Της Σύνταξης του “Ξ”
Η άνευ προηγουμένου επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας από τον ισραηλινό στρατό έχει κλείσει ήδη έναν μήνα και συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, ισοπεδώνοντας σχολεία, νοσοκομεία, χώρους λατρείας, δολοφονώντας χιλιάδες αμάχους. Την ώρα που το «Ξ» βρίσκεται στον δρόμο για το τυπογραφείο οι νεκροί Παλαιστίνιοι έχουν ξεπεράσει τους 11.000. Περίπου οι μισοί από τους νεκρούς υπολογίζεται ότι είναι παιδιά (μέχρι τις 5 Νοέμβρη είχαν σκοτωθεί 4.000) ενώ πλέον στη Λωρίδα της Γάζας ένα παιδί πεθαίνει κάθε δέκα λεπτά. 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί και αναζητούν καταφύγιο σε σχολεία και νοσοκομεία, τα οποία ωστόσο συχνά βρίσκονται στο στόχαστρο των ισραηλινών βομβαρδισμών.
Οι ελλείψεις σε τρόφιμα, νερό, καύσιμα, κλπ, είναι σχεδόν ολοκληρωτικές. Πάνω από δύο εκατομμύρια άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι στη Γάζα, από την οποία δεν υπάρχει καμία οδός διαφυγής, αλλά και κανένα πραγματικά ασφαλές σημείο στο εσωτερικό της. Η κατάσταση των νοσοκομείων είναι δραματική, με τα νεογνά που γεννιούνται πρόωρα να είναι σχεδόν καταδικασμένα, καθώς χωρίς καύσιμα και ηλεκτρική ενέργεια δεν λειτουργούν οι θερμοκοιτίδες στις οποίες πρέπει να τοποθετούνται κανονικά. Στο νοσοκομείο Αλ Σίφα, το μεγαλύτερο της Γάζας, το καλύτερο που μπορεί να κάνει το προσωπικό για τα πρόωρα βρέφη είναι να τα τυλίγει απλά σε κουβέρτες με την ελπίδα ότι κάποια από αυτά μπορεί να επιβιώσουν.
Ακόμη και στους πολέμους, υπάρχουν υποτίθεται κάποιοι στοιχειώδεις κανόνες. Σε αυτή την επίθεση όμως δεν ισχύει κανένας, αφού ο ισραηλινός στρατός δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε στρατιωτικούς στόχους, νοσοκομεία, δρόμους που ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει ασφαλή περάσματα για τη μετακίνηση αμάχων από τον βορά προς τον νότο, κτλ… Μέχρι τις 9 Νοεμβρίου έχουν σκοτωθεί συνολικά 39 δημοσιογράφοι, δηλαδή τουλάχιστον ένας την ημέρα από την έναρξη της επίθεσης. Στις αρχές του μήνα, κατά τη διάρκεια ζωντανής τηλεοπτικής μετάδοσης, Παλαιστίνιος δημοσιογράφος πέταξε κλαίγοντας στο έδαφος τον προστατευτικό εξοπλισμό του (κράνος και γιλέκο με την ένδειξη «press» – τύπος) εξηγώντας πως τίποτα από αυτά δεν μπορεί να τους προστατέψει και απλά περιμένουν τη σειρά τους να πεθάνουν «ο ένας μετά τον άλλο».
Η πολιτική εθνοκάθαρσης από την πλευρά του Ισραήλ, η ξεκάθαρη πλέον πρόθεσή του να ισοπεδώσει τη Γάζα κάνοντας την αβίωτη για τους κατοίκους της, οι ωμότητες που διαπράττει με πρόσχημα τον εντοπισμό και την εξόντωση της ηγεσίας της Χαμάς, έχουν οδηγήσει ακόμη και τον πιο στενό του σύμμαχο, τις ΗΠΑ, να πιέζουν για χαλάρωση της ασφυκτικής πίεσης στους Παλαιστίνιους. Στις 10 Νοεμβρίου, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Α. Μπλίνκεν δήλωσε πως:
«Υπερβολικά πολλοί Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί. Υπερβολικά πολλοί έχουν υποφέρει τις τελευταίες εβδομάδες … Θέλουμε να κάνουμε οτιδήποτε περνάει από το χέρι μας για να αποτρέψουμε το ενδεχόμενο να πάθουν κακό και να μεγιστοποιήσουμε τη βοήθεια που φτάνει σε αυτούς … θα συνεχίσουμε να συζητάμε με το Ισραήλ τα συγκεκριμένα βήματα για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους».
Όσο χλιαρή είναι η παραπάνω δήλωση σε σχέση με το μέγεθος της σφαγής που συντελείται, άλλο τόσο αξιοσημείωτη είναι, δεδομένου ότι προέρχεται από τον στενότερο σύμμαχο, σταθερό χρηματοδότη και μόνιμο συνεργό στα εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ: την αμερικανική κυβέρνηση.
Φυσικά ο Μπλίνκεν δεν κατάλαβε ξαφνικά ότι το Ισραήλ διαπράττει φρικιαστικά εγκλήματα στη Γάζα, ούτε θυμήθηκε να συγκινηθεί για τους Παλαιστίνιους έναν μήνα μετά την έναρξη της επίθεσης. Είναι όμως υποχρεωμένος, έστω και χλιαρά, να δείξει ότι αναγνωρίζει πως το Ισραήλ έχει ξεπεράσει τα όρια και να προσποιηθεί ότι συμβάλλει στην προσπάθεια να μετριαστεί η ανθρωπιστική κρίση. Στην πραγματικότητα, αυτό που φοβάται η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη που εκδηλώνεται με τεράστιες διαδηλώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς και την διαφαινόμενη διπλωματική απομόνωση της Δύσης μετά την τελευταία ψηφοφορία στον ΟΗΕ.
Μέσα στο πρώτο μισό του Νοέμβρη πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε μεγάλες πόλεις της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης. Στις ΗΠΑ χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν ξανά σε κεντρικά σημεία και σταθμούς μεγάλων πόλεων διακόπτοντας την κυκλοφορία, με αποκορύφωμα τη μεγάλη συγκέντρωση Αμερικανοεβραίων στο άγαλμα της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη, με συνθήματα ενάντια στην κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών και για άμεση εκεχειρία.
Μέσα στο ίδιο το Ισραήλ πραγματοποιούνται διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη που μέχρι στιγμής μπορεί να είναι σχετικά μικρές σε αριθμούς, έχουν όμως τεράστια σημασία καθώς προέρχονται από ανθρώπους που βομβαρδίζονται καθημερινά από την προπαγάνδα της κυβέρνησης του Ισραήλ και όταν βγαίνουν στον δρόμο αντιμετωπίζουν διώξεις, συλλήψεις και τρομοκρατία. Αυτά τα κινήματα, η διεθνιστική αλληλεγγύη ενάντια στις κυβερνήσεις και τον εθνικισμό, είναι η μόνη ελπίδα όχι μόνο για τον παλαιστινιακό λαό, αλλά και για τους λαούς ολόκληρου του πλανήτη, αν θέλουν να έχουν ένα μέλλον χωρίς πολέμους και εκμετάλλευση.
