Ανακοίνωση της Οργάνωσης του «Ξ» στη Νέα Σμύρνη, που μοιράστηκε σε εκδήλωση που οργάνωσε η τοπική εφημερίδα «Ο Πολίτης» με θέμα «Μια άλλα Νέα Σμύρνη είναι εφικτή;»
Οι δημοτικές εκλογές του Μάη μπορούν να αποτελέσουν έναν σημαντικό σταθμό στη μάχη που δίνουν τα λαϊκά στρώματα ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές λιτότητας. Αν από αυτές βγουν νικητές οι υποψήφιοι των κυβερνητικών δυνάμεων και των κάθε λογής συμμάχων τους, τότε θα περάσει το μήνυμα ότι υπάρχει μια «λαϊκή έγκριση» της μνημονιακής πολιτικής και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αποτελούν εκτελεστικό της όργανο.
Αν από την άλλη υπάρξει μια ριζική ανατροπή των ισοζυγίων προς όφελος των κινηματικών παρατάξεων, τότε οι Δήμοι θα μπορούσαν δυνητικά να γίνουν κομμάτι της αντίστασης και του αγώνα για την ανατροπή των πολιτικών που ασκούνται. Μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελούσε μάλιστα προάγγελο της πτώσης της ίδιας της κυβέρνησης!
Τι Δήμο θέλουμε;
Η συζήτηση για την ανατροπή των συσχετισμών στο Δήμο της Νέας Σμύρνης πρέπει να ξεκινήσει από το τι Δήμο θέλουμε: Βασικοί άξονες μιας ριζοσπαστικής δημοτικής πολιτικής οφείλουν να είναι:
Το σταμάτημα του ξεπουλήματος της δημοτικής περιουσίας στο ιδιωτικό κεφάλαιο και πλήρης δημοτικοποίηση των επιχειρήσεων και των χώρων που έχουν παραχωρήσει οι προηγούμενες δημοτικές αρχές σε αυτό. Οι διοικήσεις του Δήμου εδώ και χρόνια αποτελούν μεσάζοντες των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα την εκμίσθωση των δημοτικών κινηματογράφων «Σπόρτινγκ» και «Φιλίπ» σε ιδιώτες (ενώ υπάρχει προηγούμενο «φέσι» που ξεπερνά τα 500.000 €) και την παραχώρηση χώρου για την κατασκευή του Polis Park συμφερόντων Μπόμπολα (του οποίου τα δημοτικά τέλη μειώθηκαν πέρσι πάνω από 30%).
Το σταμάτημα της διαφθοράς, της σπατάλης και των «έργων ανάπλασης», όπως αυτό στην πλατεία Χρυσοστόμου κόστους 2,8 εκατ. €. Οι δημοτικοί χώροι να αποτελούν αποκλειστικά δημοτική περιουσία, χωρίς την εμπλοκή εργολάβων και άλλων και να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και όχι σαν πεδίο ανάπτυξης επιχειρηματικών συμφερόντων.
Την άσκηση ουσιαστικής κοινωνικής πολιτικής. Ο Δήμος «στήνει» δημοτικά ιατρεία που δεν έχουν γιατρούς και καλύπτουν ελάχιστο αριθμό ανθρώπων και κοινωνικά παντοπωλεία που έχουν σημαντικές ελλείψεις σε προϊόντα και όσα έχουν είναι χαμηλής ποιότητας, παρουσιάζοντας ένα ψεύτικο προφίλ κοινωνικής ευαισθησίας. Την ίδια στιγμή διατηρεί τα τροφεία σε παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς! Η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει. Ο Δήμος οφείλει να δημιουργήσει και να στηρίξει δομές ουσιαστικής κοινωνικής αλληλεγγύης, ποιοτικές, λειτουργικές, που να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων που το έχουν ανάγκη. Να παρέχει δωρεάν δημοτικές υπηρεσίες στα λαϊκά στρώματα.
