Της Ειρήνης Βλαζάκη
Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι διαδήλωσαν στη Β. Νιγηρία κάτω από τον καυτό ήλιο στις 20 του Σεπτέμβρη, θέλοντας να εκφράσουν την οργή τους για την νέα αύξηση κατά 30% στη τιμή του πετρελαίου που επέβαλλε η κυβέρνηση στα τέλη Αυγούστου.Τα διεφθαρμένα παράσιτα που αποτελούν την πολιτική ελίτ της χώρας χρησιμοποίησαν φυσικά σαν δικαιολογία τη παγκόσμια αύξηση της τιμής του «μαύρου χρυσού».
Ωστόσο για τους κατοίκους της πολυπληθέστερης Αφρικανικής χώρας, αυτή η αύξηση σημαίνει δραματική μείωση του βιοτικού τους επιπέδου το οποίο βρίσκεται ήδη κάτω από τα όρια της φτώχειας. Την ίδια ώρα, η Νιγηρία σαν πετρελαιοπαραγωγός χώρα έχει ήδη ωφεληθεί κατά 10 δις δολάρια μόνο μέσα στους πρώτους 8 μήνες αυτού του χρόνου από τις πωλήσεις του δικού της πετρελαίου. Έτσι, οι Νιγηριανοί δικαίως υποπτεύονται ότι αυτά τα χρήματα θα καταλήξουν ξανά σε κρυφούς λογαριασμούς στην Ελβετία, όπως και στο παρελθόν.
Για πολλούς από του πολιτικάντηδες και τους γραφειοκράτες των συνδικάτων αυτή η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα της κινητοποίησης ήταν πραγματική έκπληξη. Τα τελευταία 5 χρόνια έχουν ξεσπάσει αντίστοιχα 5 Γενικές Απεργίες για το ίδιο θέμα. Σε όλες αυτές η επίσημη συνδικαλιστική ηγεσία ακολουθούσε την ίδια τακτική : παχιά λόγια και καθόλου πράξεις ή για την ακρίβεια έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να αποκρύψει τους πραγματικούς υπεύθυνους και να μη δώσει πολιτική διέξοδο στις διαμαρτυρίες του κόσμου. Μάλιστα τον περασμένο Νοέμβρη ματαίωσε την πιο καλά οργανωμένη Γενική Απεργία από φόβο ότι δεν θα μπορούσε να την ελέγξει. Ακολούθησε μια περίοδος σύγχυσης και απογοήτευσης. Ο κόσμος αισθανόταν ότι δεν μπορούσε πιά να κάνει τίποτα ενάντια στις αυξήσεις των τιμών.
Η αγανάκτηση όμως εξακολουθούσε να υπάρχει και η τελευταία άνοδος της τιμής του πετρελαίου ήταν το φιτίλι που πυροδότησε την νέα αυτή εκρηκτική κινητοποίηση. Είναι βέβαιο ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τις διαδηλώσεις σαν ένα μέσο για να εκτονώσει το κίνημα. Τα μέλη του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κινήματος ΔΣΚ (CWI στη Νιγηρία) καλούν τώρα για συντονισμένη δράση και νέα Γενική Απεργία προκειμένου να εξαναγκαστεί η κυβέρνηση να υποχωρήσει.
Κάτι τέτοιο είναι απόλυτα εφικτό. Ενδεικτικό είναι το γεγονός, ότι παρόλο που η περιοχή που οργανώθηκε η διαδήλωση σπαράσσεται από εθνικές και θρησκευτικές συγκρούσεις (900 νεκροί Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι μόνο τον περασμένο Μάιο σε εθνικιστικές εκκαθαρίσεις), διαδηλωτές με διαφορετική θρησκευτική και εθνική καταγωγή βάδισαν ενωμένοι και ομόφωνοι ενάντια στη πολιτική της κυβέρνησης. Τα συνθήματα που κυριαρχούσαν ήταν « Κάτω το ΔΝΤ και οι πράκτορες τους στη κυβέρνηση», « ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα αφήστε τη Νιγηρία ήσυχη».
Απέναντι στη διγλωσσία και την ατολμία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, τα μέλη του ΔΣΚ καλούν για την δημιουργία μιας δημοκρατικά εκλεγμένης Επιτροπής Αγώνα, που θα συντονίζει τις διαδηλώσεις και θα τις κλιμακώσει μαχητικά τη μάχη. Η εργατική τάξη της Νιγηρίας έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει την μισητή κυβέρνηση και να την αντικαταστήσει με μια αληθινά λαϊκή κυβέρνηση των εργαζομένων και των φτωχών αγροτών. Μόνο έτσι μπορεί να μπουν τα θεμέλια για μια πραγματική άνοδο του βιοτικού τους επιπέδου και το χτίσιμο μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας. Πάνω σε αυτή τη βάση οι ιδέες, αλλά πάνω από όλα η δράση του ΔΣΚ κερδίζουν καθημερινά υποστήριξη.
