Του Γιώργου Λυγουριώτη
Μετά τον θάνατο του Αφγανού Σαγιέντ Μεχντί Αχμπαρί και την αυτοκτονία του Πακιστανού Μοχάμεντ Ναντίν, τίθενται πολλά ερωτήματα, με πιο σημαντικό απ’ όλα, ένα: για πόσο καιρό ακόμα θα παραμείνουν ανοιχτά τα κέντρα κράτησης της ντροπής και του θανάτου;
Την Τρίτη 10 Φλεβάρη, ο Σαγιέντ Μεχντί Αχμπαρί, κρατούμενος της Αμυγδαλέζας μεταφέρεται στο νοσοκομείο «Σωτηρία» με λοίμωξη του αναπνευστικού. Λίγες ώρες αργότερα αφήνει την τελευταία του πνοή.
Το απόγευμα της Παρασκευής 13 Φλεβάρη, ο Μοχάμεντ Ναντίν βρέθηκε στο κελί του με μία πετσέτα τυλιγμένη γύρω από το λαιμό του, την οποία και χρησιμοποίησε ως θηλιά προκειμένου να βάλει τέλος στη ζωή του.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μετανάστες χάνουν την ζωή τους μέσα στα κέντρα κράτησης. Είχαν προηγηθεί άλλοι δύο θάνατοι στην Αμυγδαλέζα.
Οι θάνατοι αυτοί αποκαλύπτουν, για μια ακόμη φορά, τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μέσα σε παγωμένα κοντέινερ, με κακομεταχείριση από τη μεριά των φυλάκων, με λιγοστό και κακής ποιότητας φαγητό, με έλλειψη ακόμα και σαπουνιού, να κάνουν αδύνατες τις συνθήκες επιβίωσης. Σ’ αυτά πρέπει να προστεθεί και η απουσία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Και πάνω απ’ όλα οι απειλές και οι βιαιοπραγίες από τους αστυνομικούς ότι, αν ζητήσουν προσφυγικό άσυλο, η παραμονή τους στο στρατόπεδο θα διαρκέσει πάνω από 18 μήνες.
Η παρέμβαση του Σαββάτου 14/2/15 στην Αμυγδαλέζα, οι μαρτυρίες και οι φωτογραφίες όσων βρέθηκαν εκεί, επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω. Άνθρωποι μέσα στο κρύο με καλοκαιρινά ρούχα και άθλιες συνθήκες διαβίωσης μέσα στα κοντέινερ. Οι πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκονται αντιμέτωποι με τα όρια των αντοχών τους, με άμεσο κίνδυνο για νέες απόπειρες αυτοκτονίας.
Η δέσμευση του αναπληρωτή υπουργού Δημόσιας Τάξης, Γιάννη Πανούση, για το κλείσιμο των κέντρων κράτησης, είναι ένα βήμα. Το ίδιο και η συνάντηση της αρμόδιας υπουργού για το μεταναστευτικό Τασίας Χριστοδουλοπούλου με μεταναστευτικές συλλογικότητες την ερχόμενη Τετάρτη.
Είναι υπόθεση του αντιρατσιστικού-αντιφασιστικού κινήματος να παρέμβει και να διασφαλίσει άμεση λύση στο πρόβλημα και με μαζικούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών, να δώσει ένα οριστικό τέλος στα απάνθρωπα κέντρα κράτησης και να στείλει το μήνυμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης των λαών.
