Της Κατερίνας Κλείτσα
Ότι η Εκκλησία και οι εκπρόσωποί της θέλουν να ελέγχουν τα σώματα και τις ζωές μας, είναι γνωστό. Από το «η δε γυνή να φοβείται τον άντρα», στα ομοφοβικά σχόλια μίσους, από τις απειλές της κόλασης για καθετί που θεωρούν αμαρτία, στις υποσχέσεις του παράδεισου που πηγαίνουν πακέτο με τις προτροπές «να κάτσουμε στα αβγά μας» και να περιμένουμε την δικαίωση μετά θάνατον, η Εκκλησία είναι πάντα εδώ, για να μας επιβάλλει τον συντηρητισμό της.
Η είδηση των τελευταίων ημερών όμως, ξεπερνάει κάθε όριο ακόμα και για αυτούς, του εκπροσώπους του σκοταδισμού. «Ένας 12χρονος έγινε μοναχός στο Άγιον Όρος!» μας ενημερώνουν τα ΜΜΕ και μας παρουσιάζουν συνέντευξη που έδωσε ο 12χρονος.
Οι ίδιοι άνθρωποι λοιπόν, που μας μιλάνε για την «ιερή αξία» της οικογένειας, για τους «κινδύνους» που απειλούν ένα παιδί που δεν θα μεγαλώσει με τα σωστά πρότυπα και τη σωστή οικογένεια, αυτοί που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους απέναντι σε κάθε είδους «προσηλυτισμό», κλείνουν ένα 12χρονο παιδί σε μοναστήρι και το παρουσιάζουν σαν ένα πεφωτισμένο πλάσμα του Θεού!
Ο δημοσιογράφος George Crasnean, που πήρε τη συνέντευξη μάλιστα, απευθύνεται στον 12χρονο, λέγοντάς του:
«Μη θυμώνεις που σε ρωτάω τόσα πολλά, αλλά θέλω να γράψω για εσένα. Όχι τόσο για εσένα όσο για την επιλογή σου. Εσύ βλέπεις ότι όλοι σε αγαπάμε. Θα σου εξηγήσω αμέσως γιατί. Ο καθένας μας ανακαλύπτει τον Θεό κάποια στιγμή και επιστρέφει σε Εκείνον. Όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό, τόσο λιγότερες αμαρτίες κάνουμε. Γι αυτό όταν βλέπουμε εσένα πως Τον διάλεξες στα δώδεκα σου χρόνια, η καρδιά μας γεμίζει χαρά που κάποιος κατάλαβε τόσο νωρίς πως είναι τα πράγματα στην ζωή». (Σημ: Οι υπογραμμίσεις δικές μας).
Πέρα λοιπόν από τον εγκλεισμό ενός παιδιού σε μοναστήρι, που είναι από μόνο του εξοργιστικό και θα έπρεπε να απαγορεύεται, το άρθρο αυτό παρουσιάζει όλα τα υπόλοιπα παιδιά, όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους που δεν έχουν κάνει αντίστοιχη επιλογή, σαν αμαρτωλούς που αφού έχουν χάσει ή δεν έχουν αποκτήσει την επαφή με τον Θεό είναι λιγάκι ανάξιοι για αγάπη.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης αναφέρει:
Δημοσιογράφος: Τα ρούχα ποιός σου τα έφτιαξε;
Απ.: Ο πατέρας Αθανάσιος (ο π. Αθανάσιος Προδρομίτης).
Δημοσιογράφος: Αυτό σημαίνει ότι οι Προδρομίτες πατέρες είναι οι γονείς σου εδώ. Δηλαδή αυτοί σε φροντίζουν.
Μάλιστα. Δύο ομόφυλοι γονείς είναι αμαρτία. Ένα παιδί εκτός γάμου είναι αμαρτία. Αλλά ένα παιδί σε μοναστήρι με πολλούς μεγάλους άντρες «γονείς», αποκομμένο από τον έξω κόσμο και την οικογένειά του, είναι «ευλογία» στο Άγιο Όρος.
Στην οικογένεια του παιδιού από την άλλη, δεν αποδίδεται κανενός είδους ευθύνη και κριτική, όπως θα γινόταν σε κάθε άλλη περίπτωση που ένα παιδί θα είχε «παραστρατήσει» από τα κοινωνικά πρότυπα, αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση, σύμφωνα και πάλι με τον George Crasnean:
«Ένα παιδί είναι ευλογία Θεού, ένα πιστό παιδί όμως είναι ένα θαύμα…».
Το τελευταίο αυτό περιστατικό αποδεικνύει τον τρόπο που οραματίζεται η Εκκλησία το ποίμνιό της: παραδομένο στην πίστη από νεαρή ηλικία, χωρίς κριτική σκέψη, να δηλώνει πλήρη αφοσίωση στους «Αγίους Πατέρες». Αυτό δε μας εκπλήσσει. Το γεγονός όμως ότι κάποια sites προσπαθούν να το παρουσιάσουν σαν το αποκορύφωμα της Αγιοσύνης και το γεγονός ότι οι ίδιοι οι Μοναχοί μπορούν να κρατάνε φυλακισμένο ένα παιδί και να το παραδέχονται δημόσια χωρίς να ανοίγει ρουθούνι, σίγουρα μας εξοργίζει.
