Εργαζόμενοι και εργαζόμενες,
Η παγκόσμια οικονομική κρίση χτυπά αλύπητα τους εργαζόμενους σε όλους τους κλάδους και χιλιάδες άνεργοι προστίθενται καθημερινά στον στρατό των εκατομμυρίων ανέργων.
Στην Ελλάδα το κλείσιμο των εργοστασίων, η χρεοκοπία επιχειρήσεων, και η κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας οδηγούν εκατοντάδες εργαζόμενους καθημερινά στο ταμείο ανεργίας. Σε πολλά εργοστάσια οι εργοδότες υποβάλλουν τους εργαζόμενους σε καθεστώς αναγκαστικής αδείας ή διαθεσιμότητας ενώ σε άλλες περιπτώσεις μειώνουν τον ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας με ανάλογη περικοπή του μεροκάματου και του μισθού.
Οι εργαζόμενοι ξανά στο στόχαστρο
Η κυβέρνηση της ΝΔ ενώ στην αρχή μιλούσε για θωρακισμένη και ισχυρή ελληνική οικονομία μέσα σε λίγο διάστημα οδήγησε σε κατάρρευση τα ασφαλιστικά ταμεία, και ενώ η ανεργία αυξάνεται, και το κόστος καθημερινής διαβίωσης εκτοξεύεται στα ύψη, αρνείται να βάλει φρένο στις ορέξεις και τα κέρδη των βιομηχάνων και των τραπεζιτών. Ο υπουργός οικονομίας Παπαθανασίου κατονομάζει και χαρακτηρίζει τους εργαζόμενους με σταθερή δουλειά ως προνομιούχους ενώ η κυβέρνηση του χάρισε 28 δις ? στους τραπεζίτες. Ταυτόχρονα η Ευρωπαϊκή Ένωση με το πρόσχημα των ελλειμμάτων πιέζει για μεγαλύτερη περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων και περικοπή μισθών και μιλάει για την ανάγκη επανεξέτασης του ασφαλιστικού συστήματος με αύξηση των ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων.
Ουσιαστικά αυτό που προσπαθούν να κάνουν Κυβέρνηση- Βιομήχανοι– Ευρωπαϊκή Ένωση είναι να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους αναδεικνύοντας για μια ακόμα φορά την αντεργατική τους πολιτική μέσα από τις εκκλήσεις για συναίνεση από τα συνδικάτα και ισομερή κατανομή των βαρών της κρίσης.
Απολύσεις και ανεργία στη Μαγνησία
Στην Μαγνησία οι άνεργοι οικοδόμοι είναι αυτή την στιγμή περίπου 3000 ενώ οι εργαζόμενοι σε εργοστάσια της βιομηχανικής περιοχής αντιμετωπίζουν ήδη διαθεσιμότητες, αναγκαστικές άδειες και απολύσεις. Στην ΒΙΟΣΩΛ έχουν γίνει ήδη απολύσεις, η επιχείρηση ΚΟΝΤΙ ανακοίνωσε απολύσεις στα πλαίσια του επιτρεπτού 2%, η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ έχει θέσει σε αναγκαστική άδεια εργαζόμενους, στην εταιρεία ΚΑΝΑΚΗΣ οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι ενώ στον ΙΜΑΝΤΑ η διοίκηση της εταιρείας ανακοίνωσε ήδη την πρόθεση της να ξεκινήσει να θέτει εργαζόμενους του εργοστασίου σε διαθεσιμότητα παρόλο που είναι κερδοφόρα.
Δεν θα πληρώσουμε την κρίση τους
Μπροστά σε αυτήν την κρίση οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουμε την δική μας απάντηση στο κλείσιμο εργοστασίων, στις απολύσεις και την περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Η κρίση είναι αποτέλεσμα του σάπιου πολιτικού και οικονομικού συστήματος που απομυζά την εργασία μας για να μεγιστοποιήσει τα κέρδη των καπιταλίστων και των διαχειριστών τους. Οι δικές τους πολιτικές εφαρμόζονταν μέχρι σήμερα, αυτές μας οδήγησαν στην κρίση. Άλλωστε οι εργαζόμενοι δεν κέρδισαν ουσιαστικά τίποτα από την περίοδο ανάπτυξης. Για αυτό και δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να δεχθούμε τις παραινέσεις της κυβέρνησης και των εκπροσωπών των βιομηχάνων για συναίνεση και υπευθυνότητα από την πλευρά των εργαζόμενων.
Συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες: πίσω από τις ανάγκες μας
Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ, και της ΑΔΕΔΥ και των τοπικών παραρτημάτων τους, με ευθύνη των κυρίαρχων παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έχουν οδηγήσει στην αδρανοποίηση του εργατικού κινήματος και περιορίζονται στην διαμεσολάβηση με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης και της εργοδοσίας για αυξήσεις ψίχουλα. Εδώ και χρόνια, ενώ τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα βρίσκονται στο στόχαστρο της κυβερνητικών πολιτικών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αρκούνται σε μεγαλοστομίες χωρίς να εξαγγέλλουν ένα πρόγραμμα απεργιακών κινητοποιήσεων που θα αναγκάσει την κυβέρνηση να πάρει πίσω τα μέτρα και θα κόψει την όρεξη των καπιταλίστων.
