Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των τοπικών εκλογών της 5ης Οκτωβρίου στη Βραζιλία, αντανακλούν τη σχετική σταθερότητα που χαρακτήρισε την πολιτική πορεία της χώρας τον τελευταίο χρόνο. Σε 20 από τις 26 πρωτεύουσες νομών, όπου αναμενόταν να επανεκλεγούν οι εν ενεργεία δήμαρχοι, υποστηρικτές της κυβέρνησης, η πρόβλεψη επαληθεύτηκε με τους 13 από αυτούς να εκλέγονται από τον πρώτο γύρο οι υπόλοιποι περνάνε στο δεύτερο γύρο – στις 26 Οκτωβρίου – με τα υψηλότερα ποσοστά).
Η βάση αυτού του αποτελέσματος είναι ο σχετικά υψηλός ρυθμός ανάπτυξης της χώρας, (5% για τον προηγούμενο χρόνο), που επέτρεψε τη μείωση της ανεργίας και τις αυξήσεις στους μισθούς, (παρά τον ψηλό πληθωρισμό και τις μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων που επηρεάζουν κυρίως τα φτωχότερα στρώματα).
Η κυβέρνηση και ο πρόεδρος της χώρας Λούλα ντα Σίλβα, χρησιμοποιούν αυτή την κατάσταση για να παρουσιάσουν τη Βραζιλία σαν τη χώρα στην οποία θα βασιλεύσει για μεγάλο διάστημα η ανάπτυξη και η σταθερότητα, και ταυτόχρονα ανακοινώνουν ότι τα νέα κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν θα αποτελέσουν την «τελική λύση» στα προβλήματα της υγείας και της παιδείας. Το τελευταίο διάστημα η δημοτικότητα του Λούλα αγγίζει το ποσοστό – ρεκόρ του 80%.
Το PSOL
Μέσα σε αυτή την κατάσταση της γενικής αποδοχής προς την κυβέρνηση, το PSOL, (Κόμμα για το Σοσιαλισμό και την Ελευθερία), ήταν λογικό να αντιμετωπίσει δυσκολίες. Στην πρώτη του εκλογική κάθοδο σε τοπικές εκλογές, το PSOL πέτυχε την εκλογή 8 δημοτικών συμβούλων σε 6 πρωτεύουσες νομών.
Το αποτέλεσμα αυτό δείχνει ότι παρά τις δυσκολίες, υπάρχει στην κοινωνία πραγματική ανάγκη για μια αριστερή εναλλακτική αντιπρόταση. Ωστόσο, το PSOL έχει δυστυχώς χάσει σε μεγάλο βαθμό τα ριζοσπαστικά του χαρακτηριστικά από την ημέρα της δημιουργίας του μέχρι σήμερα. Σταδιακά, από το 2006, η ηγεσία του PSOL επιχειρεί μια δεξιά στροφή, νομίζοντας πως έτσι εξασφαλίζει καλύτερες εκλογικές δυνατότητες.
Και αυτό έγινε ακόμη πιο ξεκάθαρο κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, όταν το PSOL, σε διάφορες περιοχές της χώρας, επέλεξε να συνεργαστεί με κόμματα όπως το PV (Πράσινοι), που στο παρελθόν έχει συνεργαστεί ακόμη και με ακροδεξιά κόμματα. Το ίδιο διάστημα, το PSOL δέχτηκε σημαντική χρηματοδότηση από την Gerdau, μια πολυεθνική εταιρία μετάλλου!
Εσωτερικές συγκρούσεις
Αυτές οι εξελίξεις οδηγούν στην αναπόφευκτη αντιπαράθεση στο εσωτερικό του PSOL για το μέλλον του κόμματος.
Το τμήμα της CWI στη Βραζιλία, Socialismo Revolucionário (Επαναστατικός Σοσιαλισμός) έχει μπει μπροστά σ’ αυτή την αντιπαράθεση, παλεύοντας για μια αριστερή πορεία για το PSOL. Εξηγεί ότι το PSOL πρέπει να είναι ανοιχτό στις συνεργασίες όταν αυτές οργανώνονται στη βάση των συμφερόντων των εργαζομένων, και αφορούν αριστερά εργατικά κόμματα. Όχι όμως συνεργασίες με κόμματα του κεφαλαίου και όχι αποδοχή χρηματοδοτήσεων από τους μεγάλους καπιταλιστές.
Παρόμοιες απόψεις με του Socialismo Revolucionário έχουν σημαντικά κομμάτια της βάσης του PSOL Το «αριστερό μπλοκ» αποτελείται από 5 οργανώσεις που συμμετέχουν στο PSOL και οι οποίες παλεύουν για μια πιο αριστερή πολιτική απ’ το PSOL. Μετά το τέλος και του δεύτερου γύρου των εκλογών, το «αριστερό μπλοκ», θα διοργανώσει ανοιχτές εκδηλώσεις, για να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα από την εκλογική μάχη.
Η Βραζιλία δεν θα αποφύγει την κρίση
Η περίοδος σταθερότητας που διανύει η χώρα, είναι αδύνατο να διαρκέσει για πολύ. Τον τελευταίο χρόνο, ο Λούλα και η κυβέρνησή του, προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο, ότι η Βραζιλία δε θα επηρεαστεί από την παγκόσμια οικονομική κρίση, ωστόσο η πραγματικότητα θα φανεί όσο η κρίση βαθαίνει όλο και περισσότερο. Είναι αναπόφευκτο να υπάρξει και στην Βραζιλία πτώση των ρυθμών ανάπτυξης και αύξηση της ανεργίας.
Η αριστερά στη Βραζιλία βρίσκεται μπροστά στη μεγάλη ευθύνη της εξήγησης, της προέλευσης και των συνεπειών αυτής της κρίσης, αλλά και του χτισίματος της αντεπίθεσης, όχι μόνο σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, αλλά και στους εργατικούς χώρους, τα συνδικάτα και τα κοινωνικά κινήματα. Η συμμετοχή στις εκλογές και οι πολιτικές συμμαχίες, έχουν νόημα εφόσον όταν γίνονται με γνώμονα τα συμφέροντα των εργαζομένων και της νεολαίας. Η πλειοψηφία της ηγεσίας του PSOL δεν το καταλαβαίνει αυτό, και βλέπει τις εκλογές κάτι σαν αυτοσκοπό. Σαν αποτέλεσμα υποσκάπτει όχι μόνο τις δυνατότητες γενικά του PSOL, αλλά ακόμα και τις εκλογικές του δυνατότητες. Γι’ αυτό το λόγο, τα καθήκοντα του αριστερού μπλοκ του PSOL γίνονται όλο και πιο σημαντικά.
Ηλέκτρα Κλείτσα.
