Της Κατερίνας Κλείτσα
Σχεδόν μονοπωλούν το ενδιαφέρον τις τελευταίες μέρες οι εικόνες και τα σχόλια για τις εκατοντάδες πορείες που οργανώθηκαν τη μέρα της ορκωμοσίας του Ντόναλντ Τραμπ. Από την Ουάσιγκτον, μέχρι το Ναϊρόμπι και από το Λονδίνο μέχρι το Σύδνεϋ, εκατομμύρια κόσμου, κυρίως γυναικών, διαδηλώσανε ενάντια στον Τραμπ και στις σεξιστικές και ρατσιστικές απόψεις του. Μόνο για τις ΗΠΑ, υπολογίζεται ότι διαδήλωσαν 3-5 εκατομμύρια άνθρωποι (Οι εκτιμήσεις διαφέρουν), αριθμός που ξεπέρασε κάθε προσδοκία και είναι αριθμός ρεκόρ των τελευταίων χρόνων!
Από τα εντυπωσιακότερα στοιχεία των κινητοποιήσεων είναι το γεγονός ότι το πρωί του Σαββάτου 275.000 κόσμου χρησιμοποίησε το μετρό στην Ουάσιγκτον για να συμμετέχει στην πορεία, αριθμός 50% μεγαλύτερος από αυτόν των ανθρώπων που χρησιμοποίησαν το μετρό την προηγούμενη ημέρα για να παρακολουθήσουν την ορκωμοσία του Τραμπ! Ο Τραμπ είναι ήδη ο λιγότερο δημοφιλής Πρόεδρος των τελευταίων 40 χρόνων, με τον κόσμο να ανησυχεί ιδιαίτερα για τους νόμους και τις πολιτικές που θα εισάγει σε θέματα όπως το περιβάλλον, οι μετανάστες, οι γυναίκες και τα ΛΟΑΤ άτομα. Είναι χαρακτηριστικό της επιθετικότητας του ότι μόλις 30 λεπτά μετά την ορκωμοσία του, το τμήμα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ ατόμων «εξαφανίστηκε» από το site του Λευκού Οίκου!
Πρωταγωνιστικό ρόλο στις κινητοποιήσεις έπαιξαν οι γυναίκες, που κατά την προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ, άκουσαν μία σειρά από υποτιμητικές και επικίνδυνες δηλώσεις από τον νέο πρόεδρο, όπως:
«ξέρεις με ελκύουν αυτόματα οι όμορφες γυναίκες. Αρχίζω απλά να τις φιλάω. Είναι σαν μαγνήτης. Απλά φιλάω. Δεν περιμένω. Και όταν είσαι σταρ σε αφήνουν να τα κάνεις αυτά. Μπορείς να κάνεις τα πάντα, να τις αρπάξεις από το αιδοίο»
και αποφάσισαν να αντιδράσουν! Έτσι, το πρωινό του Σαββάτου οι πόλεις των ΗΠΑ γέμισαν με ροζ σκουφάκια με αυτιά γάτας, τα λεγόμενα «Pussyhats», εμπνευσμένα από τη λέξη «pussy» που σημαίνει γατούλα αλλά και αιδοίο, σαν απάντηση στην παραπάνω δήλωση του Τραμπ.
Συνθήματα όπως:
«Κρατείστε τους νόμους μακριά από το σώμα μου»
«Τα γυναικεία δικαιώματα είναι κοινωνικά δικαιώματα» ενώθηκαν με τα συνθήματα
«Αντισταθείτε!»
«Ισότητα για όλους/ες»
«Χτίστε το τείχος γύρω από τον Τραμπ»
«Όχι ρατσισμός, Όχι ξενοφοβία, Όχι ομοφοβία, Όχι σεξισμός»
μετατρέποντας τις «πορείες των γυναικών» σε πορείες για όλες τις κοινωνικές ομάδες που απειλούνται (περισσότερο από όσο μέχρι τώρα) από την εκλογή του Τραμπ!
