Αναδημοσιεύουμε κείμενο του σ. Θανάση Μαρίνη, αναπλωματικού μέλους στο ΔΣ του Συλλόγου Υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας, σχετικά με την πρωτοφανή και απαράδεκτη παρέμβαση του προέδρου του Συλλόγου Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας (ΣΥΕΤΕ) στην προσπάθεια του να σταματήσει την περιφερειακή συνάντηση εργαζομένων στη Θεσσαλονίκη. Το κείμενο διακινήθηκε πλατιά στο χώρο των τραπεζοϋπαλλήλων.
Όπως γνωρίζετε, συνάδελφοι/ισσες που εργαζόμαστε σε καταστήματα και Διευθύνσεις της Βόρειας Ελλάδας πήραμε την πρωτοβουλία να οργανώσουμε περιφερειακή συνάντηση στη Θεσσαλονίκη στις 15 Φλεβάρη[*] προκειμένου να συζητήσουμε τα φλέγοντα ζητήματα του εργασιακού μας περιβάλλοντος και να προετοιμαστούμε για τη συμμετοχή μας στη Γενική Συνέλευση του ΣΥΕΤΕ[**] στις 15 Μάρτη στην Αθήνα.
Την πρωτοβουλία αυτή γέννησε η πλήρης απουσία ή απαξίωση των συλλογικών διαδικασιών από την ίδια την ηγεσία του Συλλόγου, κάτι που πάει χέρι-χέρι με την αδιαφορία και άρνηση να οργανωθούν ουσιαστικοί αγώνες που να μας προστατεύουν ως εργαζόμενους στην τράπεζα.
Σε καμία περίπτωση δεν στρεφόμαστε ενάντια στο θεσμό του Συλλόγου Υπαλλήλων. Το ακριβώς αντίθετο, διεκδικούμε και παλεύουμε έτσι ώστε το σωματείο μας να λειτουργήσει σε μια πραγματικά δημοκρατική και συμμετοχική βάση, να αποτελέσει το συλλογικό μας όργανο ενάντια στις επιθέσεις των Διοικήσεων και των κυβερνήσεων.
Κάνουμε δηλαδή αυτό που θα έπρεπε η ηγεσία του Συλλόγου μας να κάνει, να προσπαθεί να κινητοποιήσει και να ενεργοποιήσει με ουσιαστικό τρόπο τη «βάση» του Συλλόγου, ώστε να συμμετέχει ο καθένας από μας στην λήψη των αποφάσεων που τον αφορούν. Μόνο έτσι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την επίθεση που δεχόμαστε. Αλλιώς, θα πηγαίνουμε από την μια ήττα στην άλλη.
Η αντίδραση όμως της ηγεσίας δείχνει ότι φοβάται «όπως ο διάολος το λιβάνι» την συμμετοχή, τη διεκδίκηση και την αγωνιστικότητα των συναδέλφων/ισσων. Αντίθετα προτιμούν εργαζόμενους αδιάφορους, φοβισμένους να δουλεύουν με σκυμμένο το κεφάλι και με μόνη τους υποχρέωση να ψηφίζουν μία φορά στα τρία χρόνια προκειμένου οι κύριοι αυτοί να «απολαμβάνουν» τις ανέσεις τους.
Αυτή τη φορά, η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο και δείχνει ξεκάθαρα ότι η ηγετική ομάδα είναι σε κατάσταση πανικού. Στην αρχή μας απαγόρευσαν τη χρήση της αίθουσας συσκέψεων του Γραφείου Βόρειας Ελλάδας του ΣΥΕΤΕ (αυτού που πληρώνουμε όλοι εμείς) με το εντελώς αβάσιμο επιχείρημα ότι δεν την παραχωρούν Σάββατο. Εμείς φυσικά δεν πτοηθήκαμε και αποφασίσαμε να κλείσουμε αίθουσα στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Και εδώ συνέβη το πρωτοφανές, ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΕΤΕ τηλεφώνησε στο ΕΚΘ και απαίτησε να μην μας παραχωρηθεί η αίθουσα, καθώς ο ίδιος δεν δίνει την συγκατάθεσή του!!! Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία όχι μόνο δεν κάνει την δουλειά που πρέπει, αλλά προσπαθεί να εμποδίσει και αυτούς που θέλουν να προχωρήσουν μπροστά, γιατί αυτό θα αποκαλύψει την γύμνια τους.
Αυτή η προσπάθεια κατάπνιξης της πρωτοβουλίας μας δεν πρέπει να μας φοβίσει, αλλά αντίθετα να μας πεισμώσει. Το ότι μας επιτίθενται αυτοί που ευθύνονται για την κατρακύλα του Συλλόγου δείχνει ότι η πρωτοβουλία μας έχει περιεχόμενο.
Η συνδικαλιστική ηγεσία που θεωρεί το Σύλλογο «τσιφλίκι» της και έχει οδηγήσει το συνδικαλισμό σε ανυποληψία πρέπει να πάρει το μάθημα που της αξίζει, που δεν είναι άλλο από τη μαζική μας συμμετοχή στη συνάντηση του Σαββάτου 15 Φλεβάρη στις 6.00 μμ στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (Αριστοτέλους 32 & Ολύμπου) την ανάληψη αντίστοιχων πρωτοβουλιών στην υπόλοιπη Ελλάδα και την ακόμα πιο μαζική και ενεργητική παρουσία μας και καταψήφιση των πεπραγμένων στη Γενική Συνέλευση του ΣΥΕΤΕ στις 15 Μαρτίου στην Αθήνα.
