Στέλλα Χονδροματίδου,
γιατρός στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου και μέλος του ΔΣ της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης (ΕΝΙΘ).
Η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία τα τελευταία χρόνια έχει γίνει επικίνδυνη. Ενδεικτικά αξίζει να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με την πρόεδρο της Ελληνικής Αναισθησιολογικής Εταιρείας, Ελεάνα Γαρίνη, στις νησιωτικές περιοχές και τη Βόρεια Ελλάδα, μόλις το 53% των θέσεων αναισθησιολόγων στα νοσοκομεία είναι καλυμμένες. Την ίδια ώρα, το Κρατικό Νίκαιας, στο απεικονιστικό τμήμα που γίνονται οι αξονικές και οι μαγνητικές τομογραφίες και που έχει εννέα οργανικές θέσεις, σήμερα υπάρχουν μόλις δύο μόνιμοι γιατροί και ένας επικουρικός. Οι εφημερίες καλύπτονται με μετακινήσεις ακτινολόγων από άλλα νοσοκομεία, ενώ τα ραντεβού των εξωτερικών ιατρείων για τον αξονικό τομογράφο έχουν διακοπεί.
Και αυτά είναι μόλις δύο παραδείγματα. Οι μετακινήσεις γιατρών δεν είναι κάποια «πρωτοτυπία» του Κρατικού Νίκαιας, αλλά μία πάγια τακτική για «κάλυψη κενών» τα τελευταία 10 χρόνια. Τα χρόνια μετά την πανδημία όμως, η κατάσταση με τις μετακινήσεις έχει ξεφύγει εκτός ελέγχου, με τους γιατρούς να φτάνουν στα όρια της εξάντλησης. Αυτό φυσικά έχει επιπτώσεις όχι μόνο στους ίδιους τους γιατρούς αλλά και στις υπηρεσίες που είναι σε θέση να παρέχουν στους ασθενείς.
Στο μεταξύ, τα κενά σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό όλο και αυξάνονται. Σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του υπουργείου Υγείας, το 2022 αποχώρησαν λόγω συνταξιοδότησης 424 γιατροί και παραιτήθηκαν περίπου 400 για διάφορους λόγους, δηλαδή συνολικά έφυγαν 824 γιατροί. Δηλαδή σε ένα έτος το ιατρικό προσωπικό μειώθηκε κατά περίπου 4% ενώ για το 2023 εκτιμάται πως θα συνταξιοδοτηθούν άλλοι 450 γιατροί. Και φυσικά θα πρέπει να υπολογίσουμε και όσους/ες ακόμα θα οδηγηθούν σε παραίτηση λόγω της πλήρους απαξίωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) από την κυβέρνηση.
Η κατάσταση αυτή οδηγεί στο κλείσιμο και συγχωνεύσεις κλινικών στα νοσοκομεία, επειδή δεν υπάρχει το απαραίτητο προσωπικό για να τις στελεχώσει. Και κάπου σε αυτό το χάος υπάρχουν και οι ασθενείς που περιμένουν εβδομάδες, μήνες ή ακόμα και χρόνια για να βρουν ραντεβού, αναγκάζονται να επισκέπτονται τα εφημερεύοντα ώστε να εξεταστούν για μη επείγοντα προβλήματα, καθυστερούν να πάρουν διάγνωση για σοβαρές και απειλητικές ασθένειες, ή αναγκάζονται να καταφύγουν στον ιδιωτικό τομέα.
Φυσικά, για την κυβέρνηση οι υπεύθυνοι για αυτήν την κατάσταση είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Είτε αυτοί που παραιτούνται λόγω εξάντλησης, είτε αυτοί που μένουν και «δεν βάζουν πλάτη» για να καλύψουν τις «έκτακτες» κατά τα άλλα ανάγκες. Πιστή στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αρνείται πεισματικά να προσλάβει μόνιμο προσωπικό, να αυξήσει τους μισθούς των εργαζομένων, να στελεχώσει με ανθρώπινο δυναμικό και αναλώσιμα τα δημόσια νοσοκομεία, κέντρα υγείας κλπ. Αντιθέτως, επιμένει στις υποχρεωτικές μετακινήσεις και σε συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.
Αρνείται να αναγνωρίσει πως σήμερα το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό είναι εξαντλημένο, στα όρια των αντοχών του με μισθούς που στην ουσία είναι «παγωμένοι» εδώ και 15 χρόνια. Όπως αναφέρει και η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ), το επίδομα για τους γιατρούς που εργάζονται σε άγονες περιοχές είναι 11,40 ευρώ τον μήνα, η ωριαία αποζημίωση των -εξαντλητικών- εφημεριών «κυμαίνεται από 4,48 για τον ειδικευόμενο έως 7,42 για τον συντονιστή διευθυντή, μεικτά και η μοναδική αύξηση που δόθηκε το 2017 άγγιξε “το αστρονομικό ποσό” των 1,80 ευρώ (από 30 ευρώ αυξήθηκε σε 31,80)!»
Τα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα έχουν μετατραπεί σε χάρτινους πύργους που είναι έτοιμοι να καταρρεύσουν. Το μόνο που κρατάει το ΕΣΥ ζωντανό σήμερα είναι η αυτοθυσία των εργαζομένων που εργάζονται πάνω από τα όριά τους.
Για όλους αυτούς τους λόγους η ΟΕΝΓΕ καλεί όλους/ες τους γιατρούς πανελλαδικά σε 48ωρη απεργία στις 29 και 30 Νοέμβρη, απαιτώντας:
- Διπλασιασμό μισθών και αποζημίωσης των εφημεριών.
- Αυτοτελή φορολόγηση των εφημεριών. Αφορολόγητες πρόσθετες εφημερίες.
- Διπλασιασμό προσωπικού. Ταυτόχρονη προκήρυξη του συνόλου των κενών οργανικών θέσεων ανά ειδικότητα. Μοναδική προϋπόθεση πτυχίο και τίτλος ειδικότητας. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Καμία απόλυση παρατασιακού ειδικευόμενου*.
- Να μην συγχωνευτεί ή κλείσει κανένα τμήμα, καμία κλινική, κανένα νοσοκομείο.
- Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για το δημόσιο σύστημα υγείας.
Σε ένα κλίμα όπου η κυβέρνηση ρίχνει τις ευθύνες για την κατάσταση του ΕΣΥ στους ίδιους τους εργαζόμενους, τους ασθενείς και όσους/ες γιατρούς παραιτούνται επειδή δεν αντέχουν άλλο αυτές τις συνθήκες, είναι πολύ σημαντικό η απεργία να έχει όσο μεγαλύτερη συμμετοχή γίνεται αλλά και τη στήριξη της κοινωνίας.
*Παρατασιακοί είναι οι ειδικευόμενοι που έχουν συμπληρώσει τα χρόνια ειδικότητας που προβλέπονται, αλλά δεν έχουν πάρει ακόμα τον τίτλο. Σήμερα, το υπουργείο Υγείας τους απειλεί με απολύσεις παρά το γεγονός ότι καλύπτουν βασικά κενά και ανάγκες στα νοσοκομεία.
