Του Τάκη Γιαννόπουλου
«Πίσω από όλα είναι οι Εβραίοι…», «Μας ψεκάζουν»…», «Στα χωριά δουλεύουν οι Αλβανοί και οι δικοί μας πίνουν καφέ στην καφετέρια»,
«Ποιοι αγρότες; Αυτοί είναι με Καγιέν όλη μέρα στα σκυλάδικα»,
«Άμα θες να βρεις δουλειά βρίσκεις…», «είδατε πόσοι έφυγαν το Πάσχα; Που είναι η κρίση;», « Όλοι μαζί τα φάγαμε…».
Και η συνήθης κατάληξη-προτροπή: «ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται»
Πόσες φορές δεν τα έχουμε ακούσει όλα αυτά; Πόσες φορές όσοι έχουμε μια διαφορετική αντίληψη για τα πράγματα δεν έχουμε αισθανθεί αποσβολωμένοι, οργισμένοι και τόσο μόνοι μέσα σε έναν κυκεώνα άγνοιας και κρετινισμού;
Ο Βερύκιος, ο Δ. Καμένος, η Φωτίου, η Αυλωνίτου, ο Άδωνις, ο Τζήμερος, ο Πάγκαλος και άλλοι της ίδιας συνομοταξίας έχουν μια αποστολή. Να λένε -υποτίθεται- τα πράγματα με το όνομά τους. Να καυτηριάζουν τα κακώς κείμενα. Να λένε αλήθειες που βάζουν το δάκτυλο επί των τύπον των ήλων.
Άλλοι, όπως ο Φλαμπουράρης ή ο Πετρόπουλος, έχουν άλλο τρόπο αλλά τον ίδιο στόχο. Διαλαλούν ότι περπατούν στον δρόμο και οι πολίτες τους λένε συνεχώς μπράβο για την πολιτική τους. Βέβαια ποτέ δεν μας λένε σε ποιον ακριβώς δρόμο περπάτησαν…
Γι αυτούς το πρόβλημα δεν είναι ποτέ τα αφεντικά τους, οι πλούσιοι ή το πολιτικό και κοινωνικό σύστημα. Πάντα είναι οι κακοί και τεμπέληδες φτωχοί άνθρωποι.
Έχουν την δική τους ταξική ανάλυση και ανάγνωση. Χωρίς ποτέ να στηρίζονται σε στοιχεία και τεκμηρίωση. Αλλά μόνο σε «γενική αίσθηση». Που όλως τυχαία ποτέ δεν θίγει τους εκάστοτε εργοδότες τους.
Μειώνονται κατά 50% οι συντάξεις χηρείας; Για τον Βερύκιο φταίνε οι χήρες «που δεν κουνάνε τον πισινό τους να πάνε για δουλειά».
Θεριεύει η ανεργία στην νεολαία; Το πρόβλημα για τον Δ. Καμμένο είναι ότι ο άνεργος πίνει φραπέ στην καφετέρια και δεν ψάχνει για δουλειά.
Δεν φτάνει ο μισθός για τον μήνα; Κατά την υπουργό Θ. Φωτίου φταίει ότι δεν τρώμε πια γεμιστά.
Ο Γ. Νταισελμπλουμ -σοσιαλιστής και αυτός μην το ξεχνάμε- είπε φωναχτά αυτό που πολλοί σκέφτονται μέσα τους: οι Νότιοι τα φάγαμε στα ποτά και στις γυναίκες…
Μια λεπτομέρεια με σημασία. Πάντα οι καθημερινοί μας κήνσορες είναι κομμάτι της εξουσίας που αμείβονται πλουσιοπάροχα από αυτήν.
Ο Δήμος Βερύκιος είναι «ευηπόληπτος» και παχυλά αμειβόμενος μεγαλοδημοσιογράφος στον όμιλο Κοντομηνά. Ο Δημήτρης Καμμένος είναι κυβερνητικός βουλευτής με μηνιαίο μισθό 7-8.000 ευρώ χώρια τα εξτραδάκια.
Η Θεανώ Φωτίου είναι υπουργός -και μάλιστα Κοινωνικής Αλληλεγγύης- μιας κυβέρνησης που αυτοαποκαλείται αριστερή αλλά ψηφίζει λιτότητα.
Ο Γ. Ντάισελμπλουμ είναι πρόεδρος του Eurogroup και υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας και ποιος ξέρει πόσα παίρνει το μήνα.
Και η θεραπεία που μας προτείνουν; Πάντα είναι η λιτότητα, η παθητική αποδοχή των πολιτικών τους, ο κοινωνικός κανιβαλισμός. Να στρεφόμαστε ο ένας ενάντια στον άλλο.
Η άλλη επιλογή είναι να στραφούμε όλοι μαζί ενάντια σε αυτούς.
Που μιλούν επιτιμητικά για μια κοινωνία που ματώνει καθημερινά επί 7 χρόνια. Που βλέπει την ανεργία στα παιδιά της να ξεπερνά το 60% και 450.000 από αυτά να φεύγουν στο εξωτερικό για μια καλύτερη τύχη. Που θρηνεί 3.500 νεκρούς που αυτοκτόνησαν. Που είδε το εισόδημά της να εξαϋλώνεται και οικογένειες ολόκληρες να ζουν με τις συντάξεις πείνας του παππού και της γιαγιάς.
Είναι δουλειά δική μας -δηλαδή της επαναστατικής αριστεράς- να διώξουμε την σκόνη και το μελάνι της σουπιάς. Να ταρακουνήσουμε μυαλά και συνειδήσεις. Να επανατοποθετήσουμε την ιστορική πραγματικότητα.
Να πούμε την αλήθεια για τις συντάξεις.
Τα ασφαλιστικά ταμεία λεηλατήθηκαν επί δεκαετίες. Πρώτα με τις άτοκες καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδας, την διασπάθιση των αποθεματικών, την εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών, μετά με την ληστεία του Χρηματιστηρίου και ύστερα με το περιβόητο PSI το 2012.
Δεν φταίνε οι χήρες που τα λεφτά του κόπου και ιδρώτα μιας ζωής των εργαζομένων έγιναν καπνός. Φταίνε οι κυβερνήσεις, τα διορισμένα από αυτές στελέχη στις διοικήσεις των ταμείων, οι μεγαλοεργοδότες και οι τραπεζίτες.
Να πούμε την αλήθεια για την ανεργία.
Για την ανεργία δεν φταίει ο φραπές. Αλλά οι επιχειρήσεις που κλείνουν. Αλλά και όσες προσλαμβάνουν με πληρωμή σε κουπόνια, χωρίς ένσημα ή με «μισθό» του επιπέδου των 100-290 ευρώ που παίρνουν σήμερα χιλιάδες νέοι που δουλεύουν. Και όλα αυτά με κρατικές επιδοτήσεις και ατιμωρησία για την ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία.
Αυτή είναι η δουλειά των Βερύκιου και σία. Η δημιουργία ενός Θόλου. Που θα προστατεύει το σύστημα και την εξουσία από την οργή των πληβείων. Που θα πετάει την μπάλα στην εξέδρα. Που θα προετοιμάζει το έδαφος για την διεύρυνση της κοινωνικής βάσης του φασισμού. Άλλωστε ο πρωτομάστορας όλων των θεωριών συνωμοσίας και συλλογικής ευθύνης έχει ονοματεπώνυμο: Αδόλφος Χίτλερ.
