Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχει ανοίξει η συζήτηση για την κρίση και πως μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε. Σε πάρα πολλές έγιναν ή πρόκειται να γίνουν σημαντικές κινητοποιήσεις. Επιμέλεια: Νίκος Αναστασιάδης, Κατερίνα Κλείτσα
Στην Ισπανία έχουν ήδη γίνει αρκετές απεργίες και πορείες με το σύνθημα «Ενάντια στην πραγματική χρεοκοπία», εννοώντας την περικοπή μισθών και δικαιωμάτων. Η νέα έμφαση της κυβέρνησης αφορά την «μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας». Δηλαδή την θυσία των εργαζομένων προκειμένου να «εξευμενιστούν οι αγορές». Ο πρωθυπουργός Θαπατέρο δήλωσε ότι η μεταρρύθμιση θα προχωρήσει είτε συμφωνήσουν τα συνδικάτα είτε όχι. Τα μέτρα μπορούν να συμπυκνωθούν στην φράση «απολύουμε πιο εύκολα, προσλαμβάνουμε πιο φτηνά». Τις μέρες που γράφεται το άρθρο βρίσκονται σε εξέλιξη σημαντικές κινητοποιήσεις, που περιλαμβάνουν γενική απεργία των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και μεγάλες πορείες των εργαζομένων στην Μαδρίτη.
Στην Γαλλία η δημοτικότητα του προέδρου Σαρκοζί έπεσε για πρώτη φορά κατά την διάρκεια της θητείας του κάτω από 30%. Ένας από τους λόγους είναι και η ανακοίνωση των προθέσεων της κυβέρνησης να αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Ήδη μέσα στον Μάιο έγιναν οι πρώτες απεργίες σε διάφορους κλάδους. Το νομοσχέδιο προβλέπεται να κατέβει μέσα στον Ιούλιο, για ευνόητους λόγους. Όπως όλα δείχνουν όμως υπάρχει διάθεση για αγώνα, και δεν θα είναι εύκολο για τον Σαρκοζί να περάσει τα μέτρα.
Τέλος, στην Ιταλία η CGIL, η μεγαλύτερη συνομοσπονδία, ανακοίνωσε ότι θα κάνει απεργία στα τέλη του Ιούνη, αντιδρώντας στα αντίστοιχα μέτρα που ανακοίνωσε ο Μπερλουσκόνι.
Ρουμανία: Απεργιακό μέτωπο ενάντια στο ΔΝΤ
Το ΔΝΤ έχει βάλει το χέρι του και στην οικονομία της Ρουμανίας και όπως είναι αναμενόμενο, τα μέτρα που απαιτεί για να συνεχίσει τη δανειοδότηση της χώρας είναι πολύ σκληρά για τους εργαζόμενους.
Στην πιο φτωχή χώρα της ΕΕ, όπου ο μέσος μισθός δεν ξεπερνά τα 350€ το μήνα και η κατώτατη σύνταξη τα 80€, το ΔΝΤ μαζί με την ΕΕ απαιτούν ανάμεσα σε άλλα 25% μείωση στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και 15% μείωση στις συντάξεις. Ταυτόχρονα, ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού ανακοίνωσε πως σχεδιάζουν μέχρι το 2011 να απολύσουν 125.000 δημοσίους υπαλλήλους, τη στιγμή που σήμερα η ανεργία κυμαίνεται στο 8% (τα τελευταία χρόνια ήταν γύρω στο 4% λόγω της μαζικής μετανάστευσης).
Η απάντηση των εργαζόμενων σε αυτά τα μέτρα ήταν ένα μπαράζ κινητοποιήσεων, όπως αυτή των χιλιάδων συνταξιούχων που στις 12 Μαΐου προσπάθησαν να καταλάβουν το προεδρικό μέγαρο. Τις επόμενες μέρες δημόσιοι υπάλληλοι, αστυνομικοί αλλά και γονείς κατέβηκαν σε πορείες. Στη πορεία στις 19 Μαΐου, που τα ρουμανικά συνδικάτα είχαν καλέσει σε γενική κινητοποίηση, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν στο Βουκουρέστι. Η οργή της κοινωνίας απέναντι στην κυβέρνηση φάνηκε από το μέγεθος της πορείας. Ήταν μία από τις μεγαλύτερες πορείες από το 1989, όταν ανατράπηκε το καθεστώς Τσαουσέσκου και ακουγόντουσαν συνθήματα όπως «Κάτω η κυβέρνηση των ψευτών» και «Βάλατε υποθήκη το μέλλον μας».
Από τις 31 Μαΐου μία σειρά δημοσίων υπαλλήλων έχουν μπει σε απεργιακές κινητοποιήσεις, με τον κλάδο των εκπαιδευτικών να έχει περάσει σε απεργία διαρκείας. «Θέλω να δω έναν υπουργό να παρατήσει τον μισθό του και να προσπαθήσει να ζήσει με τον δικό μας. Θα δούμε τότε πόσο ικανοί είναι να διαχειρίζονται τις ζωές τους» δήλωσε μια 46χρονη καθηγήτρια (www.balkaninsight.com).
