Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μόνος μαζικός φορέας της αριστεράς που θέτει το ζήτημα της πτώσης της κυβέρνησης. Ένα σύνθημα απόλυτα σωστό! Ένα σύνθημα το οποίο βρίσκεται σε πλήρη αντιστοίχιση με την μαζική νεολαιίστικη εξέγερση που συγκλονίζει σήμερα την Ελλάδα και σε αρμονία με τις διαθέσεις του πιο πρωτοπόρου και μαχητικού τμήματος του κινήματος. Ένα σύνθημα που δικαιώνει το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ σαν ότι πιο ριζοσπαστικό, τολμηρό και μαχητικό έχει να παρουσιάσει η μαζική αριστερά, εδώ και δεκαετίες. Που δείχνει πως μπορεί να επιφέρει πραγματικά μεγάλες αλλαγές κι ανατροπές στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα.
Πέρα από την αντίδραση της ΝΔ, οι καταγγελίες του ΠΑΣΟΚ, οι καταγγελίες του Καρατζαφέρη και οι λυσσασμένες επιθέσεις του ΚΚΕ ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ, δείχνουν ή καλύτερα αποδεικνύουν ένα πράγμα: ο ΣΥΡΙΖΑ πορεύεται στο σωστό δρόμο.
Φυσιολογικά ερωτήματα
Η πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ, βέβαια, πέρα από συγκεκριμένο σχεδιασμό (σύνολο προτάσεων δράσης στο μαζικό κίνημα) προϋποθέτει βέβαια και εναλλακτική πρόταση. Γιατί πολλοί εργαζόμενοι διερωτούνται «ναι, να φύγει η ΝΔ, αλλά μετά τι θα έρθει; Πάλι το ΠΑΣΟΚ;». Πρόκειται για ένα φυσιολογικό ερώτημα. Και σ’ αυτό χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ να δώσει απάντηση, για να ενδυναμώσει, να δώσει ώθηση και δυναμική στο κίνημα που θέλει να ρίξει την κυβέρνηση της ΝΔ. Η μόνη απάντηση, βέβαια, είναι κυβέρνηση της αριστεράς. Όμως και πάλι μπαίνει το ερώτημα: «πώς μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση της αριστεράς όταν το ΚΚΕ παίζει ένα τόσο αντιδραστικό ρόλο, βρίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, προπηλακίζοντας τα στελέχη του κλπ;».
Ενότητα κ συνεργασία της αριστεράς, με τελικό στόχο την εξουσία.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί και δεν γίνεται να εξαρτάται από την σταλινική μανία της ηγεσίας του ΚΚΕ ή από την «τρέλα» ενός κομματιού της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που βρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ σαν ένα αντιδραστικό, «πουλημένο» κατασκεύασμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν μιλά για την κοινή πάλη της αριστεράς δεν μπορεί να έχει στο μυαλό του τίποτε άλλο από τα νεολαιίστικα, λαϊκά, εργατικά στρώματα που τον παρακολουθούν και που εμπνέονται σήμερα απ’ αυτόν.
Απάντηση στον δικομματισμό και στην εναλλαγή ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, δεν μπορεί να δώσει τίποτε άλλο από μια κυβέρνηση της αριστεράς. Και σ’ αυτή την προοπτική ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να καλεί επίμονα την υπόλοιπη αριστερά, κοινοβουλευτική (ΚΚΕ) και εξωκοινοβουλευτική (ΜΕΡΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ, κλπ). Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να απευθυνθεί και στην κοινωνική/εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ. Ασφαλώς η ηγεσία του ΚΚΕ θα συνεχίσει να βρίζει και να προκαλεί, λέγοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι όργανο των αστών, του κεφαλαίου και του ΠΑΣΟΚ, για να χτυπηθεί το ΚΚΕ. Η πιο αποτελεσματική απάντηση σ’ αυτή τη λασπολογία δεν είναι άλλη από το πρόγραμμα πάλης και εξουσίας το οποίο πρέπει να προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην υπόλοιπη αριστερά. Ένα πρόγραμμα ταξικό, στην υπηρεσία των εργατικών και νεολαιίστικων συμφερόντων, ένα πρόγραμμα σοσιαλιστικό, θα λειτουργούσε σαν μαγνήτης για τα εργατικά και νεολαιίστικα στρώματα, όχι μόνο γενικά, αλλά και ειδικά σ’ αυτά που υποστηρίζουν το ΚΚΕ.
Και πάλι βέβαια η ηγεσία του ΚΚΕ θα συνέχισε να βρίζει. Όμως λίγη σημασία έχει το τι θα κάνει η ηγεσία του. Σημασία έχει ότι η βάση του θα παρακολουθεί και να κρίνει. Είτε έτσι είτε αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει «δυναμιτίσει» το πολιτικό σκηνικό, προκαλώντας ανατροπές που έχουμε να δούμε εδώ και δεκαετίες.
