Από το site της CWI
Η κυβέρνηση Νετανιάχου έχει εξαπολύσει ένα φρικιαστικό ολοκαύτωμα, με εκατοντάδες αεροπορικούς βομβαρδισμούς στη Λωρίδα της Γάζας. Εκατοντάδες κάτοικοι της περιοχής έχουν σκοτωθεί, ανάμεσά τους δεκάδες παιδιά, ενώ ακόμη περισσότεροι έχουν τραυματιστεί. Μια από τις βόμβες, χτύπησε στο σημείο όπου μια ομάδα φιλάθλων είχε μαζευτεί για να παρακολουθήσει αγώνα του Μουντιάλ. Εννέα από αυτούς σκοτώθηκαν.
Ο Νετανιάχου ισχυρίζεται ότι η ακραία βία είναι απαραίτητη, προκειμένου να περιοριστούν οι ρίψεις ρουκετών σε ισραηλινές πόλεις από Παλαιστίνιους αντάρτες. Στην πραγματικότητα, οι Παλαιστίνιοι είναι ουσιαστικά άοπλοι απέναντι στις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι η τυφλή εκτόξευση ρουκετών σε πόλεις του Ισραήλ από τους Παλαιστίνιους αντάρτες βλάπτει ουσιαστικά το κράτος του Ισραήλ ή προσφέρει οτιδήποτε στο σκοπό τους.
Σε κάθε περίπτωση, η βιαιότητα του καθεστώτος Νετανιάχου είναι σοκαριστική, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι από την πλευρά των Ισραηλινών δεν έχουν (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) υπάρξει θύματα, ή σοβαροί τραυματισμοί.
Αυτή η αποκρουστική επίθεση δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα στην περιοχή. Η κυβέρνηση Νετανιάχου αρνείται να αποδεχτεί τους όρους εκεχειρίας που έχει θέσει η Χαμάς: να τερματιστεί άμεσα η επίθεση, όπως και ο αποκλεισμός της Γάζας και να αφεθούν ελεύθεροι οι κρατούμενοι που συνελήφθησαν για δεύτερη φορά μετά την απελευθέρωσή τους κατόπιν συμφωνίας για ανταλλαγή αιχμαλώτων.
Στις προθέσεις της δεξιάς κυβέρνησης συνεργασίας υπό το Νετανιάχου, παραμένει η συνέχιση της κατοχής και της καταπίεσης, που θα ενταθεί από την εφαρμογή του σχεδίου επέκτασης των ισραηλινών εποικισμών. Οι Παλαιστίνιοι στις κατεχόμενες περιοχές ζουν κάτω από συνθήκες τεράστιας ανισότητας, με τη διαρκή ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων, την τεράστια ανεργία και φτώχεια, τον αποκλεισμό, τις κατασχέσεις γης.
Σε αυτή τη βάση, η επίλυση του εθνικού προβλήματος είναι αδύνατη. Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν καμία άλλη επιλογή, πέρα από τη συνέχιση του αγώνα για εθνική απελευθέρωση και αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής.
Ο κύκλος της βίας που βρίσκεται σε εξέλιξη, ξεκίνησε με την εξαφάνιση τριών νέων Ισραηλινών, που στη συνέχεια βρέθηκαν δολοφονημένοι. Οι ισραηλινές δυνάμεις προχώρησαν σε μια συλλογική «τιμωρία» που απλώθηκε στο σύνολο των παλαιστινιακών εδαφών, με αποκορύφωμα την αποκρουστική δολοφονία ενός νεαρού Παλαιστινίου κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων ακροδεξιών Ισραηλινών. Σε απάντηση ξέσπασαν διαδηλώσεις με συγκρούσεις στα παλαιστινιακά εδάφη, αλλά και σε περιοχές του Ισραήλ.
Υπήρξαν μάλιστα και κοινές αντιπολεμικές διαδηλώσεις στο Τελ Αβίβ, την Ιερουσαλήμ και τη Χάιφα, στις οποίες συμμετείχε το «Κίνημα Σοσιαλιστικού Αγώνα» (CWI στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη).
Οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις διεθνώς πρέπει να επεκταθούν και, ιδιαίτερα στο ίδιο το Ισραήλ, να αντιταχθούν στην εθνικιστική προπαγάνδα της ισραηλινής ηγεσίας και να κάνουν ξεκάθαρο ότι η αιματοχυσία δεν γίνεται προς το συμφέρον των Ισραηλινών εργαζομένων. Η πλειοψηφία των Ισραηλινών υποστηρίζει την δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους και την διάλυση των εποικισμών. Ωστόσο, η κυβέρνηση του Νετανιάχου χρησιμοποιεί την δολοφονία των 3 Ισραηλινών εφήβων και την εκτόξευση ρουκετών για να ενισχύσει τους φόβους των Ισραηλινών και να εξαπολύσει περαιτέρω κατασταλτικά μέτρα, τα οποία σίγουρα δεν θα φέρουν ειρήνη και ασφάλεια για τον ισραηλινό λαό.
Δυστυχώς, οι φιλο-καπιταλιστικές ηγεσίες και στις δυο πλευρές της σύγκρουσης δε διαθέτουν ένα πρόγραμμα που να μπορεί να βάλει τέλος στην αιματοχυσία. Έτσι, οι παλαιστινιακές μάζες πρέπει να χτίσουν τις δικές τους, ανεξάρτητες οργανώσεις που να οργανώσουν δημοκρατικά την άμυνα του λαού και να αναλάβουν επιθετικές πρωτοβουλίες βασισμένες στην μαζική πάλη, όπως οι αποκλεισμοί δρόμων και οι κατασχέσεις γης. Στο Ισραήλ, μετά το πρωτοφανές κοινωνικό κίνημα με την συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων το 2011, ένα νέο κόμμα των εργαζομένων είναι απαραίτητο για να προωθήσει συγκεκριμένα τις προσδοκίες αυτού κινήματος για αξιοπρεπή στέγαση, κοινωνικές υπηρεσίες, μισθούς κοκ.
Θα είναι μέσα από το χτίσιμο κινημάτων και νέων, μαζικών εργατικών κομμάτων στην περιοχή που θα ξεπεραστούν οι καπιταλιστικές ηγεσίες και οι σοσιαλιστικές ιδέες θα βρουν πλατιά απήχηση. Αυτός θα είναι ο δρόμος για την οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής Παλαιστίνης και ενός σοσιαλιστικού Ισραήλ στο πλαίσιο μιας σοσιαλιστικής ομοσπονδίας στην Μέση Ανατολή, θέτοντας έτσι τις βάσεις για ένα μέλλον απαλλαγμένο από τον πόλεμο, την τρομοκρατία και τη φτώχεια.
Το Κίνημα Σοσιαλιστικού Αγώνα παλεύει για:
- Ενίσχυση των διαδηλώσεων ενάντια στην ακροδεξιά και την κυβέρνηση Νετανιάχου. Ναι στις κοινές διαδηλώσεις Εβραίων και Αράβων – Όχι στις εθνικιστικές επιθέσεις. Συγκρότηση επιτροπών δράσης στις κοινότητες όπου λαμβάνουν χώρα διαδηλώσεις για την καλύτερη οργάνωση του αγώνα
- Στήριξη του δικαιώματος στην διαμαρτυρία – τέλος στην αστυνομική βαρβαρότητα. Για τον δημοκρατικό έλεγχο της αστυνομίας από επιτροπές εκλεγμένες από τις τοπικές κοινότητες. Απόλυση των αστυνομικών που δρουν ρατσιστικά
- Απόσυρση του στρατού από τα παλαιστινιακά εδάφη! Τέλος στην κατοχή! Τερματισμός της «πολιτικής εκκαθάρισης», των επιθέσεων και την πολιτική πολιορκίας της Γάζας. Η εθνική σύγκρουση δεν θα λυθεί με στρατιωτικά μέσα!
- Απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων. Για μια δίκαιη δίκη τόσο των Ισραηλινών, όσο και των Παλαιστίνιων που κατηγορούνται ότι φέρουν ευθύνη για αγριότητες που έλαβαν χώρα στο πλαίσιο της σύγκρουσης, μέσω ειδικών δημόσιων δικαστηρίων, υπό την επίβλεψη των εκπροσώπων των εργαζομένων και των κοινοτήτων και στις δυο πλευρές της σύγκρουσης και με την συμμετοχή των οικογενειών των θυμάτων.
- Για ένα ανεξάρτητο, δημοκρατικό, σοσιαλιστικό παλαιστινιακό κράτος, δίπλα σε ένα δημοκρατικό, σοσιαλιστικό Ισραήλ, με την Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα και των δυο και ίσα δικαιώματα για τις μειονότητες, στο πλαίσιο του αγώνα για μια σοσιαλιστική Μέση Ανατολή για ειρήνη στην περιοχή.
|
