Δεν είναι η πρώτη φορά που λευκός αστυνομικός δολοφονεί μαύρο πολίτη και μένει ατιμώρητος στις ΗΠΑ. Η λίστα των περιστατικών αθώωσης αστυνομικών, που βρίσκονταν υποτίθεται σε «αυτοάμυνα», ή «φοβήθηκαν για τη ζωή τους» δεν έχει τέλος. Πιο πρόσφατο περιστατικό, αυτό του Τζέισον Στόκλεϊ, που το 2011, μετά από καταδίωξη, πυροβόλησε πέντε φορές με το υπηρεσιακό του όπλο και σκότωσε τον Άντονι Λαμάρ Σμιθ. Για άλλη μια φορά, ο αστυνομικός ισχυρίστηκε ότι βρισκόταν σε «αυτοάμυνα», παρά το γεγονός ότι το μόνο όπλο που βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος ήταν το δικό του. Και για άλλη μια φορά, το επιχείρημα αυτό έγινε δεκτό από δικαστήριο του Μισούρι και ο Στόκλεϊ αθωώθηκε.
Την απόφαση ακολούθησαν οργισμένες διαδηλώσεις, με τους συγκεντρωμένους στους δρόμους του Σεντ Λούις στο Μισούρι να καταγγέλλουν την κραυγαλέα ατιμωρησία. Το Σεντ Λούις, βρίσκεται πολύ κοντά στο Φέργκιουσον, την πόλη – σύμβολο της αστυνομικής βίας, αλλά και της αντίστασης των Αφροαμερικανών και του κινήματος «Black Lives Matter», όπου δολοφονήθηκε το 2014 ο Μαικλ Μπράουν, του οποίου ο δολοφόνος επίσης αθωώθηκε… Ο πατέρας του Μπράουν, οργισμένος από την τελευταία δικαστική απόφαση, δήλωσε:
«…Όλοι ξέρετε ότι δεν είναι σωστό αλλά συνεχίζετε να μας το κάνετε. Σαν να μην σημαίνουμε τίποτα, σαν να είμαστε αρουραίοι, σκουπίδια, αδέσποτα σκυλιά…»
Και βέβαια συνεχίζουν και θα συνεχίσουν να το κάνουν, από τη στιγμή που κάθε λευκός αστυνομικός γνωρίζει την πραγματικότητα της αμερικανικής δικαιοσύνης: είναι εξαιρετικά απίθανο να καταδικαστεί για δολοφονία μαύρου πολίτη, ή μέλους κάποιας εθνικής ή άλλης μειονότητας, από τη στιγμή που θα ισχυριστεί ότι «βρισκόταν σε άμυνα», ακόμη κι αν τα στοιχεία δείχνουν ότι το θύμα ήταν άοπλο και δεν αποτελούσε κίνδυνο για το «φοβισμένο» αστυνομικό.
Όλα αυτά, συμβαίνουν σε μια χώρα της οποίας ο πρόεδρος, πρόσφατα αποφάσισε να άρει τους περιορισμούς στην πρόσβαση της αστυνομίας στα περισσεύματα του εξοπλισμού του στρατού, αλλά και να καταργήσει το πρόγραμμα DACA («Deferred Action for Childhood Arrivals» – «Εξειδικευμένη Δράση για Αφίξεις Παιδιών») το οποίο προστατεύει από την απέλαση πάνω από 800.000 μετανάστες δεύτερης γενιάς. Ανθρώπους, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν έχουν γνωρίσει στη ζωή τους άλλη χώρα από τις ΗΠΑ!
Την ίδια ώρα όμως, η αντίσταση στις ρατσιστικές πολιτικές του Τραμπ, όπως και στη λιτότητα, τους μισθούς πείνας και τον εργασιακό μεσαίωνα, μεγαλώνει. Οι εργαζόμενοι και οι νεολαία, οι μειονότητες στις ΗΠΑ, αντιλαμβάνονται κάθε μέρα και περισσότερο, ότι ο μόνος τρόπος να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή, χωρίς φόβο, είναι ο δρόμος της αντίστασης και του αγώνα.
