόνια, τη Βραζιλία, τη Ν.Αφρική και τις Ινδίες. Σε κάθε περίπτωση η ανάπτυξη τοπικής δραστηριότητας για παραγωγή φθηνών φαρμάκων κατά του AIDS συνάντησε αμερικάνικο τείχος. Χαρακτηριστικότερο είναι το παράδειγμα της Ακτής του Ελεφαντοστού, όπου τοπική φαρμακοβιομηχανία απειλήθηκε με βομβαρδισμό (!!) αν δεν έβαζε λουκέτο, μιας που σύμφωνα με πληροφορίες των αμερικανών δεν παρήγαγε φάρμακα κατά του AIDS αλλά πυρηνικά όπλα μαζικής καταστροφής που απειλούσαν την τύχη του πλανήτη…
Με τις ολοένα και αυξανόμενες πιέσεις των φαρμακευτικών κολοσσών για κέρδη, η πολιτική στον τομέα του εμπορίου των φαρμάκων αυξάνει τις ελπίδες θεραπείας των λίγων θυσιάζοντας τους πολλούς στο βωμό των συμφερόντων. Για άλλη μια φορά η γνώριμή μας καπιταλιστική αρχή, όλα για τους λίγους, ψίχουλα για τους πολλούς, λαμβάνει χώρα σ’ όλο της το μεγαλείο…