Το σταμάτημα της διείσδυσης ελαστικών μορφών εργασίας στο Δήμο. Κάλυψη των κενών που υπάρχουν με εργαζόμενους πλήρους, μόνιμης και σταθερής εργασίας. Οι εργαζόμενοι των ΜΚΟ που «δανείζονται» στους Δήμους δεν έχουν κανένα εργασιακό ή άλλο δικαίωμα, απασχολούνται με ατομικές συμβάσεις, χωρίς ο εργοδότης να δεσμεύεται από συλλογικές συμβάσεις. Στο Δήμο μας μάλιστα είχαμε την κινητοποίηση των 5μηνων εργαζομένων της ΜΚΟ «Όμορφη Ελλάδα είναι η καθαρή Ελλάδα», οι οποίοι παρέμεναν απλήρωτοι για πολύ καιρό. Στους παιδικούς σταθμούς επίσης, οι ανάγκες καλύπτονται(;) με εργαζόμενους(;;) δίμηνων συμβάσεων.
Συνοψίζοντας: Θέλουμε ένα Δήμο που δεν θα είναι ακόμα ένας μηχανισμός εφαρμογής των πολιτικών λιτότητας αλλά προπύργιο του αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης και των πολιτικών της. Ένα δήμο που δεν θα εφαρμόσει τη διαθεσιμότητα και την κινητικότητα των δημοτικών υπαλλήλων, που δεν θα ιδιωτικοποιήσει τομείς που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του (πχ αποκομιδή απορριμμάτων, παιδικοί σταθμοί κλπ). Ένα Δήμο που δεν θα δεχτεί τη συνεχή μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στους ΟΤΑ αλλά θα διεκδικεί μαχητικά επιπλέον κονδύλια. Ένα Δήμο που δεν θα αφήσει ούτε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα και νερό. Που δεν θα αφήσει καμιά τράπεζα να πάρει τα σπίτια των πολιτών. Δηλαδή ένα Δήμο όχι διαχείρισης της μνημονιακής πραγματικότητας αλλά ανατροπής της. Ένα Δήμο που στον αγώνα του αυτό θα κινητοποιεί τους δημότες, που θα παλεύει για όλα τα παραπάνω με κινηματικό τρόπο.
Απαραίτητη η συνεργασία της Αριστεράς
Πάνω σε μια τέτοια βάση οι δυνάμεις της Αριστεράς μπορούν και οφείλουν να συνεργαστούν. Μόνο έτσι μπορούν να κερδηθούν οι Δήμοι.
Η συνεργασία της Αριστεράς στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος διεκδίκησης των Δήμων αποτελεί αναγκαιότητα και δεν αφορά απλά το άθροισμα των ποσοστών των διάφορων παρατάξέων της. Μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά και να πάρει μια τεράστια δυναμική, εμπλέκοντας σε μια τέτοια προσπάθεια όχι μόνο τις οργανωμένες δυνάμεις της αλλά και πλήθος «ανένταχτων» αγωνιστών.
Έχοντας την παραπάνω προσέγγιση, η Αριστερά πρέπει απαραίτητα να αποκλείει οποιαδήποτε σύμπραξη με τα κόμματα του Μνημονίου, με δυνάμεις που υπηρετούν το σύστημα και το κατεστημένο, καθώς και με πρόσωπα που συμμετείχαν στη διαχείριση του Δήμου ή στήριξαν τις κυβερνητικές πολιτικές τα προηγούμενα χρόνια. Και πρέπει, την ίδια στιγμή, να εντάξει στην ατζέντα της την αντιφασιστική διάσταση. Η Χρυσή Αυγή (αν τεθεί εκτός νόμου θα το κάνει με άλλο όνομα) θα επιχειρήσει να κατεβάσει υποψηφίους στις δημοτικές εκλογές, πράγμα που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο. Ταυτόχρονα με την πολιτική της πρόταση για τα δημοτικά, η Αριστερά οφείλει να κάνει μαζική εκστρατεία ενάντια στους φασίστες υποψηφίους, αποκαλύπτοντας τον πραγματικό τους ρόλο, με εκστρατεία πόρτα-πόρτα, σε γειτονιές, πλατείες και σχολεία.