Μόνη διέξοδος οι αγώνες
Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις στην Γουαδελούπη, όπου μετά από απεργία 40 ημερών των εργαζομένων, η κυβέρνηση Σαρκοζί αναγκάσθηκε να αυξήσει τους κατώτερους μισθούς κατά 200 ευρώ και να μειώσει τις τιμές βασικών καταναλωτικών αγαθών, οι πρόσφατες διαδηλώσεις στην Ισπανία (Βαρκελώνη, Μαδρίτη) η γενική απεργία που εξήγγειλαν οι Γάλλοι εργαζόμενοι για τις 19 Μαρτίου, αποτελούν το μονόδρομο και για μας, για να φράξουμε τον δρόμο στην πολιτική της φτώχειας, και της ανεργίας.
Γενική Απεργία 2 Απρίλη
Η 24ΩΡΗ γενική απεργία που εξήγγειλε η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ για τις 2 Απρίλη είναι ευκαιρία για μας τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα να καταγγείλουμε την κυβερνητική πολιτική της ΝΔ, να αντιταχθούμε στις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις επιδιώξεις των βιομηχάνων για απολύσεις, διαθεσιμότητες, αναγκαστικές άδειες και περικοπή των μισθών μας και να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους χιλιάδες εργαζόμενους που ζουν στην φτώχεια με τα πενιχρά επιδόματα του ΟΑΕΔ.
Χρειάζεται κλιμάκωση
Όμως δεν αρκεί η εξαγγελία μόνον μιας ακόμα 24ωρης απεργίας. Η 2 Απρίλη θα πρέπει να αποτελέσει την αρχή ενός μαζικού απεργιακού αγώνα διαρκείας. Γι αυτό και πρέπει να συμμετέχουμε όλοι στην απεργία και να παλέψουμε μέσα στις γενικές συνελεύσεις για συνέχιση των κινητοποιήσεων με στόχο να ματαιώσουμε τα σχέδια τους.
Σε τοπικό επίπεδο προτείνουμε:
1. Στάσεις εργασίας και απεργίες σε όποια επιχείρηση ετοιμάζει ή προχωρά, σε απολύσεις, υποχρεωτικές άδειες και λουκέτα.
2. Συγκεντρώσεις συμπαράστασης έξω από αυτά τα εργοστάσια με τη συμμετοχή και από άλλους μαζικούς φορείς της τοπικής κοινωνίας.
3. Παράλληλα, διοργάνωση τοπικού συλλαλητηρίου ενάντια στις απολύσεις με τη συμμετοχή των συνδικάτων αλλά και των υπόλοιπων τοπικών φορέων και των οργανώσεων του μαζικού κινήματος, δημόσιοι υπάλληλοι, μικροεπαγγελματίες, σύλλογοι, εκπαιδευτικών, φοιτητών κοκ.
4. Κλιμάκωση με τη διοργάνωση 24ωρής τοπικής Γενικής Απεργίας
5. Μαζική συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις που καλούνται από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, με πρώτη την 24ωρη Πανελλαδική Γενική Απεργία στις 2 Απρίλη 2009.
6. Ενότητα στη δράση. Είναι ανεπίτρεπτο σε τέτοιες συνθήκες να συνεχιστεί η απαράδεκτη διάσπαση του κινήματος με τη διοργάνωση ξεχωριστών διαδηλώσεων ή συγκεντρώσεων και εδώ τεράστια ευθύνη έχει το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ.
7. Καλή οργάνωση. Για να γίνουν αυτά απαιτείται καλή προετοιμασία και οργάνωση. Αυτό σημαίνει Γενικές Συνελεύσεις των εργαζομένων σε κάθε εργοστάσιο και δημιουργία απεργιακών επιτροπών με στόχο τη μαζικότερη δυνατή συμμετοχή στην απεργία.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
-Απαγόρευση όλων των ομαδικών και μεμονωμένων απολύσεων σε όλες τις επιχειρήσεις
-Όποια επιχείρηση επιδιώξει απολύσεις να υποχρεωθεί σε άνοιγμα των βιβλίων της και σε διαχειριστικό έλεγχο με τη συμμετοχή των εργαζομένων
-Καμιά συζήτηση για 3ήμερη ή 4ήμερη εργάσιμη βδομάδα με περιορισμό του μισθού
-Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι που επιτρέπουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας
-Μόνιμη, σταθερή και πλήρη εργασία για όλους. Καθιέρωση και έλεγχος εφαρμογής του 35ωρου-7ωρου-5νθήμερου χωρίς μείωση των αποδοχών
-Κρατική εγγύηση για τη συνέχιση λειτουργίας των επιχειρήσεων που πτωχεύουν με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο
-Πέρασμα αυτών των επιχειρήσεων στα χέρια των εργαζομένων και του δημοσίου
-Επίδομα ανεργίας στο 80% του καταβαλλόμενου βασικού μισθού – ημερομίσθιου για όλο το διάστημα της ανεργίας
-Ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη όλων των ανέργων κατά της διάρκεια της ανεργίας.
