Του Νίκου Μαλίνογλου, μέλους του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων, «Σισμανόγλειο»
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο στην οποία έχει πια επέλθει η κατάρρευση, στην ουσία, του δημόσιου συστήματος Υγείας. Η αθλιότητα των δημόσιων νοσοκομείων και η εικόνα ντροπής που παρουσιάζουν μεγάλα νοσηλευτήρια προκαλεί σοκ. Το Κρατικό Νικαίας, το Τζάνειο, το Ασκληπιείο Βούλας, Σισμανόγλειο, το Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», το Αττικόν, το Γενικό Κρατικό κ.ά. δεν μπορούν στην ουσία να λειτουργήσουν αφού δεν έχουν το στοιχειωδώς αναγκαίο προσωπικό.
Στην Ελλάδα διαθέτουμε 3,8 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους όταν ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ενωση των «27» είναι 8,9 ανά 1.000 κατοίκους. Οι κενές θέσεις στο ΕΣΥ είναι 25.000 νοσηλευτές και 4.000 κενές θέσεις γιατρών.
Η υποχρηματοδότηση της Υγείας από την κυβέρνηση δεν πάει άλλο. Στερεί από τα νοσοκομεία τα πιο βασικά αναλώσιμα υλικά! Πολλά νοσοκομεία δεν έχουν καν γάζες, επιδέσμους, καθετήρες, οινόπνευμα, πάνες για τα μωρά, γάντια και άλλα υλικά χειρουργείου, σύριγγες, ουροσυλλέκτες κ.ά.
Έτσι, φτάσαμε η χώρα μας να κατέχει τα πρωτεία στις ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία ανά τον κόσμο. Οι Έλληνες εργαζόμενοι πληρώνουμε από την τσέπη μας το 57% της συνολικής δαπάνης και το κράτος μόνο το 43%. Ο διεθνής μέσος όρος των δημόσιων δαπανών για την Υγεία είναι στο 73% – ενώ σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ξεπερνά το 80% ή ακόμα και το 90%.
Το ΕΣΥ, καταρρέει, σαν αποτέλεσμα συνειδητών πολιτικών /επιλογών της κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων, του ΠΑΣΟΚ. Γι΄ αυτό η ιδιωτική υγεία κερδίζει καθημερινά έδαφος σε βάρος της δημόσιας.
Μιλάμε για χρυσά, πραγματικά κέρδη. Πάρτε το παράδειγμα των εταιρειών της «Marfin», του ιδιωτικού ομίλου νοσηλευτικών επιχειρήσεων «Υγεία» του Ανδρ. Βγενόπουλου: τα κέρδη τους αυξήθηκαν κατά 158,6% έναντι των περυσινών, μέσα σε ένα δηλαδή χρόνο, και ανήλθαν στα 42,6 εκατ. ευρώ!!
Για όλους αυτούς τους λόγους σε μία σειρά νοσοκομεία οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε μαχητικές κινητοποιήσεις (Αττικόν, Κρατικό Νικαίας, Ευαγγελισμός κλπ) αλλά και οι εργαζόμενοι στην Πρόνοια, Ψυχική Υγεία, ΟΚΑΝΑ κτλ εδώ και βδομάδες.
Υπάρχει δυστυχώς ένας απών, κι αυτή είναι η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ η οποία για άλλη μια φορά δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και απλά εμφανίζεται σε κάποιες κινητοποιήσεις στο υπουργείο Υγείας για να κάνει δηλώσεις στα ΜΜΕ. Αρκείται στο να καλέσει κάποιες στάσεις εργασίας και συμμετοχή στην απεργία της ΑΔΕΔΥ το Δεκέμβρη. Αυτά όμως είναι πολύ μακριά από τις πραγματικές ανάγκες του κλάδου αλλά και τις ανάγκες της κοινωνίας συνολικά, που χρειάζεται τη δημόσια Υγεία.
Για μια ακόμη φορά χρειάζεται οι εργαζόμενοι και ανιδιοτελείς αγωνιστές στο χώρο της Υγείας να βγάλουν συμπεράσματα από τον ρόλο του κυβερνητικού συνδικαλισμού και να αγωνιστούν μαζί μας για την αναγέννηση του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε αυτό να μπορεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.
