Παραθέτουμε αποσπάσματα από το κάλεσμα των Αφγανών προσφύγων –που είχαν οργανώσει την απεργία πείνας στα Προπύλαια το προηγούμενο διάστημα- να τους στηρίξουμε και να παλέψουμε μαζί τους, ώστε οι πρόσφυγες να αποκτήσουν επιτέλους τα δικαιώματα τους.
«Εμείς οι Αφγανοί πολιτικοί πρόσφυγες βρισκόμαστε στα Προπύλαια Πανεπιστήμιου από τις 22 Νοεμβρίου του 2010 στην προσπάθειά μας να λάβουμε κάποια ανταπόκριση στο αίτημά μας για πολιτικό άσυλο.
Το Αφγανιστάν είναι μία χώρα που επί δεκαετίες σπαράζεται και υποφέρει από πολεμικές συρράξεις και συγκρούσεις όχι μόνο από το εσωτερικό τρομοκρατικό καθεστώς των Ταλιμπάν αλλά και από τους …δήθεν υποστηρικτές της ειρήνης που επί χρόνια τώρα «προσπαθούν» να φέρουν την ειρήνη. Η κυβέρνηση-μαριονέτα λειτουργεί υπό μορφή δικτατορίας. Οι Νατοϊκές δυνάμεις επί χρόνια τώρα είναι ανίκανες να νικήσουν την τρομοκρατία του Ταλιμπάν αλλά γιατί; Γιατί φαίνεται σχεδόν ξεκάθαρα ότι αυτός δεν είναι ο σκοπός τους.
Έτσι οι κάτοικοι της χώρας μας συχνά υποφέρουν από τρομοκρατικές επιθέσεις, δολοφονίες, λεηλασίες και απαγωγές των παιδιών μας. Ζώντας μέσα στον τρόμο αναγκαζόμαστε να εγκαταλείψουμε τις περιουσίες και τα σπίτια μας και να μετακινούμαστε συνέχεια… Για τους περισσότερους από εμάς η επιστροφή σημαίνει θάνατο.
Μετά από πολλά χρόνια παραμονής μας στην Ελλάδα ως αιτούντες άσυλο και επειδή το μόνο που συναντούσαμε ήταν την αδιαφορία του ελληνικού κράτους, 9 από εμάς αναγκάστηκαν να πάρουν την πιο δύσκολη απόφαση που είχαν να πάρουν ποτέ. Στις 29 Δεκεμβρίου του 2010 ξεκίνησαν απεργία πείνας και έραψαν τα στόματα τους…
Πολλές φορές ενημερώσαμε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και διάφορα άλλα υπουργεία και φορείς, και έχουμε επανειλημμένα επίσημα καταθέσει επιστολή στην Βουλή των Ελλήνων.
Τελικά, μετά από πολλές καθυστερήσεις, ξεκίνησαν να συνεδριάζουν οι Επιτροπές Ασύλου στο Βύρωνα… Ζητήσαμε από την Επιτροπή Ασύλου να εξετάσει κατά προτεραιότητα το αίτημά μας καθώς η ζωή των απεργών πείνας κινδύνευε μετά από πολλές εβδομάδες στέρησης τροφής. Το αίτημά μας έγινε δεκτό και επειδή η υγεία των απεργών πείνας ήταν σε κακή κατάσταση, αναγκαστήκαμε να σταματήσουμε την απεργία πείνας.
Όμως ενώ η Επιτροπή δεσμεύτηκε σε λίγες μέρες να εξεταστούν τα αιτήματα μας ακόμα αυτό δεν έχει γίνει….