Το επόμενο «ραντεβού» των εργαζομένων της Ρουμανίας ήταν η γενική απεργία του δημόσιου τομέα στις 31/5 και 1/6, που προκάλεσε παράλυση σε μια σειρά τομείς της οικονομίας. Τα συνδικάτα συζητούν την πιθανότητα κήρυξης 24ωρης γενικής απεργίας. Και όλα αυτά σε μια χώρα που είδε ελάχιστες κινητοποιήσεις τα τελευταία χρόνια, λόγω των συνεπειών από την κατάρρευση του σταλινισμού και την παλινόρθωση του καπιταλισμού, που σήμαινε τεράστια απογοήτευση για μαζικά στρώματα της κοινωνίας.
Το κλίμα όμως έχει αλλάξει. Χαρακτηριστική η δήλωση ενός διαδηλωτή: «Θέλουμε αυτή η κυβέρνηση να πέσει αλλιώς θα μας καταστρέψει! Ή αυτοί ή εμείς!»
Σλοβενία: Όχι στις «μίνι-δουλειές»
Στις 19 Μαΐου, στους δρόμους βρέθηκαν 100.000 φοιτητές και μαθητές στην πρωτεύουσα της Σλοβενίας, Λιουμπλιάνα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας απέναντι στο σχέδιο νόμου της κυβέρνησης που καταργεί μία σειρά εργασιακών δικαιωμάτων της νεολαίας.
Το ν/σ αυτό εισάγει τις «μίνι-δουλειές», σύμφωνα με τις οποίες οι νέοι δεν θα μπορούν να δουλεύουν περισσότερες από 14 ώρες την εβδομάδα, και ο μισθός τους θα κυμαίνεται ανάμεσα στα 3,5 € και τα 8 € μάξιμουμ. Οι «μίνι-δουλειές» θα αφορούν φοιτητές, μαθητές, άνεργους και συνταξιούχους.
Η δικαιολογία που προβάλλει η κυβέρνηση είναι ότι οι φοιτητές πρέπει να επικεντρωθούν στις σπουδές τους. Γιατί όμως τότε περιλαμβάνει και τους συνταξιούχους; Για να επικεντρωθούν στην …τηλεόρασή τους;
Ο νόμος αυτός ουσιαστικά εντάσσεται στο σχέδιο της κυβέρνησης να ρίξει το εργατικό κόστος για να «κάνει την οικονομία πιο ανταγωνιστική» και να «προσελκύσει ξένες επενδύσεις». Δημιουργεί μια στρατιά ελαστικά απασχολούμενων και φτηνών εργατικών χεριών.
Με αυτό όμως τον τρόπο εξαθλιώνει ακόμα περισσότερο αυτούς που έχουν ανάγκη για πλήρη εργασία προκειμένου να ζήσουν αξιοπρεπώς. Ειδικά στην Σλοβενία, που μισθοί και συντάξεις είναι πολύ χαμηλές, και πρόσφατα υπήρχαν και περικοπές στις δαπάνες για την φοιτητική μέριμνα.
Πορτογαλία: Ελλάδα, ερχόμαστε!
«Η Πορτογαλία δεν είναι Ελλάδα» είναι η φράση που χρησιμοποιείται πιο συχνά αυτή την περίοδο στα μέσα ενημέρωσης της χώρας. Με αυτόν τον αφορισμό το κατεστημένο και η κυβέρνηση προσπαθούν να πείσουν «τις αγορές» ότι η κατάσταση της οικονομίας είναι καλύτερη από την «ελληνική καταστροφή», αλλά και ότι δεν υπάρχει λόγος για τους εργαζόμενους να παίρνουν ιδέες από τις ελληνικές γενικές απεργίες… Όλο και περισσότερο όμως αυτοί οι αφορισμοί δεν πείθουν…
Το πακέτο μέτρων που ανακοίνωσε η Πορτογαλική κυβέρνηση έχει ελάχιστες διαφορές από το Ελληνικό: περικοπές, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, αύξηση ΦΠΑ, τα γνωστά. Δεν χαρακτηρίστηκε τυχαία «σχέδιο βομβαρδισμού της οικονομίας». Και οι εργαζόμενοι όμως πήραν επιθετικό σχηματισμό: ο Απρίλης αναφέρεται πια ως «ο μήνας των χιλίων απεργιών». Δημόσιοι υπάλληλοι, ταχυδρόμοι, σιδηροδρομικοί, οδηγοί, εργαζόμενοι στην αποκομιδή σκουπιδιών («επειδή μαζεύουμε τα σκουπίδια, δεν πρέπει να μας συμπεριφέρονται σαν σκουπίδια» ήταν το σύνθημα τους), νοσοκομειακοί, ακόμα και οι εργαζόμενοι στη Βουλή!
Στις 29 Μαΐου έγινε στην Λισαβόνα πανεθνική διαδήλωση 300.000 ενάντια στα μέτρα. Η συζήτηση για την ανάγκη μιας γενικής απεργίας έχει ανοίξει στους εργαζόμενους, και ασκεί πιέσεις στις ηγεσίες της αριστεράς και των συνδικάτων. Χαρακτηριστικά ένα πλακάτ στην διαδήλωση έγραφε «Ας ακολουθήσουμε την Ελλάδα: Γενική Απεργία!».
Ένας διαδηλωτής δήλωσε: «Οι Πορτογάλοι είναι ειρηνικοί άνθρωποι, αλλά υπάρχει και ένα όριο στο πόσα μπορούν να υπομένουν. Αυτή τη στιγμή είμαστε σε αυτό το όριο…» (www.reuters.com)
