Της Χριστίνας Ζιάκα
Το ότι τα μπλόκα των αγροτών θα ξαναέκαναν την εμφάνιση τους ήταν απλά αναπόφευκτο. Ο αριθμός τους -πάνω από 40 – μεγαλύτερος από κάθε άλλη φορά. Αξιοσημείωτο πρώτον: όχι ένας αλλά όλοι οι διαφορετικοί κλάδοι των αγροτών είναι στα μπλόκα. Αξιοσημείωτο δεύτερον: ο αριθμός αυξήθηκε αμέσως μετά τις ανακοινώσεις Χατζηγάκη για το πακέτο των 500 εκ. Επιπλέον απόδειξη πως αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί πια να «εξαγοράζει» εμπιστοσύνη ή ανοχή. Πόσο μάλλον που ο σημερινός υπουργός καβαλούσε τα τρακτέρ σε παλιότερα μπλόκα υποσχόμενος «γη και ύδωρ», ενώ και ο Καραμανλής σε προεκλογική του ομιλία στην Λάρισα το 2004 δήλωνε πως «ως πρωθυπουργός θα πηγαίνει ο ίδιος στα συμβούλια των υπουργών γεωργίας της ΕΕ για να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Ελλήνων αγροτών»! Μπορεί αυτοί οι δύο σήμερα να έχουν …αμνησία, όχι όμως και οι αγρότες!
Πως θα μπορούσαν άλλωστε όταν:
-Στη 10ετία 1998-2007 ο αριθμός των απασχολούμενων στον πρωτογενή τομέα μειώθηκε κατά 30%, δηλ. ξεκληρίστηκαν 213.500 αγροτικές οικογένειες (στοιχεία ΕΣΥΕ)!
-Χάθηκε το 1/5 του εισοδήματός των Ελλήνων αγροτών κατά το 2000-2008. Ενώ μόνο το 2008 έχασαν το 7,1% του εισοδήματος τους εξαιτίας της τεράστιας αύξησης των πρώτων υλών. Αναλυτικότερα, οι τιμές των λιπασμάτων αυξήθηκαν μόνο μέσα στο 2008 κατά 52,8% πανευρωπαϊκά, η τιμή των καυσίμων κατά 13,6% και των ζωοτροφών κατά 10,8% (στοιχεία της Ε.Ε.)
-Το έλλειμμα της χώρας στο εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων αυξήθηκε 66 (!!) φορές από το 1990, φτάνοντας από 44,6 εκ ευρώ στα 2,9 δις το 2007. Που πρακτικά σημαίνει ότι η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής παραγωγής διολισθαίνει στα τάρταρα. Παρόμοια είναι η κατάσταση και στον υπόλοιπο ευρωπαϊκό νότο, που υπολείπεται κατά πολύ του βορρά με τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές φάρμες. Ακριβώς πάνω σε αυτή την πραγματικότητα στηρίζεται η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), η οποία στοχεύει συνειδητά στον περιορισμό-κατάργηση των επιδοτήσεων προς τις μη ανταγωνιστικές αγροτικές παραγωγές. Η Ελληνική αγροτιά δεν θα μπορούσε παρά να είναι από τις πιο χτυπημένες.
-Την ίδια ώρα που το αγροτικό εισόδημα διολισθαίνει επικίνδυνα, οι μεσάζοντες, τα καρτέλ, τα μεγάλα μονοπώλια έκαναν κέρδη ρεκόρ, κατακλέβοντας τους αγρότες παραγωγούς. Το ίδιο και οι τράπεζες που έσφιγγαν όλο και πιο πολύ τη θηλιά των τόκων στα αγροτικά δάνεια. Μέσα σε 11 χρόνια (1996 -2007), το εισόδημα του Έλληνα αγρότη κατρακύλησε στην 3η χειρότερη θέση της Ε.Ε.!
Όλα τα παραπάνω συγκροτούν την εικόνα: πρόκειται για έναν διαρκή αγώνα για την επιβίωση.
Η κυβέρνηση κατηγόρησε τους αγρότες ως «υποκινούμενους» και ως «αντικοινωνικούς» γιατί θέλουν τάχα να …κλέψουν πόρους από άλλες κοινωνικές ομάδες. Μετά το «καρότο» των 500 εκ. ευρώ τώρα ετοιμάζει το «μαστίγιο του κοινωνικού αυτοματισμού». Οι αγρότες όχι από μόνοι τους, αλλά η κοινωνία ολόκληρη επιστρέφει τις κατηγορίες ακέραιες στην κυβέρνηση. Αυτήν την «υποκινεί» ένα και μόνο κριτήριο: τα κέρδη του κεφαλαίου. Όσο για την «αντικοινωνικότητα» τι να πεις: για 50 τραπεζίτες βρήκαν σε μια νύχτα 28 δις, δηλ. πάνω από 500 εκ. για τον καθένα, για 500 χιλ. αγρότες δίνουν 500 εκ. ευρώ, δηλ. περίπου 1.000 ευρώ στον καθένα, κι ούτε «ευρώ παραπάνω» λένε. Αυτό δεν είναι δύο μέτρα και δύο σταθμά, αυτό είναι σπάσανε και τα μέτρα και τα σταθμά.
