Οι αρχές του νέου χρόνου δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από το τέλος του προηγούμενου, που σημαδεύτηκε από δεκάδες νεκρούς πρόσφυγες σε τουλάχιστον τέσσερα ναυάγια. Οι ελληνικές αρχές εξακολουθούν να αυθαιρετούν και να καταπατούν τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα των προσφύγων, όπως εξάλλου μας έχουν συνηθίσει όλα τα τελευταία χρόνια.
29 αγνοούμενοι πρόσφυγες στα σύνορα με την Τουρκία
Συνολικά 29 πρόσφυγες, 25 Σύριοι και 4 Τούρκοι αγνοούνται στον Έβρο. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών, οι πρόσφυγες που προσπαθούσαν να περάσουν τα σύνορα, αρχικά εντοπίστηκαν σε νησίδα στη μέση του ποταμού, ενώ από την Κυριακή 23 Γενάρη, η τύχη τους αγνοείται.
Όπως καταγγέλλει η εφημερίδα, οι αστυνομικοί που βρέθηκαν στο σημείο αρνήθηκαν να τους διασώσουν βοηθώντας τους να περάσουν το ποτάμι προς τη μεριά της Ελλάδας και τους διέταξαν να περάσουν μόνοι τους στην αντίθετη κατεύθυνση! Να επιστρέψουν δηλαδή στην Τουρκία, όπου η ζωή τους βρίσκεται σε κίνδυνο όπως εκτιμούν οι ίδιοι, και μάλιστα χωρίς βοήθεια, περνώντας ξανά μόνοι τους το ποτάμι, σε συνθήκες πολικού ψύχους! Η άρνηση διάσωσης συνεχίζει να αποτελεί το κεντρικό στοιχείο της ανάλγητης και δολοφονικής ελληνικής μεταναστευτικής πολιτικής.
Πρώτα κλοπή, μετά επαναπροώθηση
Στις αρχές του Γενάρη, άλλοι 25 πρόσφυγες, αυτή τη φορά από το Αφγανιστάν, έμαθαν τι σημαίνει «φιλοξενία» από το ελληνικό Λιμενικό. Οι πρόσφυγες, ανάμεσα στους οποίους ήταν παιδιά και βρέφη, βρέθηκαν στη θαλάσσια περιοχή της Σάμου από όπου το Λιμενικό τους οδήγησε στη Λέσβο, τους αφαίρεσε χρήματα, κινητά τηλέφωνα, ακόμη και μπουφάν και στη συνέχεια τους μετέφερε με σκάφος σε τουρκικά ύδατα. Εκεί φόρτωσαν τους πρόσφυγες σε φουσκωτή βάρκα -αφήνοντας ένα μωρό να πέσει στο νερό(!) που στη συνέχεια διασώθηκε από τους ίδιους τους πρόσφυγες- και τους εγκατέλειψαν στη θάλασσα. Οι Αφγανοί πρόσφυγες οδηγήθηκαν τελικά από το τουρκικό Λιμενικό σε μικρή πόλη κοντά στη Σμύρνη.
Η πείνα επελαύνει στα camps
Σύμφωνα με καταγγελίες της οργάνωσης «International Rescue Comittee» (IRS) 6.000 πρόσφυγες, δηλαδή περίπου το 40% όσων ζουν σε κάποιο προσφυγικό camp στερούνται τροφής, επειδή η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να σταματήσει την παροχή τροφίμων σε όσους η αίτηση ασύλου τους δε βρίσκεται σε κάποιο στάδιο επεξεργασίας.
Πρακτικά δηλαδή, με βάση την ελληνική νομοθεσία, όσοι πρόσφυγες δεν έχουν ακόμη αιτηθεί καθεστώς διεθνούς προστασίας εξαιτίας των γραφειοκρατικών καθυστερήσεων των υπηρεσιών, δεν δικαιούνται καμιά παροχή κρατικής βοήθειας. Το ίδιο ισχύει και για τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες, αυτούς δηλαδή των οποίων έχει εγκριθεί η αίτηση, που παύουν να δικαιούνται βοήθεια και καλούνται εντός 30 ημερών από την έγκριση να βρουν δουλειά και να συντηρήσουν τον εαυτό τους μόνοι τους! Πολλοί από αυτούς, μη βρίσκοντας δουλειά, εξακολουθούν να μένουν σε κάποιο camp σε συνθήκες αφόρητης πείνας. Ανάμεσά τους βρίσκονται και χιλιάδες παιδιά, που σύμφωνα με τις μαρτυρίες των δασκάλων τους πηγαίνουν στο σχολείο νηστικά! Και ενώ οι πρόσφυγες στα camp πεινάνε, η κυβέρνηση διαψεύδει, επιμένοντας πως τίποτα από αυτά δεν ισχύει…
«Ζεστή φιλοξενία»
Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα των πολιτικών της «Ευρώπης φρούριο», που εφαρμόζει πιστά η ελληνική κυβέρνηση. Η κεντρική της ιδέα είναι οι παράνομες επαναπροωθήσεις, τα βασανιστήρια, ακόμη και οι κλοπές των λιγοστών υπαρχόντων των προσφύγων στα σύνορα και οι άθλιες συνθήκες στα camp, το κρύο, η πείνα, η στέρηση των πιο βασικών δικαιωμάτων. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι οι συνθήκες για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα είναι ειδυλλιακές και να φιμώσει κάθε φωνή που περιγράφει την κατάσταση όπως πραγματικά είναι, εξού και η συνεχής στοχοποίηση του διασώστη προσφύγων, Ιάσονα Αποστολόπουλου.