Όταν στις ΗΠΑ:
- μια γυναίκα κακοποιείται κάθε 18 λεπτά
- περίπου το 25% των γυναικών έχουν δεχθεί επίθεση από τον σύντροφο ή των σύζυγό τους και
- το 83% των κοριτσιών ηλικίας μεταξύ 12 και 16 ετών έχει υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλική παρενόχληση στα δημόσια σχολεία,
η εκλογή του μισογύνη Τραμπ ήταν η σπίθα που ενέπνευσε εκατομμύρια γυναικών να βγουν στους δρόμους τόσο στις ΗΠΑ, όσο και διεθνώς! Οι 750.000 διαδηλωτών στο Λος Άντζελες, οι 400.000 στη Νέα Υόρκη, οι 200.000 στη Βοστώνη και στο Ντένβερ, συναντήθηκαν με 100.000 διαδηλωτές στο Λονδίνο, χιλιάδες στο Σίδνεϊ, το Παρίσι, το Άμστερνταμ, τη Γενεύη, το Μόντρεαλ, το Μεξικό και το Τελ Αβίβ, εκατοντάδες στο Βερολίνο, τη Βαρκελώνη, τη Ρώμη και την Πράγα! Συνολικά υπολογίζεται ότι πραγματοποιήθηκαν πορείες σε πάνω από 600 πόλεις, γεμίζοντας αισιοδοξία τις γυναίκες σε όλον τον κόσμο ότι μπορούν να αντισταθούν σε όσα τις πνίγουν!
Και σε έναν κόσμο που 7 στις 10 γυναίκες θα υποστεί κάποιου είδους βίας σε κάποια στιγμή της ζωής τους, που η λέξη «ανισότητα» τις συντροφεύει από τη στιγμή που γεννιούνται και σε όλες τις πτυχές των ζωών τους, στην οικογένεια, στην εργασία, στις ερωτικές τους σχέσεις κλπ, κάθε παράδειγμα αντίστασης και αγώνα είναι πολύτιμο! Την τελευταία περίοδο, αυτά τα παραδείγματα έχουν αυξηθεί. Από τις γυναίκες στην Πολωνία που ανάγκασαν την κυβέρνηση να αποσύρει νομοσχέδιο που θα έθετε παράνομες τις εκτρώσεις, μέχρι την Αργεντινή που ο βιασμός και η δολοφονία μίας 16χρονης έβγαλε χιλιάδες γυναίκες στους δρόμους, το γυναικείο κίνημα αρχίζει να στέκεται και πάλι στα πόδια του, να οργανώνεται και να διεκδικεί. Οι πορείες των γυναικών ενάντια στον Τραμπ, είναι η συνέχεια των αγώνων των γυναικών τους τελευταίους μήνες διεθνώς και μπορούν να αποτελέσουν την αρχή για μαζικότερους αγώνες στο μέλλον.
Την ίδια ώρα όμως, σε κάθε μάχη, πρέπει να μπορούμε να ξεχωρίζουμε τους φίλους από τους “φίλους”. Όπως ηταν αναμενόμενο, μόλις φάνηκε οτι οι κινητοποιήσεις θα έχουν πολύ κόσμο, συνέρρευσαν από αστέρες του Χόλυγουντ και τραγουδιστές/τριες, μέχρι υποστηρικτές και στελέχη των Δημοκρατικών, προσπαθώντας να σφετεριστούν το κίνημα των γυναικών προς δικό τους πολιτικό συμφέρον.
Οι γυναίκες που συμμετείχαν στις πορείες (προερχόμενες από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στην πλειοψηφία τους), δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με τους παραπάνω. Η εργαζόμενη γυναίκα που νιώθει απειλή όταν ο Τραμπ με τις δηλώσεις του νομιμοποιεί τους βιασμούς, δεν έχει τίποτα κοινό με την Μαντόνα που πριν τις εκλογές έταξε στοματικό έρωτα σε άντρες εάν ψήφιζαν την Κλίντον. Η μετανάστρια από το Μεξικό που ακούει τον Τραμπ να υπόσχεται ότι θα υψώσει τείχος ανάμεσα στις ΗΠΑ και την χώρα προέλευσής της, δεν έχει τίποτα κοινό με την Κλίντον που, ως η πρώτη γυναίκα Γερουσιαστής της Πολιτείας Νέας Υόρκης ψήφισε υπέρ του πολέμου στο Αφγανιστάν και υπέρ του πολέμου στο Ιράκ.
Οι σύμμαχοι των γυναικών που βγήκαν στους δρόμους των ΗΠΑ, είναι όσοι/ες βιώνουν επίσης την καταπίεση και τις ανισότητες του καπιταλιστικού συστήματος: Οι εργαζόμενοι/ες, οι άνεργοι/ες, οι μετανάστες/τριες, τα ΛΟΑΤ άτομα, όσοι/ες συμμετείχαν στις γυναικείες πορείες γιατί ένιωσαν «δικά τους» τα δικαιώματα που καταπατούνται, ένιωσαν αλληλεγγύη για τις κοινωνικές ομάδες που απειλούνται, ένιωσαν στο πετσί τους πως αν δεν αντιδράσουν σήμερα, αύριο θα είναι οι επόμενοι.
Όλοι αυτοί χρειάζεται να βρουν τον κοινό βηματισμό τους για να αντισταθούν στις πολιτικές του Τράμπ και να ξεφορτωθούν το σύστημα που τις παράγει!
